Γράφει η Σοφία ΒούλτεψηΜετά τις χαρές και τα πανηγύρια για τα εγκαίνια του TAP από τον κ. Τσίπρα αυτοπροσώπως, την ίδια μέρα, 17 Μαΐου 2016, κυβερνητικές πηγές αισθάνθηκαν την ανάγκη να απαντήσουν στην έντονη κριτική που ασκήθηκε σχετικά με την διαχρονικά αρνητική στάση του απέναντι στον αγωγό. Και ιδού τι είπαν οι «πηγές»:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε ποτέ αντίθετος με το έργο του TAP, δεν το καταψήφισε στη Βουλή, αλλά έθεσε ζητήματα σχετικά με τα αντισταθμιστικά οφέλη, καθώς και για την ανάγκη πολυδιάστατης ενεργειακής συνεργασίας, πέρα του ΤΑΠ. Ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ αφενός βελτίωσε τους όρους του TAP και αφετέρου προωθεί στην πράξη πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική».
Ψέματα από την πρώτη ως την τελευταία λέξη. Όχι μόνο επειδή τα περί πολυδιάστατης ενεργειακής πολιτικής δεν ισχύουν – φέρνουν ως παράδειγμα τη συνεργασία με το Ιράν, αλλά ας μην είχαν άρει οι Αμερικάνοι το εμπάργκο και θα σου έλεγα τι θα έκαναν οι «ενεργειακοί» Συριζέοι.
Αλλά και επειδή η ίδια η ανακοίνωση του Τμήματος Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ της 17ης Ιανουαρίου 2014, λίγο μετά την κύρωση της σύμβασης στη Βουλή, τους διαψεύδει πατόκορφα. Την δημοσιεύω αυτούσια:
«Ανακοίνωση του Τμήματος Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ για τις εξελίξεις σχετικά με τον αγωγό TAP.
Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος από τη συζήτηση στη Βουλή της σύμβασης για τον αγωγό ΤΑΡ και βλέπουμε οι πρώτες αντιδράσεις να δικαιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διαψεύδουν τα Κόμματα της συγκυβέρνησης, που πρόβαλαν προς την κοινή γνώμη τη θέση πως ο τόπος και ο λαός θα έχουν μεγάλο όφελος.
Στο συνέδριο «Investing in Energy» ο Διευθυντής Ενεργειακών και Βιομηχανικών Έργων της JP Αβαξ κ. Αρσενίου υποστήριξε ότι «Οι προδιαγραφές που έχουν τεθεί από τον TAP αποκλείουν τις ελληνικές εταιρείες». Η παρέμβασή του στο συνέδριο συνοδευόταν επίσης με σκέψεις για μετακόμιση της εταιρείας στο εξωτερικό, αν δεν επιλυθεί το θέμα με τις εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών.
Οι βουλευτές μας κατά τη συζήτηση στη Βουλή αναλύοντας τη σύμβαση του TAP εξήγησαν γιατί η χώρα μας κάθε άλλο παρά τα οφέλη που προπαγανδίζει η κυβέρνηση θα έχει. Η χώρα δεν αναβαθμίζεται σε ενεργειακό κόμβο μια και δεν συμμετέχει στο κοινοπρακτικό σχήμα του αγωγού. Συνοπτικά, οι ρυθμίσεις, που έχουν κάποιο θετικό πρόσημο περιορίζονται στην πρόβλεψη μίας έως τριών διασυνδέσεων με το ελληνικό σύστημα Φυσικού Αερίου, χωρίς όμως η κοινοπραξία να δεσμεύεται για συγκεκριμένες ποσότητες, που θα διοχετευτούν στην ελληνική αγορά. Επίσης δεν προβλέπεται ειδική τιμολόγηση στις περιοχές διέλευσης, ως αντισταθμιστικό αντάλλαγμα, ούτε τέλη διέλευσης σαν έσοδο για το κράτος. Οι φορολογικές ρυθμίσεις παγώνουν για 25 χρόνια, και αποκλείεται η όποια τροποποίηση της σύμβασης λόγω ενεργοποίησης σε περίπτωση τροποποίησης εξοντωτικών όρων επιζήμιων για τη χώρα μας.
Οι εξελίξεις δικαιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ που κράτησε αποστάσεις και δεν υπερψήφισε τη σύμβαση. Παρά τις διακηρύξεις για επενδύσεις και ανάπτυξη, ουσιαστικό όφελος για τον τόπο φαίνεται πως δεν υπάρχει, όταν ακόμη και εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, από το βήμα συνεδρίου, ασκούν έντονη κριτική για τον αγωγό ΤΑΡ, λέγοντας ότι το πιο πιθανό είναι να μην αφήσει τίποτα στη χώρα ως προς το κατασκευαστικό του σκέλος, καθώς οι διαγωνισμοί «βγαίνουν» με προδιαγραφές, μόνον «για ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια», δηλαδή είναι στην πράξη κομμένες και ραμμένες για συγκεκριμένες Εταιρείες. Εμείς δεν έχουμε τίποτε άλλο να προσθέσουμε.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 17/01/2014»
Η Συμφωνία
Ως γνωστόν, τον Νοέμβριο του 2013 ψηφίστηκε ο νόμος για την κύρωση της «Συμφωνίας Φιλοξενούσας χώρας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της TRANS ADRIATIC PIPELINE AG», που αφορά την κατασκευή και λειτουργία του αγωγού TAP.
