Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Ομιλία του Ανδρέα Λοβέρδου στη πολιτική εκδήλωση της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα στην Αθήνα


1. Κυρίες και κύριοι,

Φίλες και φίλοι, Εκπρόσωποι των Κινήσεων, Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για την παρουσία σας, την τόσο μαζική και τόσο θερμή! Η παρουσία σας δίνει ουσία και δύναμη σε αυτό που κάνουμε!

Σε αυτό που πιστεύουμε! Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι της ΔΗΜΑΡ σας ευχαριστούμε για την παρουσία και για τα λόγια σας.  Η Συμπαράταξή μας, δίνει βέβαιη προοπτική στο δημοκρατικό και κοινωνικό Κέντρο και την Κεντροαριστερά, στις δυνάμεις της Δημοκρατικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.

2. Φίλες και φίλοι είναι μια ωραία μέρα η σημερινή!

Μια μέρα που θα προστεθεί στους σημαντικούς σταθμούς της διαδρομής που διανύουμε. Ένα χρόνο πριν ξεκινήσαμε την προσπάθειά μας. Και είναι χαρά μας που σήμερα μαζί κάνουμε αυτόν τον πρώτο απολογισμό και θέτουμε τους επόμενους στόχους!!!

Η Νέα Ελλάδα είναι εδώ σήμερα και δίνει ένα ισχυρό μήνυμα με την παρουσία της! Μήνυμα σοβαρότητας, μήνυμα αποφασιστικότητας. Για τη χώρα και την Δημοκρατική Παράταξη! Δίνει το μήνυμα μαζί με τους πολίτες, σε μαζικές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.

Άλλοι παραγοντίζουν.

Εμείς μιλάμε με τους πολίτες σε όλη την Ελλάδα.

3. Κυρίες και κύριοι,

ένα χρόνο πριν ιδρύσαμε τη ΡΙΚΣΣΥ. Μια κίνηση πολιτών που συμβόλιζε με το όνομά της, αυτό που ακριβώς θέλαμε τότε να κάνουμε. Μια αληθινή ΡΗΞΗ με το παρελθόν και τις πρακτικές, που οδήγησαν τη χώρα στην πτώχευση, και την Δημοκρατική Παράταξη σε αδιέξοδα.

Μιλήσαμε με απόλυτη καθαρότητα και παρρησία. Είπαμε αλήθειες, που οι  παραδοσιακές» κομματικές λογικές και γραφειοκρατίες  δεν μπορούσαν να πουν. Δεν τολμούσαν να κοιτάξουν με ειλικρίνεια στον καθρέφτη, να αποτυπώσουν την πραγματικότητα και, κυρίως, να λάβουν τη γενναία απόφαση να αλλάξουν!

.....Να κατανοήσουν την εποχή και να προσαρμόσουν τη λειτουργία τους στις ανάγκες της.

Βαδίζαμε σχεδόν με τον «αυτόματο πιλότο» της Μεταπολίτευσης, που έφερε μεν πολλά καλά στον τόπο (ουδέποτε τα μηδενίσαμε, ούτε και πρόκειται), αλλά που είχε εξαντλήσει πια τη δυναμική της... ...και που ήλθε η ώρα να υποστούμε τα αρνητικά της.

Τα λάθη και τις τραγικές παραλείψεις που έγιναν κατά τη διάρκειά της. Η ανάγκη για ανανέωση,  η ανάγκη για ριζοσπαστικές αλλαγές σε ιδέες, σε πρακτικές, σε δομές, σε πρόσωπα

ήταν και είναι προφανής. Ο τόπος βυθίστηκε σε μια πρωτοφανή κρίση, με την ύφεση και την ανεργία να ξεπερνούν το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο, να σιγοτρώγουν τα σωθικά της κοινωνίας, και να απογοητεύουν τους νέους μεταφέροντας το μήνυμα πως το μέλλον θα είναι χειρότερο.

Ένα σκληρό μήνυμα που σε πολλούς έδειχνε και δείχνει ,ακόμη και την πόρτα της εξόδου από τη χώρα, προκειμένου να βρουν μια ευκαιρία για να αξιοποιήσουν τα προσόντα, που σε μια άλλη άνετη εποχή μπόρεσαν να αποκτήσουν! Κι όλα αυτά τα έκανε και τα κάνει ακόμη πιο αφόρητα, η εξαπλωμένη βεβαιότητα για την αδικία, για την έλλειψη ουσιαστικής Δικαιοσύνης στον τόπο, για τη διάχυτη ανομία και τη διαφθορά, για τον άνισο τρόπο κατανομής των βαρών της κρίσης, για την ατιμωρησία και τη γενικευμένη ανισότητα.

Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ εξαντλούσε τα όριά του, με το συγκεκριμένο βηματισμό και τις επιλογές που είχε η ηγεσία του. Έχοντας υποστεί μια μεγάλη ήττα, λόγω του φορτίου που μόνο του σήκωσε, παίρνοντας στην πλάτη του βάρη 40 ετών, αλλά και λόγω διαχρονικών αδυναμιών που η ευμάρεια της Μεταπολίτευσης επέτρεπε για καιρό να «κρύβουμε κάτω από το χαλί», προσπαθούσε απλώς να "βολευτεί" στη νέα κατάσταση.

Λειτουργούσε, και λειτουργεί και σήμερα χωρίς στρατηγική , στέλνοντας λάθος σήματα στην ελληνική κοινωνία. Αδυνατεί να καταλάβει τι έφταιξε, και η ηγεσία του δεν μπορεί να «γιάνει πληγές» και να δώσει λύσεις. Στην πορεία αυτή προβάλαμε τις αντιρρήσεις μας, προτείναμε δρόμους, ήταν όμως εμφανές από την έλλειψη ανταπόκρισης πως δεν υπήρχε κοινός τόπος.

Η χώρα και η Δημοκρατική Παράταξη χρειάζονταν κάτι τολμηρό, κάτι ρηξικέλευθο.

Δεν είχαμε άλλο χρόνο. Κι εγώ προσωπικά δεν μπορούσα να σηκώσω κι άλλα βάρη, που δεν μου ανήκαν. Προχωρήσαμε λοιπόν στην ίδρυση μιας πολιτικής κίνησης, περιγράφοντας ακριβώς τους στόχους, τις ανάγκες άμεσης παρέμβασης για την αναστροφή της  κατάστασης: στην αντιμετώπιση της ύφεσης, της ανεργίας, την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης, τον απεγκλωβισμό της Οικονομίας από τα δεσμά της γραφειοκρατίας.

Προτάξαμε αυτά που έπρεπε να γίνουν αμέσως, αυτά που δυστυχώς παραμένουν εκκρεμότητες, γιατί οι κυβερνώντες δεν πιστεύουν πως αποτελούν τους εθνικούς μας στόχους, γιατί πιστεύουν πως δεν μπορεί να γίνει κάτι γι'αυτά.

Ασκήσαμε κριτική στις στρεβλώσεις του κοινωνικού κράτους, που ως «σοσιαλιστές στην εξουσία» δεν φροντίσαμε διαχρονικά να απαλείψουμε και δώσαμε σε αυτό νέα στόχευση. Μιλήσαμε για το περιεχόμενο του ευρωπαϊσμού, συνδυασμένου με την ανάγκη της εθνικής διάρκειας, δίνοντας με όλα αυτά, ένα νέο, επεξεργασμένο και σύγχρονο περιεχόμενο στην έννοια της σοσιαλδημοκρατίας  και του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

Συναισθανόμενοι την ανάγκη για νέο ξεκίνημα, για ριζική αναμόρφωση των κομματικών δομών και του πολιτικού συστήματος, με τρόπο που να συμβαδίζει τόσο με τη νέα εποχή όσο και με τη λαϊκή απαίτηση, μιλήσαμε για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου κόμματος που θα ένωνε τη Μεγάλη μας Παράταξη.

Για αυτήν την τόλμη και παρά τις δηλώσεις περί αναγκαίου διαλόγου και σύνθεσης, παρά τις προσκλήσεις για ένταξη στο ΠΑΣΟΚ των ανεξάρτητων κινήσεων, παρά την τότε ύπαρξη μέσα στο ΠΑΣΟΚ μιας οργανωμένης τάσης, διαγράφηκα από το κόμμα στο οποίο είχα δώσει, κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι, όλη μου την ζωή. Διαγράφηκα με αντιδημοκρατικό τρόπο, με αντικαταστατική απόφαση, από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Κανείς, όμως, και ποτέ, δεν μπορεί να διαγράψει ούτε την πορεία μας, ούτε την παρακαταθήκη μας, ιδίως αυτά, τα δύσκολα χρόνια, ούτε βέβαια τη σχέση μας με τον κόσμο, τα στελέχη, τους συντρόφους δεκαετιών!!!!!!!

Γι’ αυτό και είπαμε από την πρώτη στιγμή, με αληθινή πίστη, ότι με τον κόσμο αυτόν,

τη ραχοκοκαλιά της Δημοκρατικής Παράταξης, θα ξανασυναντηθούμε!

Κι αυτή η στιγμή, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είναι πολύ κοντά!!!!!!

Από την πρώτη στιγμή πιάσαμε δουλειά. Λίγοι παλαιοί και έμπειροι, και πολλοί νέοι, είτε στην ηλικία, είτε στην πολιτική, είτε και τα δύο μαζί. Επτά νέοι, τρεις έμπειροι, ήταν η αναλογία που υποσχεθήκαμε και σεβαστήκαμε απολύτως. Με επιμονή, μείναμε πιστοί στους αρχικούς μας στόχους και καταθέσαμε με τη δουλειά πολλών ανθρώπων συγκροτημένες προτάσεις για άμεση εφαρμογή από την Κυβέρνηση.

