Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Ποιους θα εξυπηρετούσε ένας νεκρός Σαμαράς ;

Άρθρο του Αλέξανδρου Κασίδη *

Το πανελλήνιο έχει συγκλονισθεί από τις ριπές των καλάσνικοφ που στόχευαν κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας το γραφείο του προέδρου της ΝΔ και πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στα κεντρικά γραφεία του κόμματος. Πολλά τα ερωτήματα που ακολούθησαν της προσπάθειας να δοθεί ένα σύνολο ερμηνειών γύρω από τον αληθινό στόχο, τα κίνητρα και τον χαρακτήρα των δραστών.
Ωστόσο, σε μια Ελλάδα που κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι των κερδοσκόπων στο εξωτερικό και τολμά να συμμαζέψει τη διοικητική και ιδεολογική αναρχία στο εσωτερικό δεν είναι και λίγοι εκείνοι που θα επιθυμούσαν την ανακοπή των επίμαχων προσπαθειών.

Αν η ανασκόπηση των ενδεχομένως ’’υπόπτων’’ γίνει από έξω προς τα μέσα τότε σίγουρα στη μεγάλη ομάδα των χαμένων είναι οι κάτοχοι των μεγάλων funds η βιωσιμότητα και η κερδοφορία των οποίων ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με μια ατάκτως χρεοκοπημένη Ελλάδα που θα γινόταν εύκολα βορρά σε όλα τα διεθνή αρπακτικά. Τώρα όμως μετά τη μεθοδική προσπάθεια του κυβερνητικού επιτελείου προεξάρχοντος της πρωθυπουργικής επιμονής τα προγνωστικά όχι μόνο άλλαξαν αλλά γνώρισαν την απόλυτη Ανατροπή. Αποτέλεσμα της εν λόγω εξέλιξης είναι η Ελλάδα να έχει κερδίσει τη χαμένη της αξιοπιστία και από κει που εθεωρείτο ως βάρος για την ευρωζώνη να έχει μετατραπεί σε ’’χώρα – στοίχημα’’ για τη συνοχή και την ύπαρξη της νομισματικής σύγκλισης.

Ακόμη, δεν θα πρέπει να λησμονείται ο ξένος παράγοντας και στη περίπτωση της αξιοποίησης του ομολογουμένως σημαντικού ορυκτού πλούτου που υπάρχει στις θάλασσες του Αιγαίου. Ειδικότερα, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι γεωστρατηγικοί συσχετισμοί που διαγκωνίζονται με πολύ σκληρό τρόπο ως προς το ποιες δυνάμεις θα αναλάβουν την εξόρυξη και την ποσοστιαία αξιοποίηση του πετρελαίου και των υδρογονανθράκων. Ήδη, η ρωσική εταιρεία Gazprom, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έχει υποβάλλει τη πιο συμφέρουσα πρόταση με αποτέλεσμα η πλευρά των ΗΠΑ να μη καλοβλέπει με θετικό μάτι μια τέτοια εξέλιξη.

Όσον αφορά από τους εσωτερικούς πιθανούς σχεδιαστές μιας τέτοιας προοπτικής ξεχωριστή θέση (λόγω πρόσφατης επικαιρότητας) καταλαμβάνουν οι γνωστοί αυτό-προσδιοριζόμενοι ως ’’αντί-εξουσιαστές’’ που στη προσπάθεια τους να επιβάλλουν τα ’’πιστεύω’’ τους εκτός της αλλοίωσης της έννοιας και του όρου ’’αντί-εξουσιαστές’’ καταφέρνουν να λεηλατούν και να καταστρέφουν περιουσίες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι ιδιοκτησία των νοικοκυραίων της μικρομεσαίας και μεσαίας κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Όλοι αυτοί, δηλαδή, που θεωρούσαν ως δεδομένη λογική τη πολυετή κατάληψη χώρων που τελούν υπό το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ελληνικού δημοσίου. Τώρα που ο Σαμαράς ανατρέπει τέτοιου είδους αρρωστημένες λογικές τώρα είναι που αυτοί ψάχνουν να στεγάσουν την οργή τους απέναντι σε μια στρατηγική που θέλει το κράτος πειθαρχημένο και σοβαρό απέναντι σε φαινόμενα αναρχίας και απόλυτης παράνοιας.