Από τότε είχε ανακοινωθεί ότι πρόκειται για επένδυση ύψους 1,5 δις ευρώ για το ελληνικό τμήμα του αγωγού, με την οποία προβλέπεται να δημιουργηθούν 2.000 άμεσες και 10.000 έμμεσες θέσεις εργασίας στους κλάδους των κατασκευών, μεταφορών, επικοινωνιών, κλπ. (Αυτά που διαφημίζει δηλαδή σήμερα ο κ. Τσίπρας ως δική του επιτυχία).
Σύμφωνα µε μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για το έργο, η ανάπτυξη του αγωγού θα δημιουργήσει συνολική ακαθάριστη προστιθέμενη αξία ύψους 17 έως 18 δισεκατομμυρίων ευρώ σε βάθος 54 ετών.
Στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου αναφέρονταν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
-Με την πρόβλεψη σημείων διασύνδεσης του αγωγού µε το ελληνικό σύστημα μεταφοράς καθίσταται δυνατή η διοχέτευση φυσικού αερίου στην ελληνική αγορά. Η Ελλάδα θα είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα η οποία θα παραλάβει αζέρικο αέριο µέσω TAP.
-Η δυνατότητα προμήθειας της ελληνικής αγοράς µε φυσικό αέριο µέσω του αγωγού TAP σημαίνει µία πρόσθετη πηγή εφοδιασμού ενέργειας, άρα αύξηση των επιλογών και της διαπραγματευτικής δύναμης της χώρας έναντι των προμηθευτών της. Με τον τρόπο αυτόν, ενισχύεται η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και της ευρωπαϊκής αγοράς.
-Το έργο συντελεί στη γεωπολιτική αναβάθμιση της θέσης της Ελλάδας στον διεθνή ενεργειακό χάρτη, καθώς την καθιστά σημαντικό ενεργειακό κόμβο και κέντρο ενεργειακών εξελίξεων όσον αφορά στη διαμετακόμιση φυσικού αερίου στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Όσον αφορά στο φορολογικό καθεστώς, η συμφωνία προέβλεπε τρεις περιόδους ανά δεκαετία, αρχής γενομένης από την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του αγωγού. Σε κάθε δεκαετία θα εφαρμόζεται σταθερά ο εκάστοτε φορολογικός συντελεστής που ισχύει, με τον περιορισμό ότι οι φόροι δεν μπορεί να υπερβαίνουν ή να υπολείπονται περισσότερο από 20% σε σχέση με αυτούς που προκύπτουν από την εφαρμογή του σημερινού φορολογικού καθεστώτος.
Σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, τα έσοδα του Δημοσίου από τη φορολογία εισοδήματος της Κοινοπραξίας εκτιμώνται κατά την πλήρη λειτουργία του Έργου και εφεξής (δηλαδή στο διάστημα 2019- 2042), περίπου 15.600.000 ευρώ, ετησίως. Κατά το κατασκευαστικό στάδιο (2015- 2018) τα έσοδα εκτιμώνται αντίστοιχα σε 390.000 ευρώ τον χρόνο. Η συμφωνία προβλέπει επίσης απαλλαγή από τον ειδικό φόρο ακινήτων και σε ορισμένες περιπτώσεις τον ΦΠΑ.
Αυτά προέβλεπε η συμφωνία την οποία τότε καταδίκαζαν και σήμερα εκθειάζουν, υποστηρίζοντας ότι έκαναν βελτιώσεις.
Η αντίδραση Λαφαζάνη
Ο κ. Λαφαζάνης, όμως, αντέδρασε επαναλαμβάνοντας πως η σύμβαση εξακολουθεί να είναι αποικιοκρατική και δεν πρόκειται να αφήσει ούτε ένα ευρώ για τον τόπο. Δηλαδή, επέμεινε στις απόψεις που για τον ΣΥΡΙΖΑ της αντιπολίτευσης (που έσχιζε ντάλα μεσημέρι τα μνημόνια και θα ασκούσε «δημοκρατικό ενεργειακό σχεδιασμό», προφανώς αλά Βενεζουέλα.
Είπε συγκεκριμένα ο κ. Λαφαζάνης:
«Προσπάθησα και πέτυχα όταν ήμουν υπουργός να ξεκινήσω επαναδιαπραγμάτευση για την φορολογική ασυλία της εταιρίας, την πλήρη απουσία δασμών υπέρ του ελληνικού δημοσίου και την επαναχάραξη της διέλευσης του αγωγού σε περιοχές που οι τοπικές κοινωνίες είχαν εκδηλώσει έντονες διαφωνίες. Δυστυχώς όλα τα παραπάνω σταμάτησαν όταν -λόγω μνημονίου - έφυγα από την κυβέρνηση και η νεομνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα διέκοψε τις διαπραγματεύσεις και ενέδωσε στις πιέσεις των Αμερικανών και των φίλων τους».
