Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

"Ζωντανά" ο απεγκλωβισμός των μεταλλωρύχων από το ορυχείο της Χιλής

Δείτε live μέσω της κάμερας του CBS την επιχείρηση απεγκλωβισμού



Ολοκληρώθηκε ο απεγκλωβισμός και του τρίτου από τους 33 μεταλλωρύχους που παρέμεναν παγιδευμένοι εδώ και πάνω από δυο μήνες σε ορυχείο στην έρημο Ατακάμα, με μια ειδικά σχεδιασμένη κάψουλα.
Ο Φλορένσιο Άβαλος, 31 ετών, βγήκε στην επιφάνεια σώος και ασφαλής στις 6:15 σήμερα το πρωί, ο πρώτος από τους 33 εργαζόμενους που παρέμειναν παγιδευμένοι για πάνω από δύο μήνες σε μεταλλείο χαλκού στην έρημο Ατακάμα. Βγήκε θριαμβευτικά από την κάψουλα Φοίνιξ, που σχεδίασε και κατασκεύασε το πολεμικό ναυτικό, ώστε να γίνει με ασφάλεια η ανάβαση από βάθος 622 μέτρων. Είναι η πρώτη τέτοια διάσωση από τέτοιο βάθος. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει την ευφορία του ο πρόεδρος της Χιλής Σεμπαστιάν Πινιέρα τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα Τετάρτη, μετά την ανάβαση του πρώτου μεταλλωρύχου στην επιφάνεια
Ο Πινιέρα, που βρίσκεται από νωρίς στο χώρο του ορυχείου, ζήτησε από τις εκκλησίες στη χώρα να χτυπήσουν χαρμόσυνα τις καμπάνες όταν ο Φλορένσιο Άβαλος, 31 ετών, πρώτος από τους παγιδευμένους εργάτες, βγει από το ορυχείο. "Η πίστη κίνησε βουνά Σε αυτή την επιχείρηση διάσωσης εμείς οι Χιλιανοί βγάλαμε τον καλύτερό μας εαυτό ", δήλωσε. Ο Πινιέρα περιέγραψε την εμπειρία λέγοντας ότι πρόκειται για «μια υπέροχη νύχτα που οι Χιλιανοί και όλος ο κόσμος δε θα ξεχάσει ποτέ... Ας μείνει πάντα μαζί μας το παράδειγμα των μεταλλωρύχων». Ευχαρίστησε «το θεό» και τους διασώστες για την επιχείρηση, η οποία είναι από τις πιο δύσκολες που έχουν γίνει ποτέ, και δήλωσε πως όταν βγήκε ο πρώτος εργαζόμενος «νοιώσαμε, όλοι οι Χιλιανοί, υπερήφανοι».
Θυμάμαι τις πρώτες ημέρες, που δεν ξέραμε αν είναι ζωντανοί, δεν ξέραμε αν είναι νεκροί... Δεσμευτήκαμε να τους αναζητήσαμε, και κάναμε πράξη την υπόσχεσή μας».
Ο Πινιέρα αγκάλιασε, μετά την οικογένειά του, τον πρώτο μεταλλωρύχο που διασώθηκε, Φλορένσιο Άβαλος, υπό τις επευφημίες των συγκεντρωμένων. Ο Άβαλος, πατέρας δύο παιδιών, που ανέπνευσε καθαρό αέρα για πρώτη φορά μετά από 68 ημέρες, φαινόταν πολύ καλά. «Είναι θαύμα», έλεγε ένας συγγενής του Άβαλος.
Ο Σεπούλβεδα, ο δεύτερος μεταλλωρύχος, είχε αρχίσει να φωνάζει από χαρά πριν καν φθάσει στην επιφάνεια -προκαλώντας γέλια στα μέλη της οικογένειάς του.
Οι οικογένειες του Φλορένσιο Άβαλος -του πρώτου διασωθέντος- και του Σεπούλβεδα ξέσπασαν σε εκδηλώσεις χαράς. Και οι δύο εισήχθησαν απευθείας σε νοσοκομείο εκστρατείας μέσα στο ορυχείο για εξετάσεις.
