Η καρδιά του Χρήστου Θεοχαράτου, βετεράνου της πολιτικής
αρθρογραφίας και πρώην διευθυντή του «Εθνους», έπαψε να χτυπά. Εφυγε από
τη ζωή χτες σε ηλικία 78 ετών από λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος,
όπως αναφέρει το ethnos.gr.Αφετηριακές θέσεις του αποτέλεσαν οι αρχές της δημοκρατίας, της κοινωνικής προόδου και της εθνικής αξιοπρέπειας. Υπερασπίστηκε με συνέπεια τις ιδέες του και την ελευθερία της γνώμης του. Επιβράβευση αυτού του γεγονότος θεωρούσε τη βράβευσή του το 1985 από το Ιδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας. Γεννήθηκε το 1935 στο ορεινό χωριό της Κεφαλονιάς Κομητάτα. Ηταν ο τρίτος γιος γονέων ακτημόνων. Οι μνήμες του από την Κατοχή, την Πείνα, τον Εμφύλιο και την περίοδο των Εκτάκτων Μέτρων χαρακτηρίζονταν από τον ίδιο «καταγματικές», με την έννοια των τραυματικών βιωμάτων και αναμνήσεων.
Στη γενέτειρά του έμαθε τα πρώτα γράμματα. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στο Αργοστόλι, στην Πάτρα, την Ιθάκη, την Αθήνα. Εργάστηκε κατά καιρούς ως αγρότης, οικοδόμος, λατόμος, εργάτης, τυπογράφος, διορθωτής, ρεπόρτερ. Η αρθρογραφική πορεία του άρχισε με τη Μεταπολίτευση του 1974. Δημοσίευσε τα κείμενά του σε διάφορες εφημερίδες. Στο «Εθνος» βρέθηκε από την πρώτη ημέρα της έκδοσής του, τον Σεπτέμβριο του 1981. Ακολούθησε ο «Ριζοσπάστης» αλλά και ο «Αδέσμευτος Τύπος». Στις εκλογές του 1993 υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στην Κεφαλονιά.
Πλούσιο είναι το συγγραφικό του έργο. Αποτελείται από την ιστορική νουβέλα «Πάθος», τη δίτομη ιστορική μελέτη «Ρήγας Φεραίος», το πολιτικό δοκίμιο «Μανιφέστο της Νεολαίας», την αποτελούμενη από δύο τόμους βιογραφία του Χαρίλαου Φλωράκη.
Με αφορμή τη συμπλήρωση της πρώτης εξαετίας του «Εθνους», το 1987, έγραψε για την εφημερίδα που υπηρέτησε από επιτελικές θέσεις: «Εχει σταθερά σημεία αναφοράς τις πιο μεγάλες πανανθρώπινες και τις πιο μεγάλες εθνικές αξίες: την ειρήνη, τον αφοπλισμό, τον αντιιμπεριαλισμό, τη δημοκρατία, την προκοπή, την εθνική ανεξαρτησία, την Ελλάδα, την εργασία, την εντιμότητα».
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη το πρωί στα Κομητάτα.
ysterografa.gr