Λέει δηλαδή ότι όλες του οι προσπάθειες ως αρμόδιου υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ απέτυχαν και διεκόπησαν από την ίδια την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Απόδειξη, το γεγονός ότι στις 3 Μαρτίου 2016, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της εταιρείας Trans Adriatic Pipeline AG (TAP) για την κατασκευή νέου αγωγού φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν επέφερε την παραμικρή αλλαγή στα θέματα της φορολογίας, αλλά και επεδίωκε την έγκριση της Κομισιόν μετά από έλεγχο ώστε η συμφωνία να είναι συμβατή με τους κανόνες της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων.
Κι’ αυτό, διότι η δημιουργία του αγωγού κρίθηκε σημαντικότερη και ωφελιμότερη, άρα μπορούσε η ΕΕ να κάνει τα στραβά μάτια στα θέματα του ανταγωνισμού.
Μάλιστα, όσον αφορά στο φορολογικό καθεστώς, η Επιτροπή είχε επισημάνει ότι παρέχεται μεν στον TAP ειδικό φορολογικό καθεστώς για 25 χρόνια από την έναρξη των εμπορικών δραστηριοτήτων, κάτι το οποίο ενδεχομένως να παρέχει στην εταιρεία οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της και να συνεπάγεται κρατική ενίσχυση κατά την έννοια των κανόνων της ΕΕ.
Ωστόσο, η Επιτροπή υπογράμμισε ότι εξέτασε το έργο με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την ενέργεια και την προστασία του περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις οποίες, οι κρατικές ενισχύσεις μπορούν να θεωρούνται συμβατές με τους κανόνες της ΕΕ, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, εφόσον προωθούν στόχους κοινού συμφέροντος.
Όπως αναφέρθηκε στη συγκεκριμένη ανακοίνωση, «η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το έργο θα ήταν αδύνατο να υλοποιηθεί χωρίς ενίσχυση, όπως το ειδικό φορολογικό καθεστώς το οποίο, ανάλογα με το αν αυξάνονται ή μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές, θα έχει ως αποτέλεσμα να καταβάλλει η TAP λιγότερους ή περισσότερους φόρους απ’ ό,τι θα έκανε χωρίς την ενίσχυση. Σε περίπτωση αύξησης των συντελεστών, η ενίσχυση θα περιορίζεται στο ελάχιστο φορολογικό πλεονέκτημα για την TAP. Ειδικότερα, το ειδικό φορολογικό καθεστώς για την ΤΑP περιλαμβάνει έναν μηχανισμό αναπροσαρμογής που περιορίζει το μέγιστο πλεονέκτημα για την εταιρεία, τονίζει η Επιτροπή. Αν ο αντίστοιχος φορολογικός συντελεστής που ισχύει στην Ελλάδα αυξηθεί ή μειωθεί σε ποσοστό μεγαλύτερο από 20%, η συμμετοχή της TAP θα υπολογιστεί εκ νέου μέσω του μηχανισμού αναπροσαρμογής. Οι ελληνικές ρυθμιστικές αρχές θα παρακολουθούν τη διαδικασία αυτή ώστε να διασφαλίζεται ότι η TAP συμμορφώνεται με την προβλεπόμενη μεθοδολογία και ότι, συνεπώς, η ενίσχυση περιορίζεται στο ελάχιστο αναγκαίο. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε ότι τα οφέλη του έργου, ως προς την ενίσχυση του ανταγωνισμού και την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, υπερέχουν σαφώς των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού που ενδεχομένως να προκαλούσε η κρατική ενίσχυση».
Ποια είναι, λοιπόν, η βελτίωση που επέφερε η «πρώτη φορά αριστερά»;
Μία και μοναδική σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Σκουρλέτη: Στο ύψος του ποσού που η εταιρία θα διαθέσει σε δράσεις κοινωνικής ευθύνης, που, όπως θριαμβολογούν, υπερδιπλασιάστηκε φθάνοντας στα 32 εκ. ευρώ.
Καθυστερήσεις και μακρόσυρτες άγονες «διαπραγματεύσεις»
Σε διάφορες συνεντεύξεις του όλο το προηγηθέν διάστημα, καθώς και σε ομιλίες του στη Βουλή, ο κ. Σκουρλέτης διατυμπάνιζε ότι παρέλαβαν μια «κακή συμφωνία», πλην όμως αυτοί πέτυχαν την «επανεκκίνηση αυτού του μεγάλου έργου, βελτιώνοντας στο μέτρο του δυνατού τη συμφωνία που είχαν υπογράψει οι προηγούμενες κυβερνήσεις» (Σκουρλέτης, 2 Ιανουαρίου 2016, Εφημερίδα των Συντακτών)!