Μαζί με το Χρήστο φέραμε προτάσεις νόμου στο Κοινοβούλιο. Προτάσεις που ενσάρκωναν όσα ακούγαμε κάθε μέρα από τις παραγωγικές τάξεις όλης γης Ελλάδας,  από τους συμπολίτες μας, που μέσα στην κρίση αγωνιούν, πολλοί συνθλίβονται, αρκετοί όμως συνεχίζουν να τα καταφέρνουν.

Οι άνθρωποι αυτοί, το μόνο που ζητούν είναι σαφείς, ορθολογικές παρεμβάσεις από ένα όμως παράλογο κράτος. Μια χείρα βοηθείας στον καθημερινό τους αγώνα και μια προοπτική. Κι επειδή έχουμε πλήρη επίγνωση και συναίσθηση πού ακριβώς βρίσκεται η χώρα και με ποιες εποχές και μόνο μπορεί να συγκριθεί αυτή που ζούμε (1932 κλπ), πάντα διαφυλάξαμε τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία μας.

Δεν τάξαμε «λαγούς με πετραχήλια» σε κανέναν. Το φτηνό χρήμα των παροχών χωρίς επιστροφή και χωρίς αντίκρυσμα τελείωσε! Όλα όσα προτείνουμε είναι μέτρα λογικής και κυρίως αδάπανα.  Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι πολιτικούς που μπορούν να εφαρμόσουν πολιτικές που δεν χρειάζονται χρήματα, αλλά που φέρνουν ανάπτυξη. Σε αυτό το σκοπό έχουμε τάξει τον εαυτό μας.

4. Η πορεία μας μέσα από την συνάντηση με τους συμπολίτες μας σε κάθε άκρη της χώρας, γρήγορα μας οδήγησε στο επόμενο, αναγκαίο βήμα. Όπου πηγαίναμε το αίτημα ήταν κοινό:  «Να πάτε μπροστά. Να ενώσετε την Παράταξη». Η ανάγκη για τη δημιουργία νέου φορέα, είτε με τη ριζική αλλαγή του υφισταμένου,  είτε με τη συγκρότηση ενός κυριολεκτικώς νέου,  συναντούσε στην πράξη όλα τα συντηρητικά ανακλαστικά, που την εμπόδιζαν να γίνει πραγματικότητα. Ανάγκες δευτερεύουσες, προσωπικές αμφιβολίες και δισταγμοί, διαιώνιζαν μια αναποφασιστικότητα κατώτερη των περιστάσεων. Μιλώντας με πολλούς και εισπράττοντας μια συνεχή αναβλητική διάθεση,μια μετάθεση ευθύνης,

ενώ η μάχη για την αποτροπή του ναυαγίου ήταν ακόμη σε πλήρη εξέλιξη, είπα τότε πως κινδυνεύουμε από " καφεινίαση", από τη φλυαρία στο γνωστό τρίγωνο του Κολωνακίου. Κάποιος έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη. Έτσι, προχωρήσαμε στην ίδρυση κόμματος. Στις 15 Απριλίου, παρουσία 2000 συμπολιτών στο Σπόρτινγκ  και με τις υπογραφές 4000, ιδρύσαμε τη «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα».

Δώσαμε στο νέο κόμμα το όνομα του στόχου μας. Ένα κόμμα που γεννήθηκε στα χνάρια όσων περιέγραψα, ένα κόμμα που έταξε από την πρώτη στιγμή σκοπό του να ενώσει, να συνθέσει δυνάμεις και να εκφράσει πολλούς. Αποφασίσαμε να δώσουμε το παρόν, κι όχι να λειτουργήσουμε σαν τουρίστες της πολιτικής, ή σαν δήθεν σοφοί και τάχα εγκρατείς, δηλαδή σαν τους σιωπηλούς της "καβάντζας". Είμαστε εδώ, στο προσκήνιο, κι όχι κρυμμένοι, ή σουλατσαδόροι δήθεν περίσκεπτοι φορείς του τίποτε και εκπρόσωποι του κανενός.

Η πορεία μας τους επτά αυτούς μήνες είναι ουσιαστική και σημαντική. Πετύχαμε πολλά. Η υπεύθυνη παρουσία μας και η ακαταπόνητη προσφορά των μελών μας σε πολλές περιοχές της χώρας, μας έχουν φέρει στο σημερινό σημείο. Το κόμμα μας, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε επειδή βασιζόμαστε αποκλειστικά στις δυνάμεις μας, έχει ήδη δημοσκοπική καταγραφή ξεπερνώντας φορείς με χρόνια πορείας και δικαιούχους κρατικής χρηματοδότησης.

