Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Μια συζήτηση με τη Νατάσσα Μποφίλιου στο revista.gr


 Οι συστάσεις είναι περιττές. Μιλάμε για τη Νατάσσα Μποφίλιου. Αυτοί που δε γνωρίζουν τα έργα και τις ημέρες της, καλό θα είναι να μορφωθούν καταλλήλως με οποιονδήποτε τρόπο το συντομότερο. Οι υπόλοιποι, που είμαστε και πολλοί, μπορούμε να απολαμβάνουμε τις δημιουργίες αυτής και των συνεργατών της ανενόχλητοι και να ανατριχιάζουμε με τις ερμηνείες της κάθε φορά που τη βλέπουμε ζωντανά. Η ίδια, παραμένει στη Γη παρά τη μεγάλη της επιτυχία, είναι λαλίστατη, πολύ φιλική και όπως συμβαίνει με κάθε μεγάλο καλλιτέχνη, ξεχειλίζει από ήθος, ειλικρίνεια και αγάπη για τη δουλειά της. Μας υποδέχτηκε στο καμαρίνι της πριν από κάποιες ημέρες στο Αίγιο όπου και εμφανίστηκε στον πολυχώρο «Πολυτεχνείο». Η συζήτηση μαζί της ήταν τουλάχιστον απολαυστική…
Λοιπόν Νατάσσα, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η πρώτη μου «ερασιτεχνικά» επαγγελματική δουλειά αν και επειδή είχα περάσει στο Πανεπιστήμιο η ενασχόλησή μου με την μουσική δεν ήταν τόσο έντονη, ήταν κάπου το 2002 με τον Χρόνη Αηδονίδη όταν και συναντηθήκαμε σε ένα σετ συναυλιών στο Ξυλόκαστρο. Πριν από αυτό όμως, μαζί με κάποιους καλούς φίλους από το Μελίσσι και με αρχηγό τον Δημήτρη Λιακόπουλο, είχαμε μια μπάντα, «Τα κοφτερά πριόνια». Η αλήθεια είναι πως το... revista.gr