Μια πολύ σημαντική ομάδα αποτελούμενη από οικτρά ηττημένους είναι οι εγχώριοι ’’Λομπίστες της Δραχμής’’ που όλο αυτό το διάστημα που ο πρωθυπουργός της χώρας Αντώνης Σαμαράς δίνει μάχες σε όλα τα διεθνή επίπεδα για την ανόρθωση της αξιοπιστίας και την αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής δεν χάνουν την ευκαιρία να δηλητηριάζουν την ελπίδα του απλού κόσμου για μια Ελλάδα που θα πρωτοπορεί ξανά. Είναι η ομάδα των δήθεν μεγάλων πατριωτών που καλυπτόμενοι πίσω από τον λαϊκισμό δεν διστάζουν να τζογάρουν πάνω στη εξαθλίωση του λαού μόνο και μόνο για να καταστήσουν τη Πατρίδα (για την οποία κατά τα’άλλα κόπτονται) λεία στα νύχια των ’’σύγχρονων μαυραγοριτών’’. Είναι πασιφανές ότι οι άνθρωποι έχουν μπερδέψει τον Πατριωτισμό που είναι τρόπος και στάση ζωής με τη πατριδοκαπηλεία που παραπέμπει σε έλλειψη ανθρώπινης και εθνικής συνείδησης.

Τέλος, κερδισμένες από έναν δολοφονημένο Σαμαρά θα έβγαιναν οι εγχώριες συντεχνίες που έχουν μάθει εδώ και τόσα χρόνια να θεωρούν το δημόσιο τσιφλίκι του μπαμπά τους και τον υπόλοιπο λαό θύμα των μεγαλεπήβολων εξαγγελιών για αγώνες υπέρ της δήθεν προόδου και δημοκρατίας. Δηλαδή, όλα αυτά τα ’’καλόπαιδα’’ που με τη δράση τόσων χρόνων και την ομολογουμένως υπαρκτή ενοχή ή απραξία σύσσωμου του πολιτικού συστήματος κατάφεραν να αλλοιώσουν την έννοια της δημοκρατίας, το πνεύμα του συνδικαλισμού και νόημα της πολιτικής συμμετοχής. Απέναντι σ’ αυτές τις νοσηρές νοοτροπίες έρχεται το πείσμα και η στρατηγική Σαμαρά που όχι μόνο δεν τους κλείνει το μάτι αλλά τους ξεβολεύει από τα παράλογα προνόμια δεκαετιών.

Εντούτοις, όποιοι και αν είναι αυτοί που απεργάζονται μια πολιτική ζωή σε ρυθμούς ανεξέλεγκτης αστάθειας και μια κοινωνία εγκλωβισμένη σε συντεχνιακές παρακρατικές κάστες καλό θα ήταν να γνωρίζουν ότι όλα τα ωραία (ακόμη και αν είναι παράνομα) κάποια στιγμή λαμβάνουν τέλος. Και τώρα ήρθε η ώρα να εκπαραθυρωθεί η νομενκλατούρα της ηττοπαθούς Ελλάδας και να γεννηθεί το όραμα για μια Ελλάδα που δεν θα μας πληγώνει όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε αλλά θα μας καθιστά δυνατούς και υπερήφανους ώστε να συνεχίζουμε. Είναι η Ώρα της Νέας Μεταπολίτευσης. Και θεμελιωτής αυτής θα είναι, όπως φαίνεται, ο Αντώνης Σαμαράς. Και τούτο ας πονάει κάποιους. Θα συνηθίσουν … !!!

* Ο Αλέξανδρος Κασίδης είναι πτυχιούχος Κοινωνικής Πολιτικής Διοίκησης (ΔΠΘ) και Περιφερειάρχης ΟΝΝΕΔ Μαγνησίας


Πlogia Starata