Σύζυγοι, παιδιά, γονείς και φίλοι των εργαζόμενων περιμένουν ανυπόμονα έξω από το ορυχείο• εκατοντάδες χιλιάδες παρακολουθούν την εξέλιξη από την τηλεόραση. Η επιχείρηση καλύπτεται από εκατοντάδες Χιλιανούς και ξένους δημοσιογράφους
Ειδικοί του πολεμικού ναυτικού και διασώστες κατέβηκαν στη στοά για να ετοιμάσουν τους εργαζόμενους για την διαδικασία. Χρειάστηκαν 17 λεπτά για να κατέβει με το θαλαμίσκο, ενώ οι παγιδευμένοι εργαζόμενοι τον αγκάλιασαν ενθουσιασμένοι. Ο θάλαμος θα κινείται με 1 μ. το δευτερόλεπτο, ενώ μπορεί να επιταχύνει στα 3 μ./δευτερόλεπτο εάν κάποιος από τους παγιδευμένους αντιμετωπίσει πρόβλημα. Σημειώνεται ότι η άνοδος του κάθε μεταλλωρύχου θα πάρει 15 λεπτά αλλά η όλη προετοιμασία του καθενός για την άνοδο θα διαρκεί γύρω στα 45 λεπτά, συνολικά μία ώρα για τον καθένα, πράγμα που σημαίνει ότι για να ανέβουν όλοι θα χρειαστούν περίπου δύο ημέρες.
Η διαδικασία ήταν κάθε άλλο παρά εύκολη από τεχνικής πλευράς. Τις πρώτες 17 ημέρες οι μεταλλωρύχοι δεν είχαν καμιά επαφή με τον έξω κόσμο. Έτρωγαν μια κουταλιά τόνο και μια γουλιά γάλα, μια φορά την ημέρα. Τα βράχια στην έρημο Ατακάμα κάτω από οποία παγιδεύτηκαν είναι σκληρά και όχι πάντοτε σταθερά. Όταν οι διασώστες τους βρήκαν στις 22 Αυγούστου κι άρχισαν να σκάβουν για να τους φθάσουν, μια δεύτερη κατάρρευση τους ανάγκασε να σταματήσουν και να ξαναρχίσουν τα πάντα από την αρχή.
Επτά τρυπάνια έκαναν απεγνωσμένες προσπάθειες επί ημέρες. Φτιάχτηκαν τρεις στοές. Μεταφέρονταν, με «παλόμας» («περιστέρια», κάψουλες μήκους 1,5 μέτρου και πλάτους 10 εκατοστών) τρόφιμα, ιματισμός και άλλα αναγκαία ώστε οι παγιδευμένοι να ζήσουν.
Αρχικά πιστευόταν ότι η επιχείρηση θα διαρκούσε ως τον Δεκέμβριο -αλλά τελικά ένα από τα τρυπάνια κέρδισε τον αγώνα δρόμου. Χρησιμοποιήθηκαν ως και ειδικοί της NASA, της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος, για να βοηθήσουν τους μεταλλωρύχους να αντιμετωπίσουν την απομόνωσή τους, γυμναστές, αλλά και ψυχολόγοι ώστε να αντιμετωπίσουν την πίεση των ΜΜΕ όταν βγουν στην επιφάνεια. Το πολεμικό ναυτικό της Χιλής και μηχανικοί της εταιρίας Codelco σχεδίασαν και κατασκεύασαν τρεις πρωτότυπους θαλάμους, με συσκευές οξυγόνου και εξοπλισμό, ειδικά για τις συνθήκες στο ορυχείο, υπό ασφυκτική πίεση -δεν υπήρχε χρόνος να δοκιμαστούν. Αλλά ο θάλαμος Φοίνιξ δούλεψε. Ειδικοί είχαν μελετήσει το ρυθμό της ανάβασης ώστε να μην αντιμετωπίσουν οι παγιδευμένοι πρόβλημα υγείας.
Θα παραμείνουν υπό ιατρική παρακολούθηση για τουλάχιστον δύο ημέρες.

ΑΠΕ