Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Δεν υπάρχει τρίτος εύκολος δρόμος

Γράφει ο Γεώργιος Αγαλιώτης
Κάθε μέρα που περνά, βλέπω πιο ξεκάθαρα πως οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μας αγνοούν κατά κόρον τι σημαίνει ο όρος "επιχειρείν" και ποιοί είναι οι βασικοί κανόνες οι οποίοι διέπουν τη λειτουργία μίας επιχείρησης είτε μικρής είτε μεγάλης.
Αυτό συνεπικουρούμενο από το ότι πολύ μεγάλη...
μερίδα του ενεργού πληθυσμού της χώρας είτε έχει εργαστεί είτε εργάζεται στο Δημόσιο και στις Δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς είτε εξαρτάται βιοποριστικά με κάποιο τρόπο από αυτό, από τη λειτουργία του οποίου απουσιάζουν παντελώς οι στοιχειώδεις κανόνες σωστής επιχειρηματικής λειτουργίας ,δικαιολογεί τη σύγχυση που επικρατεί στη κοινωνία μας και στη χώρα κατά τη μετάβαση από μια κλειστή οικονομία κρατικά ελεγχόμενη, σε μία ανοικτή ελεύθερη οικονομία η οποία είναι και η μόνη διέξοδος πλέον.
Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που αδυνατούμε να κατανοήσουμε έστω και βασικά στοιχεία πολιτικού και οικονομικού ορθολογισμού αλλά ακόμα και της απλής λογικής στις αποφάσεις μας και στις συλλογικές μας συμπεριφορές.Δυστυχώς εναπόκειται σε όσες υγιείς δυνάμεις έχουν απομείνει στη χώρα να εκπαιδεύσουν και να δείξουν το δρόμο στους υπόλοιπους ξεκινώντας από τα απολύτως βασικά.Το φορτίο είναι μεγάλο και ο δρόμος μακρύς και γεμάτος στροφές με παγίδες πισωγυρίσματος.

Όμως δεν υπάρχει τρίτος εύκολος δρόμος εδώ που έφτασαν τα πράγματα.
Από την αρχή λοιπόν!