Τρομερό! Οι ίδιοι σταμάτησαν το έργο δήθεν για να το επαναδιαπραγματευτούν, άρχισαν τις συζητήσεις, τις επαφές, τις επιστολές, τα ταξίδια στη Ρωσία (μπας και γλιτώσουν τον TAP) και τώρα το… επανεκκινούν!
Μάλιστα, την αδικαιολόγητη καθυστέρηση την ομολογεί και ο ίδιος ο κ. Σκουρλέτης στον «χαιρετισμό» του, στις 10 Δεκεμβρίου 2015, κατά την τελετή υπογραφής της Τελικής Επενδυτικής Συμφωνίας για τον αγωγό φυσικού αερίου IGB
Όπως είπε, «η Ελλάδα ήδη μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο για τα Βαλκάνια και σε αυτό συνεισφέρουν τα δύο μεγάλα έργα κατασκευής αγωγών φυσικού αερίου, ο TAP και ο IGB - που ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις παίρνουν το δρόμο της υλοποίησης - αλλά και το νέο terminal LNG στην Αλεξανδρούπολη, που θα αποτελέσει μία νέα ενεργειακή πύλη και θα διασφαλίσει νέες ποσότητες φυσικού αερίου για την τροφοδοσία της ελληνικής και της περιφερειακής αγοράς».
Τι απέφεραν αυτές οι «μακρές διαπραγματεύσεις»; Τα 32 εκ. ευρώ που διαφορετικά θα ήσαν λιγότερα; Και άξιζε η καθυστέρηση ενός έργου 1,5 δις με χιλιάδες θέσεις εργασίας γι’ αυτό το ποσό; – είναι φανερό ότι έβαλαν κάτι παραπάνω για να έχει να δικαιολογείται ο ΣΥΡΙΖΑ και να το αναφέρει στις πανηγυρικές του ομιλίες ο κ. Τσίπρας!
Είναι οι ίδιοι που, επί υπουργίας του κ. Λαφαζάνη, τον παρακολουθούσαν να καθυστερεί το έργο και να πηγαινοέρχεται στη Ρωσία, προφανώς συμφωνώντας και επικροτώντας.
Ο ίδιος ο κ. Λαφαζάνης, στις 26 Νοεμβρίου 2015, είχε αρνηθεί ότι το θέμα του TAP έκλεισε επί υπουργίας του – «όχι μόνο δεν έκλεισε αλλά αντιθέτως άνοιξε με δική μου πρωτοβουλία επί υπουργίας μου, μαζί με σωρεία άλλων θεμάτων».
Όπως επίσης είπε, με δική του επιμονή (του Λαφαζάνη τον οποίο παρακολουθούσαν συμφωνώντας όλοι οι άλλοι με επικεφαλής τον κ. Τσίπρα) επετεύχθη, καταρχήν, κάτι σημαντικό: Να αποδεχθεί να συζητήσει και να διαπραγματευθεί η διοίκηση του TAP επί σειράς θεμάτων, τα οποία έθεσε ο ίδιος:
· Την χορήγηση ετήσιου αντισταθμιστικού ποσού στο δημόσιο για τη λειτουργία του αγωγού.
· Την αύξηση της φορολογίας επί των κερδών του αγωγού, η οποία είναι σκανδαλωδώς ασήμαντη.
· Την εύλογη και ικανοποιητική αποζημίωση για τα εδάφη που περνάει ο TAP.
· Ουσιαστικές αλλαγές στην όδευση του TAP, με βάση τα αιτήματα των τοπικών κοινωνιών και κινημάτων, ιδιαίτερα στις περιοχές Καβάλας και Σερρών.
Ενώ, όμως, η συζήτηση επ’ αυτών των θεμάτων είχε ξεκινήσει και βρισκόμαστε σε ένα σημείο που θα μπορούσαν να προκύψουν θετικά αποτελέσματα, μεσολάβησε η καταψήφιση από την πλευρά μου του τρίτου μνημονίου και η απομάκρυνση μου από το Υπουργείο. Επ’ αυτών των θεμάτων ενημέρωσα τον Υπουργό που με διαδέχθηκε και έκτοτε δεν έχω ακριβή γνώση των χειρισμών που ακολούθησαν».
Ο δε γ.γ. Ενέργειας Απ. Αλεξόπουλος, τον οποίο είχε κοντά του ο κ. Λαφαζάνης, επέμενε πως τα συγκριτικά οφέλη για τη χώρα μας θα ήσαν συγκριτικά μηδαμινά (ομιλία 11ης Ιουνίου 2015) στο Ανοικτό Φόρουμ του ΙΕΝΕ)
Ο κ. Σκουρλέτης πάλι υποστηρίζει πως χάρη στις μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις του, προβλέφθηκε αντάλλαγμα για τη χρήση της δασικής γης, το οποίο εξαιρούνταν από την αρχική σύμβαση, αποσαφηνίστηκε ότι θα δοθεί αποζημίωση για τη δημόσια γη και
συγκεκριμενοποιήθηκε η επιθυμία της εταιρείας του αγωγού να στηρίξει τις τοπικές κοινωνίες, μέσω ενός σημαντικού εθελοντικού προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, το οποίο αυξήθηκε από τα περίπου 11 εκατ. ευρώ, που αναφερόταν αρχικά, στα 32 εκατ. ευρώ.
