«Εδώ και ένα χρόνο, οι φαρμακοποιοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη βιωσιμότητα του κλάδου τους. Διαθέτουν με πίστωση φάρμακα στους ασφαλισμένους, πληρώνοντας από την τσέπη τους τους προμηθευτές. Οι φαρμακοποιοί έχουν εγκλωβιστεί ανάμεσα στο κράτος-κακοπληρωτή και στην κερδοσκοπία της φαρμακοβιομηχανίας, με αποτέλεσμα ο κλάδος να απειλείται με αφανισμό και χιλιάδες ασφαλισμένοι να μην προμηθεύονται τα φάρμακά τους.
Η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έκανε τραγικές επιλογές στον τομέα φαρμάκου. Προκάλεσε αλαλούμ στις λίστες, ανεβοκατέβασε τις τιμές, μείωσε τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, δήθεν για να μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη, η οποία ωστόσο αυξήθηκε διότι τα φθηνά φάρμακα υποκαταστάθηκαν από άλλα ακριβότερα, χάρισε στη φαρμακοβιομηχανία 150 εκατομμύρια ευρώ που έπρεπε να αποδοθούν στα ασφαλιστικά ταμεία. Αφού λοιπόν η Κυβέρνηση πήρε αυτά τα ολέθρια μέτρα, και αφού δεν έκανε τίποτα για τον ουσιαστικό εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης, ισχυρίστηκε ότι για όλα φταίνε οι φαρμακοποιοί, οι «συντεχνίες» και τα δήθεν τεράστια ποσοστά κέρδους τους.
Έχω ξαναπεί ότι το ΠΑΣΟΚ αρέσκεται στο να στρέφει την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης για να καμουφλάρει τις καταστροφικές πολιτικές του επιλογές. Προσπάθησε να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι φαρμακοποιοί ευθύνονται για τις τιμές των φαρμάκων και για το ότι οι ασφαλισμένοι δεν μπορούν να προμηθευτούν φάρμακα. Καλλιέργησε κλίμα, μιλώντας για προνομιούχους και συντεχνίες, προκειμένου οι πολίτες να συμμαχήσουν με την Κυβέρνηση για την απελευθέρωση του επαγγέλματος.
Για να μην μένουν λανθασμένες εντυπώσεις, θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένα στοιχεία. Το περιθώριο καθαρού κέρδους για τα φαρμακεία κυμαίνεται από 8-11%, φορολογείται δε πάντα και χωρίς περιθώρια καμίας διαφυγής. Το 4% της αξίας των συνταγών επιστρέφεται κάθε μήνα στα ασφαλιστικά ταμεία. Πληρώνουν ΦΠΑ για πωλήσεις φαρμάκων, το αντίτιμο των οποίων τους οφείλεται εδώ και ένα χρόνο από τα ταμεία. Έχουν το χαμηλότερο εισόδημα βάσει τζίρου από όλα τα φαρμακεία της Ευρώπης. Έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό φαρμακείων σε αναλογία πληθυσμού – ένα ανά 1.000 κατοίκους, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη αντιστοιχεί ένα ανά 3-4 χιλιάδες κατοίκους.
Οι φαρμακοποιοί είναι ένας επαγγελματικός κλάδος, με προβλήματα, με περιορισμούς και με την επιπλέον δυσκολία της συναλλαγής με το κράτος. Η Νέα Δημοκρατία δεν αντιτίθεται στο άνοιγμα των επαγγελμάτων, υπολογίζοντας όμως πάντα το κοινωνικό κόστος και τις ωφέλειες κάθε πολιτικής που εφαρμόζεται. Η καταστροφή μιας ολόκληρης επαγγελματικής ομάδας, προκειμένου να έρθουν στη θέση της φαρμακεία-πολυκαταστήματα, δεν αποτελεί επαρκή αιτιολογία για το άνοιγμα του επαγγέλματος.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει άμεσα να λυθεί το ζήτημα των οφειλών των ταμείων, ώστε να προστατευθούν και τα φαρμακεία και οι ασφαλισμένοι, και στη συνέχεια να διατυπωθεί μία σοβαρή, τεκμηριωμένη και αποδεκτή πρόταση για το άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρξουν γεωγραφικά κριτήρια, ούτε είναι δυνατόν να λείψουν οι επιστήμονες φαρμακοποιοί από τα φαρμακεία και αυτό θα υποστηρίξω ξανά και στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, στην οποία συμμετέχω, όταν ανοίξει αυτή η συζήτηση. Προσωπικά πιστεύω στο βιώσιμο, ποιοτικό φαρμακείο, που σε συνεργασία με την πολιτεία, υπηρετεί τον πολίτη και στηρίζει τον ασφαλισμένο.»
