Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ

Σε δεινή πολιτική θέση έχει περιέλθει πια ο Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αλέξης Τσίπρας και αναζητεί απελπισμένα μία σανίδα σωτηρίας για την πολιτική του ύπαρξη, πριν έρθουν ξανά τα χελιδόνια στην Ελλάδα και είναι αργά.
Κανείς δεν θέλει άκαιρες και ανώμαλες βουλευτικές εκλογές και κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι δεν υπάρχει ένας Έλληνας να ενώσει τους υπόλοιπους και να αντικαταστήσει τον κ.Παπούλια ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Η δημοσκόπηση της εφημερίδας Παραπολιτικά πιστοποιεί τον πολιτικό θάνατο της επανάστασης που θέλησε να γίνει εξουσία ως άλλο 1981, με τις ίδιες συνταγές, με τα ίδια λάθη σε μία άλλη εποχή και σε έναν άλλο κόσμο
Το 25% της ελληνικής κοινή γνώμης αξιολογεί θετικά την Κυβέρνηση και μόλις το 23% την χωρίς πολιτικό κόστος και εξουσία αξιωματική αντιπολίτευση. 
Το 37% της ελληνικής κοινής γνώμης αξιολογεί θετικά τον κ.Σαμαρά και μόλις το 26% τον άνετο πολιτικά κ.Τσίπρα. 
Το 41% της ελληνικής κοινή γνώμης έχει θετική γνώμη για τον κ.Σαμαρά έναντι του 39% για τον νέο πολιτικό κ.Τσίπρα. 
Το 55% της ελληνικής κοινής γνώμης πιστεύει ότι η παρούσα Βουλή πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας και μόλις το 41% πιστεύει ότι μία άλλη Βουλή πρέπει να το κάνει όπως επιθυμεί ο κ.Τσίπρας.
Το 37% της ελληνικής κοινής γνώμης εμπιστεύεται περισσότερο τον κ.Σαμαρά να χειριστεί το θέμα του δημόσιου χρέους έναντι του 23% που εμπιστεύεται το κ.Τσίπρα. 

Το 56% της ελληνικής κοινής γνώμης θεωρεί σημαντικότερο για το μέλλον της χώρας μας τις μεταρρυθμίσεις, που σε μεγάλο βαθμό προσπαθεί να επιβάλλει τόσα χρόνια και η τρόικα, έναντι 38% που επιλέγει να ανατρέψει τις πολιτικές των μνημονίων, χωρίς όμως η έρευνα να προσδιορίζει τις επιθυμητές εναλλακτικές πολιτικές.   
Το 35% της ελληνικής κοινής γνώμης θεωρεί τον κ.Σαμαρά καταλληλότερο Πρωθυπουργό της Ελλάδας και μόλις το 19% τον κ.Τσίπρα.
Κατά κράτος ήττα του κ.Τσίπρα που απέτυχε να γίνει ένας άλλος Ανδρέας της αλλαγής του 1981, προφανώς ξεχνώντας ότι μιλάει στην επόμενη γενιά. Όταν η διαφορά των δύο κομμάτων είναι πλέον στα όρια του στατιστικού λάθους, όταν ο κόσμος που εκπροσωπεί ο κ.Τσίπρας μετά από πέντε χρόνια Μνημονίου δεν ξεπερνάει το 24% της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, όταν η παρουσία των οικονομολόγων του στο City του Λονδίνου αιφνιδίασε και ανησύχησε ακόμα τους πολέμιους του ευρώ Βρετανούς, καταρρίπτοντας το άλλοθι του στους αφελείς κύκλους του ευρώ για μία εναλλακτική επιλογή, ο κ.Τσίπρας δεν μπορεί πια παρά να αναμένει με αγωνία ένα μόνο αυτογκόλ του κ.Σαμαρά για να χαμογελάσει και να αποφύγει τον υποβιβασμό από την πολιτική σκηνή της Ελλάδας.
Την ίδια ώρα ένα πλήθος διακομματικών πολιτικών και συμβούλων εργάζονται, ασυνείδητα προφανώς, για την πολιτική διάσωση του κ.Τσίπρα και την απομάκρυνση του πολιτικού ποτηριού της πολιτικής ανωμαλίας από το στόμα του κ.Τσίπρα. Είναι δεδομένο ότι το πολιτικό κεφάλαιο του κ.Τσίπρα θα εξανεμιστεί αν αναφωνήσει την πολιτική ανατροπή της Κυβέρνησης, με την καταψήφιση κάθε πρότασης για Πρόεδρο της Δημοκρατία της Ελλάδας
Η κα Μπακογιάννη επιθυμεί άμεση πολιτική αναταραχή για εκλογή Προέδρου πριν τις γιορτές με ανοιχτές ακόμα τις διαπραγματεύσεις. Ο κ.Παπανδρέου επιθυμεί πολιτική αναταραχή εντός ΠΑΣΟΚ και κατ' επέκταση εντός Κυβέρνησης, με άμεση έναρξη δημοκρατικών διαδικασιών αμφισβήτησης προφανώς του εκλεγμένου προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ.Βενιζέλου. Ο κ. Μεϊμαράκης Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής και πρώην Υπουργός Άμυνας την εποχή που ακόμα υπήρχαν λεφτά, διατυπώνει στη Real News ότι "στόχος είναι να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την Κυβέρνηση να προσδιορίζει ταυτόχρονα και την ημερομηνία εκλογών. Την πτώση της δηλαδή εν μέσω της βουλευτικής τετραετίας με δική της πρωτοβουλία. Πλήθος δημοσιευμάτων και άλλων προσώπων, προφανώς για το καλό της Ελλάδας, προτείνουν οτιδήποτε άλλο από το να φέρουν τον νεαρό κ.Τσίπρα προ των ευθυνών του να ανατρέψει την εκλεγμένη Κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου.
Όλα αυτά να φανταστείτε επειδή οι δημοσκοπήσεις της ελληνικής κοινή γνώμης φέρουν το ΣΥΡΙΖΑ πρώτο στο μέσω της τετραετίας. Για μία γνώμη λοιπόν, αξιόπιστη ή μη, να διαλυθεί το Σύνταγμα της Ελλάδας. Όπως τότε παλιά, την εποχή που η μίζα της Ελλάδας έδινε παλμό στην κοινωνία και η Βουλή ανοιγόκλεινε κατά το δοκούν των Πρωθυπουργών της, ανάλογα αν η μίζα της δημοκρατίας ήθελε ρεκτιφιέ ή όχι.

Αλί Ελλάς και τρις αλί! Το παρακράτος μας ακούει, κ.Δραβίλα... 

thedayaftergr.blogspot.gr