Σύμβαση δεν έχουμε δει, αλλά και πάλι όλα αυτά είναι εντελώς ασαφή – ούτε ήλθαν στη Βουλή για να τα δούμε, ως νέα σύμβαση.
Και όλοι ξέρουμε πως μόνο στη Βουλή κυρώνονται οι συμβάσεις.
Άλλωστε, ο κ. Λαφαζάνης, που μαζί με όλον τον ΣΥΡΙΖΑ είχε καταψηφίσει στη Βουλή τη σύμβαση επειδή δήθεν δεν υπήρχε πρόβλεψη για δεσμεύσεις για ανάθεση έργων σε ελληνικές Εταιρείες., είχε στις 13 Μαΐου 2015 αποστείλει επιστολή προς την διοίκηση του TAP, όπου ανέφερε:
«Θεωρούμε φυσικό να σεβαστείτε τα όσα συνομολογήθηκαν στο άρθρο 8 της σύμβασης σύμφωνα με το οποίο ο Επενδυτής του Έργου θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι κανόνες, οι διαδικασίες και τα κριτήρια αξιολόγησης και καταλληλότητας που εφαρμόζει στις διαδικασίες ανάθεσης των δραστηριοτήτων του Έργου, ενθαρρύνουν τη χρήση Ελληνικών εταιριών και εργατικού δυναμικού σε όλο το εύρος της αλυσίδας εφοδιασμού του Έργου».
Δηλαδή, είχε προβλεφθεί μια χαρά η ενθάρρυνση χρήσης ελληνικών εταιριών και απλώς καθυστερούσαν κατά τη συνήθειά τους. Αλήθεια, τι νόημα είχε αυτή η «ηρωική» επιστολή, αφού αυτό είχε ήδη συμφωνηθεί και ψηφιστεί;
Πολύ περισσότερο που από την απάντηση της διοίκησης του Αγωγού προέκυπτε ότι ήδη είχαν λάβει μέρος ελληνικές εταιρίες στις διαγωνιστικές διαδικασίες!
Ναι, αλλά να πάει χαμένος τόσος… αγώνας;
Πάλευαν για να μην γίνει το έργο
Από την αρχή πάλευε ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην γίνει το έργο (που τώρα εγκαινίασε μετά φανών και λαμπάδων).
Στις 26 Σεπτεμβρίου 2013, ομάδα βουλευτών είχε καταθέσει ερώτηση για το θέμα, θέτοντας διάφορα περιβαλλοντικά θέματα και ανησυχίες των τοπικών κοινωνιών.
Είχε προηγηθεί, βέβαια, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, που μιλώντας, στις 14 Σεπτεμβρίου 2013 στου παραγωγικούς φορείς στο πλαίσιο της ΔΕΘ, είχε κατηγορήσει την τότε κυβέρνηση, επειδή είχε… αποδεχθεί το καθεστώς της φιλοξενούσας χώρας!
«Και είναι χαρακτηριστικό», είχε πει, «ότι η κυβέρνηση Σαμαρά απέτυχε ή απέφυγε να αξιοποιήσει στρατηγικά τον αγωγό μεταφοράς αζέρικου αερίου στην Ευρώπη – του γνωστού Transatlantic Pipeline (TAP) – και να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο.
Την περιόρισε σε φιλοξενούσα χώρα, χωρίς καμία μετοχική συμμετοχή στην κοινοπραξία κατασκευής του δικτύου. Σε χώρα διέλευσης, χωρίς καν τέλη διέλευσης. Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον εάν έδιναν τουλάχιστον στη δημοσιότητα τη Συμφωνία Κράτους Υποδοχής που υπογράφηκε πρόσφατα και κρατήθηκε μακριά από τα φώτα.
Για την αυριανή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η αξιοποίηση των νέων δυνατοτήτων για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας μας και η ανάδειξη του σταθεροποιητικού ρόλου της στην ταραγμένη και ρευστή Ανατολική Μεσόγειο δεν Θα είναι λόγος δίχως πράξη.
Θα είναι κινητήριος μοχλός της ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής της.
Αλλά και σημαντικό διαπραγματευτικό εφόδιο για την έξοδο από την κρίση, στη διαπραγμάτευση μιας νέας δανειακής σύμβασης, χωρίς Μνημόνια και λιτότητα».
Δεν χρειάζεται βέβαια να προσθέσουμε τίποτε άλλο!
