Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
Μισός αιώνας έκλεισε από τη δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη. Λαμπρό αστέρι της Αριστεράς, γενναίος αγωνιστής της ειρήνης, διακεκριμένος γιατρός και πολύ σπουδαίος πρωταθλητής, ο Λαμπράκης δολοφονήθηκε εκείνη την Τετάρτη 22 Μαΐου του 1963, από άθλια όργανα του «παρακράτους» που κατείχε παρασκηνιακώς την εξουσία. Τότε ήταν που ο πρωθυπουργός Καραμανλής, εκτός εαυτού, αναφώνησε: «Επί τέλους ποιός κυβερνά αυτό τον τόπο;» Και λίγο μετά τα γεγονότα, αυτοεξορίστηκε για 11 χρόνια στο Παρίσι…Αυτό το θεοσκότεινο παρακράτος της βίας, της νοθείας και των δολοφονιών ήταν που ξεσκέπασαν με μύριους κινδύνους τρείς μαχητικοί ρεπόρτερ, για τους οποίους σεμνύνεται η ελληνική δημοσιογραφία. Κορυφαίος ο Γιάννης Βούλτεψης (πατέρας της σημερινής βουλευτίνας) και ισάξιοί του ο Γιώργος Μπέρτσος και ο Γιώργος Ρωμαίος. Αν δεν ήσαν αυτοί η δολοφονία πολύ δύσκολα θα είχε εξιχνιασθεί. Όταν έγινε η δίκη ο εισαγγελέας Δελαπόρτας αποκάλεσε «Κοράνι» το αποκαλυπτικό βιβλίο του Βούλτεψη με τίτλο ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ. Ένα βιβλίο που απετέλεσε και κύριο βοήθημα για το βιβλίο «Ζ» του Βασίλη Βασιλικού και που έγινε πολυβραβευμένη ταινία του Γαβρά.
Για την ελληνική αγωνιστική δημοσιογραφία η υπόθεση Λαμπράκη είναι το ύψιστο δείγμα του τι μπορεί να καταφέρει όταν οι λειτουργοί της είναι έντιμοι και έχουν μάθει να μη φοβούνται το θάνατο και να μη λατρεύουν το χρήμα. Ο Γιάννης Βούλτεψης έφυγε από τη ζωή παλικαρίσια και όχι πλουσιότερος από ό,τι ήταν πριν. Οι άλλοι δύο, ο Μπέρτσος και ο Ρωμαίος, εξακολουθούν να εργάζονται σκληρά, γιατί αν δεν εργασθούν θα έχουν πρόβλημα. Δυστυχώς οι σκεπτόμενοι Έλληνες δεν είδαν μέχρι στιγμής τα- θορυβώδη κατά τα άλλα- δημοσιογραφικά σωματεία, αλλά ούτε και την πολιτεία, ούτε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να τιμούν λειτουργούς σαν αυτούς. Ώστε να τους μοιάσουν και οι σημερινοί και οι αυριανοί…
(Από το Enikos.gr)
Ch.Passalaris@hotmail.com
elzoni.gr