Έχει πυρήνες σε όλη την Ελλάδα, γραφεία στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις και θέσεις για μια ευρεία γκάμα θεμάτων, που καλύπτουν τους σημαντικότερους άξονες της πολιτικής. Οι θέσεις αυτές θα ολοκληρωθούν και θα λάβουν ευρεία νομιμοποίηση και οριστική μορφή στο 1ο Τακτικό μας Συνέδριο, που θα γίνει τον Μάρτιο του ερχόμενου έτους.

Λένε όλοι πως η Ελλάδα έχει ανάγκη ενός Εθνικού Σχεδίου για την έξοδο από την κρίση και την πορεία προς την ευημερία. Εμείς διαμορφώνουμε αυτό το σχέδιο. Και έχουμε ήδη έτοιμους βασικούς τομείς του. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως παλεύοντας να κατοχυρώσουμε το διακριτό μας στίγμα, μέσα από όλες μας τις παρεμβάσεις ουσίας, με προτάσεις, με προτάσεις νόμου,  με παρεμβάσεις άμεσης εφαρμογής, έχουμε καταστεί ένας αξιόπιστος φορέας.

Αυτά που λέμε, προσέχονται. Τί είπαμε και τί κάναμε, πχ, για την απειληθείσα πτώση της κυβέρνησης τον Ιούνιο, για τους πλειστηριασμούς, για την πρόταση μομφής, για την κατάργηση των αδειοδοτήσεων, για τη ρύθμιση των οφειλών σε φόρους και εισφορές, για τα φάρμακα, για την ενότητα της κεντροαριστεράς, ιδού ορισμένα παραδείγματα, όπου η γνώμη μας προσέχτηκε, αλλά και έπαιξε ρόλο ή παρέμβασή μας.

Προσπαθούμε να γίνουμε ένας φορέας από τον οποίο ο πολίτης μπορεί να προσδοκά καθαρές κουβέντες και κυρίως λύσεις. Για αυτό ιδρυθήκαμε. Αυτή είναι η χρησιμότητά μας. Να λέμε αυτά που κάνουμε και να κάνουμε αυτά που λέμε. Να λέμε αυτά που δεν μπορούν άλλοι, να μιλάμε με τη φωνή της λογικής και να την κάνουμε πράξη!

Με συγκρούσεις... ...με ριζοσπαστισμό, ενάντια στον παρασιτισμό. Χωρίς θολούρες και συμπτώματα Βαβυλωνίας.

Με εγγύηση την αξιοπιστία μας και υλοποιώντας ευθέως την πρόθεση και αγωνία μας για την Δημοκρατική Παράταξη, απευθύναμε την 3η Σεπτέμβρη, τη διπλή αυτή επέτειο για τον τόπο και την Παράταξη, πρόσκληση σε όλες τις δυνάμεις του χώρου για έναν ειλικρινή διάλογο, που θα οδηγούσε στην κατάθεση μιας κοινής πρότασης για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Στην πρόσκλησή μας αυτή η ΔΗΜΑΡ ανταποκρίθηκε θετικά και έκτοτε ξεκινήσαμε μια βαθιά προσέγγιση, ανιχνεύοντας προγραμματικές συγκλίσεις , κοινά πεδία και προτεραιότητες. Σύντομα διεφάνη πως αυτά που μας ενώνουν είναι πολλαπλάσια των υπαρκτών διαφωνιών μας, γι’ αυτό και οδηγηθήκαμε στη λογικά επόμενη σκέψη,

της συνάθροισης των δυνάμεών μας για τον κοινό στόχο: την επανασύσταση της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, της συγκρότησης του λεγόμενου Τρίτου Πόλου. Πραγματοποιήσαμε μια πρώτη προγραμματικής φύσης και απόλυτα επιτυχημένη κοινή εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για τον πρωτογενή τομέα, την αγροτική οικονομία που θέλουμε να αποτελέσει σημείο αιχμής της νέας πολιτικής της χώρας και προχωράμε προς τη συγκρότηση ενός ενιαίου, μεγάλου «εκλογικού μετώπου» ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων που έρχονται.

Στην πορεία που ξεκίνησε, πολλοί θα ακούσουν το μήνυμά μας και θα έρθουν μαζί! Ήδη, το εγχείρημα λαμβάνει σάρκα και οστά σε συλλογικούς και επιστημονικούς χώρους, όπου προοδευτικά ψηφοδέλτια αποδεικνύουν πως η Δημοκρατική, η Προοδευτική Συμπαράταξη όταν εκφράζεται αυθεντικά,  διαθέτει και δυνάμεις και αντοχές και εφεδρείες.