Επίσης, στην περί «ξεπουλήματος» του ΔΕΣΦΑ ανακοίνωση του Τμήματος Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, στις 6 Αυγούστου 2013, ξιφουλκούσαν κατά των πετρελαϊκών σύγχρονων «επτά αδελφών», αναφέροντας:
«Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο ο TAP -(τα ποσοστά των εταιρειών μετά την πρόκριση του ΤΑΡ από το κονσόρτσιουμ του Shah Deniz ΙΙ είναι: BP 20%, SOCAR 20%, Statoil 20%, Fluxys 16%, Total 10%, E.ON 9% και Axpo 5%)-, όσο και ο ΔΕΣΦΑ θα ελέγχονται από τα ίδια οικονομικά συμφέροντα, έτσι που η επιχειρηματολογία περί ανταγωνισμού προς όφελος του καταναλωτή χάνει το νόημά της. Επίσης εκλείπει η δυνατότητα ελέγχου των επενδύσεων του ΤΑΡ από τον ΔΕΣΦΑ που είχε την τεχνογνωσία σε αντίστοιχα αντικείμενα.
Από την εξέλιξη των γεγονότων αναδεικνύεται μια Ελλάδα έρμαιο των ξένων συμφερόντων, μια Ελλάδα που, όχι μόνο δεν απεμπλέκεται, αλλά βυθίζεται παραπέρα στην εξάρτηση. Μια χώρα διαθέτει γεωπολιτική αξία όταν ασκεί εθνικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική κι όταν αποτελεί γέφυρα φιλίας και καλής γειτονίας με τους λαούς του κόσμου. Κάτι που δυστυχώς δεν βλέπουμε σήμερα».
Το ίδιο Τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, στις 28 Ιουνίου 2013, υπό τον τίτλο «Η αλήθεια και η πραγματικότητα για τον TAP και τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς», εξέφραζε την έκπληξή του για τους υπολογισμούς της τότε κυβέρνησης σχετικά με επενδύσεις 1,5 δις (αυτό το ποσό αναφέρει με βεβαιότητα σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ), κατακεραύνωνε πάλι τους ενεργειακούς κολοσσούς που θα έρχονταν να… καταλάβουν τον δικό μας «κολοσσό» και ζητούσαν «δημοκρατικό ενεργειακό σχεδιασμό». Διακήρυσσαν:
«Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, η διαμόρφωση δημοκρατικού ενεργειακού σχεδιασμού αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την προώθηση μεγάλων ενεργειακών σχεδίων, όπως οι αγωγοί. Oι αγωγοί θα έπρεπε να εξυπηρετούν και υλοποιούν τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας μας, που δυστυχώς δεν υπάρχει. Η συγκεκριμένη επιλογή πρέπει να επισημανθεί πως δεν ήταν αποτέλεσμα ενεργούς πολιτικής της χώρας μας, αλλά καθαρά εσωτερική στάθμιση συμφερόντων από μέρους του Κονσόρτσιουμ των εταιρειών του Shah Deniz και TAP, δεν προσφέρει στη χώρα μας τα οφέλη που προπαγανδίζουν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης, ενώ περιλαμβάνει σκοτεινά σημεία, που η κυβέρνηση οφείλει να αποσαφηνίσει.
Άσχετα με την επιλογή του ενός ή άλλου αγωγού δεν αναιρείται η εκτίμησή μας για την ενδοτικότητα της κυβέρνησης, που σε συνδυασμό με την έλλειψη ενεργειακού σχεδιασμού ενδυναμώνουν τις απαιτήσεις των πολυεθνικών και διαμορφώνουν ακόμα πιο δυσμενείς συνθήκες για την έξοδο από την κρίση. Η επιλογή του ΤΑΠ, έχει σχέση με την ακόμα μεγαλύτερη πρόσδεση της χώρας μας, στα Αμερικάνικα συμφέροντα τα οποία επιδιώκουν την μείωση της επιρροής της Ρωσίας στους ενεργειακούς διαδρόμους.
Εντύπωση προκαλεί η εκτίμηση της Κυβέρνησης για επενδύσεις 1,5 δις$ από τον TAP (αγωγός 547 χλμ υψηλής πίεσης επί Ελληνικού εδάφους), όταν ξεπουλάει το 66% του υπάρχοντος δικτύου αγωγών υψηλής πίεσης 512 χλμ, των 779 χλμ των κλάδων μεταφοράς και τις εγκαταστάσεις του υγροποιημένου Φ.Α της Ρεβυθούσας για 400 εκ $, ή 606 εκ$ για το 100%. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά αποκαλύπτουν αφενός, το μέγεθος του ξεπουλήματος του ΔΕΣΦΑ και αφετέρου την ανευθυνότητα της Κυβέρνησης, που παραδίδει τον ΔΕΣΦΑ στην κρατική Αζέρικη Socar, με γνωστές τις ιδιαίτερες σχέσεις της με τις κρατικές εταιρείες της Τουρκίας BOTAS και TPAO.
