Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Παρουσίαση Βιβλίου: Ιωάννης Σ.Παπουτσάκης "Στις Ράγες Της Μνήμης"

papoutsakis06
 Ο Ιωάννης Παπουτσάκης, ο δημοσιογράφος, ο γνώστης, ο άνθρωπος, είναι εδώ και πολλά χρόνια εραστής της ποίησης. Ξεκίνησε να γράφει από παιδί και σήμερα έχει υλικό στα χέρια του, το οποίο γεμίζει και μία και δύο ποιητικές συλλογές… Η πρώτη κυκλοφορεί σύντομα, φέρει τον τίτλο «Στις ράγες της μνήμης» και προσφέρεται να μας πάει βόλτα στο φθινοχείμωνο, φυτεύοντας στο γκρίζο ανοιξιάτικα μπουμπουκάκια, τοποθετώντας λωρίδες φωτός στο ποιητικό σούρουπο, κάνοντάς μας να μουρμουρίσουμε υπερήφανα, πριν το φωνάξουμε ίσως, πως «Δεν θα τους περάσει»! Υπόσχεση, γλυκιά μελαγχολία, νοσταλγία, πασπαλίσματα οργής και όχι μόνο είναι τα συστατικά…

   Ο Δημήτρης Καζαντζής από τη The Leaders Publications με είχε πάρει τηλέφωνο μερικές εβδομάδες πριν. Μου είχε μιλήσει για τον Παπουτσάκη, για το έργο του και για την πλέον πρόσφατη κίνησή του να κυκλοφορήσει αυτή εδώ τη συλλογή. Διάβασα κάποια αποσπάσματα της δουλειάς του και το επόμενο – και φυσικό, φυσικά – βήμα ήταν να συναντηθούμε και να τα πούμε από κοντά με το δημιουργό. Το ραντεβού πραγματοποιήθηκε μερικές ώρες πριν έλθει το 2014… Τι συγκρατώ από την κουβέντα μας; Έναν άνθρωπο που, πέρα από την τεράστια γνώση του για τον αθλητισμό και τη μουσική, μιλάει υπέροχα ελληνικά, που διαθέτει μοναδική χροιά, που νιώθει παιδί, που θεωρεί την αγάπη το καλύτερο εφαλτήριο για κάθε προσπάθεια. Για εκείνον η αγάπη είναι το ίδιο σημαντική με αυτή καθαυτή την ύπαρξη! Ξέρετε κάτι; Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο… Για τον ίδιο ισχύει «Το δούναι εστίν λαβείν»! Δίνοντας παίρνεις… Τόσο απλό είναι.
 
papoutsakis01"Στις ράγες της μνήμης"; Είναι το πρώτο σου βιβλίο;
Είναι το πρώτο που εκδίδω, βεβαίως.


Πέρα από τη δημοσιογραφία και τις εκπομπές που έχεις κάνει για τη μουσική και δη για τη μουσική για τον κινηματογράφο…
Κάνω ακόμα…


…Έρχομαι λοιπόν να ρωτήσω… Γιατί ποίηση; Τι είναι αυτό που σε έκανε να γράψεις με αυτό τον τρόπο;
Καταρχάς η ποίηση είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, κάτι που ξεκινάει από τα εφηβικά μου χρόνια και συνεχίζεται μέχρι τώρα. Η ποίηση ήταν και είναι πάντα για μένα ένα καταφύγιο. Ένα καταφύγιο σκέψεων, ένα καταφύγιο διαφυγής από την καθημερινότητα, από τα προβλήματα, ένα καταφύγιο όπου στεγάζω τα όνειρά μου. Γι αυτό και εδώ και παρά πολλά χρόνια γράφω…