Στο ΤΕΕ βγήκαμε δεύτερη δύναμη. Με απόσταση μεγάλη από τον τρίτο ΣΥΡΙΖΑ και μικρή από την πρώτη ΝΔ. Εκλέξαμε εκπροσώπους στα όργανα του ΤΕΕ. Και αποκτήσαμε χειροπιαστή προοπτική. Το ίδιο παλεύουμε να κάνουμε και στους Δικηγόρους, προσπαθώντας να ιδρύσουμε τη Δημοκρατική Συμπαράταξη Δικηγόρων.

Αυτή είναι και η πιο καλή μέθοδος που θα μας πάει και στις δημοτικές εκλογές. Πρώτα θα αποφασίσουν οι ίδιοι οι πολίτες, αν θα είναι υποψήφιοι, τέλος πια στα χρίσματα, κι έπειτα θα μιλήσουμε εμείς, με το μυαλό μας στραμμένο στην αξιοσύνη των προσώπων, αλλά και στη Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Ένα καλό παράδειγμα είναι ο Πάνος Σκοτινιώτης στον Βόλο. Ένα καλό παράδειγμα δίνει η περιφέρεια της Κρήτης. Έτσι πρέπει να κινηθούμε. Έτσι θα κινηθούμε. Σήμερα επιβάλλεται όλοι να πάρουμε θέση και να βρούμε πού επιτέλους συμφωνούμε και πού διαφωνούμε.

Για πολλούς τίθεται, και ορθώς, το ερώτημα για τη θέση του ΠΑΣΟΚ μέσα σε όλα αυτά. Απαντάμε με σαφήνεια πως ΝΑΙ.  Γι' αυτό και δεν γκρεμίσαμε τις γέφυρες. Αλλά αυτό απαιτεί και εκ μέρους του καθαρές κουβέντες και δύσκολες αποφάσεις. Δεν γίνεται να θεωρεί στρατηγικής σημασίας τη συνεργασία μακράς πνοής με τη ΝΔ και με την κεντροαριστερά ταυτόχρονα.

Ας πάρουν τις αποφάσεις τους κι εμείς, έχοντας διαμορφώσει τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΆΤΑΞΗ, ως ΔΗΜΑΡ, ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ και ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ,  θα είμαστε στο προσκήνιο, έτοιμοι να διευρύνουμε τη ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, και να δώσουμε όλοι μαζί τις μεγάλες μάχες.

5. Φίλες και φίλοι,

στη Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα καταβάλλουμε προσπάθεια ο λόγος μας να είναι μετρημένος και σοβαρός. Για το λόγο αυτό παρακολουθούμε με όσα μέσα διαθέτουμε, με την εμπειρία ημών των παλαιότερων και την ανεκτίμητη βοήθεια και τεχνογνωσία των νέων στελεχών μας, όλα τα δεδομένα και τις εξελίξεις.

Η προσοχή μας είναι στραμμένη στα δημόσια οικονομικά και στην πραγματική οικονομία. Οι ανακοινώσεις μας για την πορεία των δημοσίων οικονομικών, από τον Τομέα Οικονομίας του κόμματος, επιβεβαιώνονται συνεχώς  και ενισχύουν το κύρος της φωνής μας. Είπαμε πολύ έγκαιρα πως η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος θα είναι πραγματική και αληθής τη φετινή χρονιά. Δεν γνωρίζουμε το ακριβές ύψος του, μα θεωρούμε πως πράγματι θα επιτευχθεί και αυτό είναι σημαντικό.

Πλην όμως, σε αντίθεση με το μονοδιάστατο και εκτός τόπου και χρόνου κυβερνητικό «αφήγημα», που συνοψίζεται στο γνωστό “succes story”, μιλήσαμε έγκαιρα για το πώς επιτεύχθηκε το πλεόνασμα. Βασισμένο σε προσπάθειες των προηγούμενων Κυβερνήσεων ,σε περικοπές της δημόσιας σπατάλης και, πρώτα και πάνω από όλα, στις θυσίες του ελληνικού λαού.

Είναι ένα επίτευγμα που μπορεί να αποτελέσει μέρος των διαπραγματευτικών όπλων της χώρας, το οποίο όμως συνεχίζει να στηρίζεται σε μια κοντόφθαλμη οικονομική πολιτική. Η πολιτική αυτή, αγνοεί συστηματικά και πεισματικά την ιδιωτική οικονομία και  πραγματικότητα. Όλη της η προσοχή είναι στραμμένη στα δημόσια οικονομικά.  Στους εθνικούς λογαριασμούς.