Ο TAP(EGL 42,5%,STATOIL 42,5%, EON 15%) μήκους 847 χλμ θα μεταφέρει 10δις Κυβικά μέτρα Φ.Α από κα σύνορα μας με την Τουρκία ως την Ιταλία μέσω Αλβανίας. Τα επιμέρους τμήματα είναι: Ελλάδα 547 χλμ, Αλβανία 211 χλμ, Υποθαλάσσιο τμήμα 104 χλμ, Ιταλία 5 χλμ. Το κονσόρτσιουμ των εταιρειών προβλέπεται ν’ αλλάξει με την εισδοχή και των εταιρειών του Shah Deniz ΙΙ, σύμφωνα με δέσμευση του TAP. Η Ελλάδα δεν προβλέπεται να απορροφήσει κάποια ποσότητα Φ.Α.. Επισημαίνεται ότι ο TAP θα συνδεθεί με τον αγωγό TANAP μήκους 2000 χλμ ( 80% SOCAR, 15% BOTAS, 5% TPAO, όλες κρατικές εταιρείες) που θα μεταφέρει το αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στα σύνορά μας με προοπτική υλοποίησης ως το 2018.
Στον TAP δεν υπάρχει κρατική ή ιδιωτική Ελληνική συμμετοχή, αντίθετα θα υπάρχει τουρκική και μάλιστα κρατική μέσω της TPAO. Από τη σύμβαση προβλέπεται η θέσπιση ειδικού νομικού καθεστώτος για τη συγκεκριμένη εταιρεία-επενδυτή. O φορέας του έργου θα μπορεί να αποφύγει την εφαρμογή του ελληνικού δικαίου επικαλούμενος το άρθρο 5 της σύμβασης, προνόμιο που κανείς άλλος ημεδαπός ή αλλοδαπός δεν απολαμβάνει στη χώρα. Οι αποφάσεις της Επιτροπής Υλοποίησης είναι υπεράνω κάθε εσωτερικής νομοθεσίας. Για 25 έτη δεν θα επιβάλλεται οιαδήποτε νέα φορολογία, ακόμη και αν συντρέχουν λόγοι εθνικής σημασίας!
H Συμφωνία Κράτους Υποδοχής (Host government agreement) που υπογράφηκε πρόσφατα, κρατήθηκε μακριά από την δημοσιότητα. Η συμφωνία περιλαμβάνει το ύψος των τελών διέλευσης, θέματα απαλλοτριώσεων, την πιθανή συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου και διαδικαστικές λεπτομέρειες καθοριστικές για τη λειτουργία του αγωγού. Η μη δημοσιοποίηση των όρων της συμφωνίας και η αόριστη επίκληση γενικών και αόριστων ωφελειών, συνηγορεί για λεόντεια σύμβαση υπέρ των ξένων συμφερόντων.
Οι σημερινοί πανηγυρισμοί του πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες όπου βρίσκεται, για την επιλογή του αγωγού ΤΑΡ, κινούνται στο πλαίσιο της επικοινωνιακής πολιτικής και το μόνο στο οποίο στοχεύουν είναι να εξαπατήσουν το λαό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σήμερα ως αντιπολίτευση και αύριο ως κυβέρνηση θ’ αντιμετωπίσει τα θέματα των αγωγών με ευθύνη, αξιοποιώντας την γεωπολιτική θέση της χώρας. Θα ασκήσει πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική, ενεργητική και όχι παθητική, όπως μέχρι σήμερα, που θα βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της χώρας και θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον και όχι την μεγιστοποίηση των κερδών των πολυεθνικών. Θα αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη της χώρας από τον αγωγό και συγκεκριμένα στην απασχόληση, στην αξιοποίηση μέρους του Φ.Α. για τις ελληνικές ανάγκες, την αξιοποίηση των ελληνικών φορέων ΔΕΣΦΑ, ΑΣΠΡΟΦΟΣ στην κατασκευή και συντήρηση του έργου».
Νωρίτερα, το ίδιο «Τμήμα» είχε, στις 22 Μαΐου 2013, εκδώσει κι’ άλλη πύρινη ανακοίνωση για τον Αγωγό:
«Στο θέμα αυτό δεν μπορεί να είναι κάποιος αισιόδοξος διότι τις επιλογές της χώρας μας δεν κρίνουν τα εθνικά συμφέροντα, αλλά οι επιλογές τρίτων (πχ ΗΠΑ ΕΕ) που χρόνια τώρα πιέζουν και δεν αφήνουν περιθώρια άσκησης ανεξάρτητης ενεργειακής πολιτικής. Υπάρχει πλούσια εμπειρία από την άσκηση πιέσεων για απαλλαγή κάθε σχέση ς με χώρες όπως ΙΡΑΝ(για πετρέλαιο) και Ρωσίας στο φυσικό αέριο που εμποδίζουν να επιλέξουμε καθαρά και κυρίως με βάση το δικό μας εθνικό συμφέρον». Διότι:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα σταθεί αντίθετος σε πολιτικές υποβάθμισης του περιβάλλοντος, ανεξάρτητα από το περιτύλιγμα με το οποίο αυτές θα εμφανιστούν. Θεωρεί την ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική καταστροφική και παλεύει για το δημόσιο έλεγχο στις εταιρείες ενέργειας. Η λύση δεν βρίσκεται στις πολιτικές που προωθεί σήμερα η ΕΕ, αλλά σε ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης σε όφελος της κοινωνίας και του τόπου»!
