Τα πνευματικά δικαιώματα της ιδέας ανήκουν στον Γιάννη
Φιλέρη, έναν από τους πλέον καταξιωμένους αθλητικούς συντάκτες, με
μπασκετική παιδεία και διαδρομή ετών στον χώρο.
“Τέτοιο κάζο ο Μπαλτάκος είχε να πάθει από το 95, όταν ο Σαλονίκης είχε πάρει όλα τα εισιτήρια του τελευταίου τελικού ΟΣΦΠ-ΠΑΟ”, έγραψε ο καλός συνάδελφος στον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter, το μεσημέρι της Τετάρτης, την ώρα που ήταν σε εξέλιξη το θέμα Μπαλτάκου.
Η μνήμη λοιπόν δεν μπορεί παρά να ταξιδέψει στο αθλητικό παρελθόν του Τάκη Μπαλτάκου. Τότε που, ο μέχρι χθες Γενικός Γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου ήταν ο νομικός σύμβουλος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου.
Ήταν η εποχή της απόλυτης παντοκρατορίας του μπασκετικού Ολυμπιακού του Σωκράτη Κόκκαλη, με τον Γιάννη Γιαννάκη αρχικά, και τον Γιώργο Σαλονίκη… διαχρονικά, να ελέγχουν τις εξελίξεις, μπροστά και πίσω από τις κουρτίνες.
Ήταν η εποχή που οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι επένδυαν δισεκατομμύρια δραχμές για να καταστήσουν τον Παναθηναϊκό ανταγωνιστικό, έπεφταν ωστόσο σε τοίχο. Ο δε Τάκης Μπαλτάκος μέτρησε πολλές ήττες στον πόλεμο του παρασκηνίου, μέχρι τον 5ο τελικό στο ΣΕΦ το 1999, το μπασκετικό ισοδύναμο του… Παπουτσέλη, που σηματοδότησε ότι ο Παναθηναϊκός “ήρθε στα πράγματα”.
Ο Γιάννης Φιλέρης έχει δίκιο. Το περιστατικό με τον Ηλία Κασιδιάρη μοιάζει να κάνει βουτιά στον χρόνο, για τον Τάκη Μπαλτάκο. Και να ενώνει το νήμα της προσωπικής διαδρομής του στα δημόσια πράγματα, με το μακρινό 1995. Τότε που γνώριζε ήττες. Επειδή δεν είχε μάθει ακόμη πώς να κερδίζει…
ysterografa.gr
“Τέτοιο κάζο ο Μπαλτάκος είχε να πάθει από το 95, όταν ο Σαλονίκης είχε πάρει όλα τα εισιτήρια του τελευταίου τελικού ΟΣΦΠ-ΠΑΟ”, έγραψε ο καλός συνάδελφος στον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter, το μεσημέρι της Τετάρτης, την ώρα που ήταν σε εξέλιξη το θέμα Μπαλτάκου.
Η μνήμη λοιπόν δεν μπορεί παρά να ταξιδέψει στο αθλητικό παρελθόν του Τάκη Μπαλτάκου. Τότε που, ο μέχρι χθες Γενικός Γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου ήταν ο νομικός σύμβουλος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου.
Ήταν η εποχή της απόλυτης παντοκρατορίας του μπασκετικού Ολυμπιακού του Σωκράτη Κόκκαλη, με τον Γιάννη Γιαννάκη αρχικά, και τον Γιώργο Σαλονίκη… διαχρονικά, να ελέγχουν τις εξελίξεις, μπροστά και πίσω από τις κουρτίνες.
Ήταν η εποχή που οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι επένδυαν δισεκατομμύρια δραχμές για να καταστήσουν τον Παναθηναϊκό ανταγωνιστικό, έπεφταν ωστόσο σε τοίχο. Ο δε Τάκης Μπαλτάκος μέτρησε πολλές ήττες στον πόλεμο του παρασκηνίου, μέχρι τον 5ο τελικό στο ΣΕΦ το 1999, το μπασκετικό ισοδύναμο του… Παπουτσέλη, που σηματοδότησε ότι ο Παναθηναϊκός “ήρθε στα πράγματα”.
Ο Γιάννης Φιλέρης έχει δίκιο. Το περιστατικό με τον Ηλία Κασιδιάρη μοιάζει να κάνει βουτιά στον χρόνο, για τον Τάκη Μπαλτάκο. Και να ενώνει το νήμα της προσωπικής διαδρομής του στα δημόσια πράγματα, με το μακρινό 1995. Τότε που γνώριζε ήττες. Επειδή δεν είχε μάθει ακόμη πώς να κερδίζει…
ysterografa.gr