Για την ιδιωτική οικονομία, τον μαχόμενο επιχειρηματία και επαγγελματία καμία μέριμνα. Καμία νομοθετική παρέμβαση που θα άρει εμπόδια, θα διευκολύνει τις συναλλαγές, θα διευκολύνει τη ρευστότητα στην αγορά. Αντί αυτών, νέοι, δυσανάλογοι και δυσβάστακτοι φόροι, που απαξιώνουν περιουσίες, που αποθαρρύνουν επενδύσεις, που γεμίζουν αβεβαιότητα και ανασφάλεια και τον πλέον πρόθυμο και καλόπιστο να εργαστεί παραγωγικά και να προκόψει.

Και όλα αυτά από ποιους; Από τους «κήρυκες των Ζαππείων», που για καιρό αρνούνταν τη συστράτευση στην εθνική προσπάθεια, στο όνομα δήθεν της Ανάπτυξης και της άμεσης περιστολής φόρων. Τώρα μας λένε πως στη χώρα δεν υφίσταται υπερφορολογόγηση και συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο. Πού είναι αλήθεια, τόσο καιρό, η τολμηρή παρέμβαση στο φορολογικό σύστημα; Άσπρισαν σχεδόν τα μαλλιά μας και ακούμε συνέχεια για το σταθερό, το δίκαιο, αναλογικό και κυρίως απλό φορολογικό σύστημα των λίγων σελίδων. Αυτό που θα καταργήσει τις χιλιάδες σελίδες, τις συνεχείς εγκυκλίους, την αυθαιρεσία μηχανισμών που ελίσσονται ανάμεσα στην πληθώρα σύνθετων, ακόμη και αντιφατικών, διατάξεων!

Καμία τέτοια παρέμβαση. Έτσι όμως δεν μπορούμε να πάμε μπροστά! Έτσι, δεν μπορούμε να απευθύνουμε διεθνή επενδυτικά προσκλητήρια. Ο δρόμος αυτός είναι φανερό ότι οδηγεί σε αδιέξοδο! Μπορεί το πλοίο να γλιτώνει προσώρας το ναυάγιο, το ζητούμενο όμως είναι να σωθεί το και πλήρωμα.

Να πιστέψει πως η σωτηρία του πλοίου, είναι και εφικτή αλλά και το αφορά άμεσα. Είναι δική του υπόθεση. Με αυτά που γίνονται , όλο και λιγότεροι πιστεύουν στο εγχείρημα που η χώρα χρειάζεται. Και το οποίο συνοψίζεται στα εξής λίγα:  παραμερισμός του κράτους και των ΟΤΑ στην ένταξη στην οικονομία και την επιχειρηματικότητα,  βίαιο τέρμα δηλαδή στον αποκλεισμό, στήριξη των υφισταμένων επιχειρήσεων με ρυθμίσεις των οφειλών τους, προσανατολισμός στον πρωτογενή τομέα και στη μεταποίηση, στον τουρισμό και την ενέργεια.

Όλο και λιγότεροι, όμως, στηρίζουν τη λογική κι εφικτή αυτή προοπτική. Οι πολίτες αποξενώνονται από όλα αυτά,  γιατί δεν τα βλέπουν να γίνονται, και καταφεύγουν σε λύσεις ανάγκης, λύσης απόγνωσης στην απέλπιδα προσπάθειά τους από κάπου να πιαστούν.

Κάτι να πιστέψουν. Η τιμωρητική ψήφος,  η εξ ορισμού ατελέσφορη και μάταια επένδυση στα άκρα, έρχεται δυστυχώς ως φυσική αντίδραση σε τέτοιες καταστάσεις. Το διδάσκει η Ιστορία, το δείχνει η πραγματικότητα.

Εμείς φίλες και φίλοι, στη Νέα Ελλάδα, δεν μένουμε απαθείς μπροστά σε όλα αυτά.Δεν κάναμε την εύκολη επιλογή της αποστασιοποίησης ,της λογικής των «ώριμων φρούτων» και της αναμονής. Πήραμε το δύσκολο δρόμο και μπήκαμε στη φωτιά! Πέρα από τις προτάσεις μας, που συνεχίζουμε να καταθέτουμε όπως έχουμε καθήκον, προχωράμε σε πολιτικές δράσεις.

Με αποφασιστικότητα και σαφήνεια όπως συνήθως! Λέμε λοιπόν πως η Κυβέρνηση είχε όλον τον πολιτικό χρόνο για να αντιληφθεί την κατάσταση και να αντιδράσει με εύστοχο τρόπο. Δεν το έκανε. Απορροφημένη αποκλειστικά στους «δημόσιους λογαριασμούς», συνέχισε την άσκηση πολιτικής «κατά τα γνωστά».

Από επιλογές τύπου «αυτόματου πιλότου», με απλή διαχείριση της καθημερινότητας, έως όλες τις κακές πρακτικές του πρόσφατου κομματικού παρελθόντος, με αναξιοκρατικές επιλογές κομματικού χαρακτήρα στις θέσεις ευθύνης του δημόσιου τομέα, με αποφυγή συγκρούσεων σε τομείς πρώτης προτεραιότητας, με επιλογές «εύκολων λύσεων» αντί για τις ουσιαστικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.