Είναι οι ίδιοι που στις 14 Φεβρουαρίου 2013, είχαν εκδώσει άλλη ανακοίνωση, κατακεραυνώνοντας τις ΗΠΑ (αυτά πριν γίνουν κυβέρνηση και αρχίσουν, ο κ. Σκουρλέτης και ο κ. Παππάς να συνομιλούν με Αμερικανούς παράγοντες της ενέργειας), με αφορμή την υπογραφή, την προηγούμενη, της συμφωνίας Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας για τη στήριξη του δια-Αδριατικού αγωγού φυσικού αερίου TAP.
Ανέφεραν ότι η παρουσία των ΗΠΑ στην υπογραφή καθώς και οι πρόσφατες παρεμβάσεις στο διαγωνισμό για ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ είναι ενδεικτικές του γεγονότος, ότι οι ΗΠΑ επηρεάζουν καθοριστικά τις επιλογές και της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης. Επιβεβαιώνονται, προσέθεταν, οι εκτιμήσεις μας ότι οι ΗΠΑ έχουν θέσει θέμα να μην υπάρξει ενδυνάμωση των ενεργειακών μας σχέσεων με τη Ρωσία.
Και κατέληγαν:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με καμία δεσμευτική υπογραφή της κυβέρνησης εφόσον δεν έχει ζητηθεί η γνώμη της εθνικής αντιπροσωπείας. Είμαστε κάθετα αντίθετοι, πρώτα να δεσμεύεται η χώρα, όπως σήμερα με την υπογραφή της τριμερούς συμφωνίας και στη συνέχεια να έρχεται η συμφωνία για επικύρωση στη Βουλή, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση».
Από κοντά και ο Καμμένος
Φυσικά, είχαμε και την συμμετοχή του κ. Καμμένου σε όλα αυτά, με την τότε τομεάρχη Ενέργειας των ΑΝΕΛ, Ραχήλ Μακρή να εκδίδει επίσης πύρινες ανακοινώσεις (3 Δεκεμβρίου 2013) και να εκφωνεί πύρινες ομιλίες στη Βουλή.
Δήλωνε, εκ μέρους του κ. Καμμένου:
«Για άλλη μια φορά, η συγκυβέρνηση, διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και παραπληροφορεί τον Ελληνικό Λαό. Κατά την εισήγηση του νομοσχεδίου κύρωσης της συμφωνίας για τον αγωγό φυσικού αερίου TAP, οι υπουργοί του κ. Σαμαρά υποστήριξαν ότι εισάγουν την χώρα στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης και κάλεσαν το Κοινοβούλιο να συμφωνήσει μαζί τους σε ένα ιδιαίτερα σημαντικό θέμα.
Ξεχνούν όμως να αναφέρουν ότι σημασία έχει να διασφαλίζονται επικερδείς όροι σε μια συμφωνία και όχι απλά να υπογράφουν τη δέσμευση της Ελλάδας με προϋποθέσεις που μόνο την ελληνική κοινωνία δεν εξυπηρετούν. Η ελληνική κυβέρνηση με την παρούσα κύρωση δεν διασφαλίζει το μέλλον των επόμενων γενεών όπως κάνει η Τουρκία ή το Μαυροβούνιο. Αντίθετα, η μόνη της μέριμνα είναι το ξεπούλημα των κόπων των προηγούμενων γενεών χωρίς κανέναν ενδοιασμό».
Και κατέληγε στην ομιλία της στη Βουλή (πάντα εκ μέρους του κ. Καμμένου):
«Καθήκον μας λοιπόν αποτελεί η ενημέρωση του ελληνικού λαού και η ακύρωση όποιας συμφωνίας δεν υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα των συμπολιτών μας.
Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ανταποκρινόμενοι σε αυτό το καθήκον δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε αποικιοκρατικού τύπου συμφωνίες σαν τη συγκεκριμένη που εισάγεται για κύρωση. Γι’ αυτό το λόγο και καταψηφίζουμε το παρόν νομοσχέδιο».
Όσο για τον κ. Τσίπρα, δήλωνε στις 23 Ιανουαρίου 2015, από το Ηράκλειο:
«Είναι η αναγκαία συνθήκη για την ανάπτυξη με δημόσιο συμφέρον και προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Γνώμονας είναι το δημόσιο συμφέρον και όχι τα κέρδη λίγων και εκλεκτών. Επανακαταθέτουμε τις προτάσεις μας για τον ενεργειακό σχεδιασμό που θα είναι κοινωνικά δίκαιος και περιβαλλοντικά βιώσιμος. Με αποκεντρωμένη ανάπτυξη, με συνεργατικά σχήματα, προσανατολισμένος στις τοπικές κοινωνίες».
Τι ακριβώς επανακατέθεσε;
Προφανώς το μόνο που «καταθέτουν» και «επανακαταθέτουν» είναι τα ψέματά τους!
elzoni.gr