Η επιλογή μας είναι πια ξεκάθαρη. Περνάμε απέναντι και στεκόμαστε αντίθετοι στις βασικές επιλογές της Κυβέρνησης αυτής. Θεωρούμε, πως στα κυρίαρχα μέτωπα του Πολέμου, εκεί που πραγματικά θα κριθεί η έκβασή του, στη μάχη δηλαδή εναντίον της ύφεσης και της ανεργίας, η Κυβέρνηση έχασε οριστικά τη μάχη! Σε πολλές περιπτώσεις δεν παρέταξε καν δυνάμεις στο πεδίο της.

Σήμερα όμως με τις τακτικές αυτές δεν μπορούμε να πάμε πουθενά. Η μάχη πρέπει να δοθεί με όλες μας τις δυνάμεις, με στόχο να περάσουμε στην άλλη όχθη σύσσωμοι, ως κοινωνία .Όλοι θυμόμαστε τη ρητορική και τις αναλύσεις τις προηγούμενης δεκαετίας για την περίφημη κοινωνία των2/3. Το ίδιο ισχύει και τώρα. Μόνο που πια έχουν αντιστραφεί οι όροι.

Τα 2/3 της κοινωνίας να δυσπραγούν και το 1/3 να ευημερεί. Δεν είναι δυνατόν να μένουμε απαθείς μπροστά σε αυτό και δεν θα το κάνουμε. Θα δώσουμε τη μάχη. Γνωρίζουμε άλλωστε καλά πως δίνονται οι μάχες. Έχουμε δώσει και εξετάσεις και τα διαπιστευτήριά μας.

Η επιλογή μας αποτυπώθηκε ανάγλυφα με την ευκαιρία της πρότασης δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση. Είπαμε εκεί καθαρά, χωρίς παρερμηνείες, πως στεκόμαστε απέναντι στην Κυβέρνηση, που δεν δίνει τη μάχη στους τομείς που πρέπει, που έχει κλείσει τα αυτιά της στις εφαρμόσιμες προτάσεις που κατατίθενται... Δεν της δίνουμε την έμμεση ψήφο εμπιστοσύνης.

Αυτό όμως δεν σημαίνει και στήριξη στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικές του επιλογές δεν μπορούν να εμπνεύσουν καμία εμπιστοσύνη... ...βασίζονται σε όλες τις εσφαλμένες πρακτικές της Μεταπολίτευσης. Το «κλείσιμο του ματιού» σε όλους, με μια γενικόλογη παροχολογία, απλά προμηνύει μια ακόμη κυβερνητική απογοήτευση, είτε ως αποτυχία, είτε ως μεγαλοπρεπή κυβίστηση.

Η προσπάθεια απομίμησης του ΠΑΣΟΚ της προ του 1981 περιόδου και του λόγου του Ανδρέα Παπανδρέου της εποχής, είναι τόσο άστοχη ιστορικά, όσο και ατελέσφορη πολιτικά. Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, δεν είναι η Ελλάδα του 2013. Τώρα η Ελλάδα δεν έχει χρήματα, ούτε μπορεί να δανειστεί. Τώρα όποιος υπόσχεται θα σπάσει τα μούτρα του, όταν και εάν ο λαός τον εμπιστευτεί.

Ούτε με τη ΝΔ λοιπόν, ούτε με το ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλον. Δεν λιποτακτούμε από τον χώρο μας, από τη Δημοκρατική Παράταξη. Είμαστε εδώ για να την ξανακάνουμε μεγάλη.

Ο μόνος αρμόδιος,  ο ελληνικός λαός, θα υποδείξει, αυτός και μόνο αυτός, τους συσχετισμούς, έπειτα από τις εκλογές, όταν αυτές γίνουν. Εμείς υποστηρίζουμε το σταθερό εκλογικό κύκλο και το προτείναμε αυτό να θεσπιστεί στην αλλαγή του Συντάγματος. Θέλουμε οι εκλογές να γίνονται τον καιρό που προβλέπεται, αλλά για τη στήριξη της Κυβέρνησης, υπεύθυνοι είναι οι βουλευτές της Συμπολίτευσης, αυτοί που αποφασίζουν και στηρίζουν την εφαρμοζόμενη πολιτική. Σε αυτούς να απευθύνονται τα σχετικά ερωτήματα για τη σταθερότητα ή μη του κυβερνητικού σχήματος. Όχι σε μας πια.

6. Ο δικός μας στόχος, παραμένει απαρέγκλιτα ο ίδιος: μέσα από την ενδυνάμωση της φωνής μας, την παρουσία μας σε κάθε γωνιά της χώρας, με στελέχη βγαλμένα από την καρδιά της κοινωνίας και με έμφαση στα νέα, ορεξάτα πρόσωπα,  προχωράμε στο μεγάλο μας στόχο. Την δημιουργία της Δημοκρατικής Προοδευτικής Συμπαράταξης,  του μεγάλου Κοινού μας Μετώπου που θα οδηγήσει στην ουσιαστική επανίδρυση  της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης  της ελληνικής έκφρασης του Κοινωνικού Κέντρου και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, την οποία έχει ανάγκη ο τόπος, ως παράγοντα σταθερότητας και ισορροπίας που θα ανασχέσει τις ακραίες φωνές και δεν θα επιτρέψει να οδηγηθεί ο τόπος σε ξεπερασμένους διχασμούς, σε συγκρούσεις μεταξύ των πλέον αδύναμων, φτωχών και απελπισμένων... Της Δημοκρατικής Προοδευτικής Συμπαράταξης, που θα διασφαλίσει σε κάθε περίπτωση την πρόσδεσή μας στο ευρωπαϊκό άρμα, εισάγοντας όμως σε αυτό και τη δική μας πρόταση, τη δική μας φωνή.

Γιατί φίλες και φίλοι, είμαστε με την Ευρώπη, θεωρούμε την παραμονή μας στην ΕΕ και το ευρώ αδιαπραγμάτευτη ιστορική κατάκτηση και στρατηγική επιλογή, γνωρίζοντας όμως, πως άλλη είναι η Συντηρητική και άλλη η Προοδευτική Ευρώπη. Για την τελευταία εμείς αγωνιζόμαστε, έτσι ώστε και οι ευρωπαίοι πολίτες, είτε ανήκουν σε λαούς του Βορρά, είτε του Νότου, να νιώθουν πως η ευρωπαϊκή υπόθεση τους αφορά εξίσου.

Πως όλοι γεύονται δίκαια το μέρισμα της επιτυχίας και μοιράζονται ισομερώς τα πρόσκαιρα βάρη συγκεκριμένων αποτυχιών. Θα τα πούμε δυνατά αυτά και σε έκταση, πολύ σύντομα και ενόψει των σημαντικών εκλογών για το Ευρ. Κοινοβούλιο που έρχονται.

Φίλες και φίλοι

δεν είμαστε αφελείς, ούτε άσχετοι με την πραγματικότητα .Είμαστε πληγωμένοι από τη μάχη αλλά όρθιοι, ζούμε μέσα στους πολίτες κι ακούμε τη φωνή τους. Η ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης, η μετατροπή του Τρίτου Πόλου, που σήμερα οικοδομούμε, σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη, θα γίνει σε δύο φάσεις. Τώρα, στις επόμενες δηλαδή εκλογές, θα δώσουμε το παρόν, θα υπάρξουμε ως πολιτική δύναμη προοπτικής, με ισχυρή παρουσία και δύναμη στην Βουλή, και στις μεθεπόμενες εκλογές, δηλαδή πολύ σύντομα, θα καθορίζουμε εμείς τις εξελίξεις. Έχουμε δύναμη,  έχουμε κουράγιο, έχουμε θέληση, έχουμε στρατηγική, γι' αυτό και έχουμε υπομονή. Έχουμε πίστη σε αυτό που κάνουμε, γιατί είναι αυτό που χρειάζεται η χώρα.

7. Η σημερινή μας συγκέντρωση μας γεμίζει με αισιοδοξία. Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες θα είναι γεμάτοι με πολιτικά γεγονότα καθοριστικής σημασίας, τόσο για τον πολιτικό μας χώρο, όσο και κυρίως για τη χώρα μας. Μια χώρα με απροσμέτρητες δυνατότητες,  που περιμένουν καρτερικά να αναδειχθούν, εφόσον δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες.

Θα είμαστε παρόντες στα γεγονότα αυτά! Παρόντες στις εξελίξεις. θα εκφράζουμε τις αγωνίες των ανθρώπων με σοβαρή και στιβαρή φωνή, ώστε να εξασφαλίσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όπως ακριβώς το δικαιούμαστε. Δεν θα αφήσουμε άλλους να αποφασίσουν για εμάς. Δεν θα εγκαταλείψουμε το πεδίο της μάχης, χωρίς να δώσουμε, όλοι μαζί, τον καλύτερό μας εαυτό.

Και κάθε φορά που λαμβάνεται συλλογικά μια τέτοια απόφαση, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μεγάλο! Γιατί στοχεύουμε ψηλά και προσδοκούμε πολλά! Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο. Είμαστε παρόντες, έχουμε κάνει τις πολιτικές μας επιλογές και προχωράμε μαζί για να χτίσουμε και πάλι κάτι σπουδαίο!

Σας ευχαριστώ όλες και όλους.

Μας δίνετε δύναμη, θάρρος και κουράγιο.