Twitter@EmOikonomidis
Σε επίπεδο επικοινωνιακής διαχείρισης και εντυπώσεων, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχασαν ήδη τη μάχη που θέλησαν να κερδίσουν, καταθέτοντας την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Μεγάλου Συνασπισμού της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Η… ηχώ της χθεσινής πρωτοβουλίας, που είναι η κορυφαία θεσμική την οποία έχει στη διάθεσή του ένα κόμμα Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στρέφει τη συζήτηση περισσότερο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, παρά δημιουργεί ουσιαστικό πολιτικό πρόβλημα στη συνοχή της κυβέρνησης.
Από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου κατήργησε τη μυστικότητα των σχετικών ψηφοφοριών, το αποτέλεσμά τους είναι περίπου βέβαιο: Κανένας βουλευτής της εκάστοτε συγκυβέρνησης δεν αναλαμβάνει το βάρος να “πυροβολήσει” και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, που εκ των πραγμάτων θα σήμαιναν τον τερματισμό της δικής του διαδρομής στα δημόσια πράγματα.
Οι προτάσεις μομφής παραδοσιακά συσπειρώνουν τις κυβερνητικές πλειοψηφίες. Στη δεδομένη μάλιστα συγκυρία, το “δώρο” του Αλέξη Τσίπρα προς τον Αντώνη Σαμαρά είναι… σκανδαλιστικό. Η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται τη στιγμή που υπάρχει διαπιστωμένο πρόβλημα στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, στο εσωτερικό (τουλάχιστον) της Νέας Δημοκρατίας κοχλάζουν μικρά “αντάρτικα”, και η επιχείρηση-σκούπα στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ επανέφερε στη δημόσια ρητορική μια μάλλον άβολη κατάσταση.
Επιπροσθέτως, η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν έχει το θεσμικό δικαίωμα να επαναφέρει την πρόταση δυσπιστίας για το επόμενο εξάμηνο. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι η κυβέρνηση εξασφαλίζει… αβλαβή διέλευση για ένα πολιτικά “θερμό” διάστημα, το οποίο περιλαμβάνει σταθμούς όπως την Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις ευρωεκλογές.
Γιατί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την απόφαση να καταθέσει πρόταση μομφής; Υπάρχει στρατήγημα το οποίο… δεν βλέπουμε; Μάλλον όχι. Τουλάχιστον όχι εμφανώς. Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιχειρεί ουσιαστικά εξαγωγή της εσωκομματικής… μουρμούρας στην Κουμουνδούρου. Δίνει χρόνο στην κυβέρνηση, ώστε… να κερδίσει και εκείνος.
Στο τέλος αυτού του εξαμήνου που ακολουθεί άλλωστε, στις αρχές του καλοκαιριού του 2014, ανοίγει ενδεχομένως το πρώτο ρεαλιστικό “παράθυρο” πρόωρων εκλογών, καθώς η κυβέρνηση θα έχει υπό προϋποθέσεις στη φαρέτρα της επαρκή πολιτικά και στρατηγικά επιχειρήματα για να διεκδικήσει την αναβάθμισή της στην κάλπη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, με τη συγκεκριμένη πρόταση μομφής, μπορεί να ελπίζει μονάχα στη… συσσώρευση κεφαλαίου, προς μελλοντική αξιοποίηση. Από τη στιγμή που οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ θα υπερψηφίσουν την κυβέρνηση, ακυρώνεται κάθε μελλοντική διαφοροποίησή τους στον απόηχο της συζήτησης για τη λήψη των όποιων δημοσιονομικών μέτρων. Καθίστανται δηλαδή… συνένοχοι.
Μόνο που το στρατήγημα αυτό, ανήκει αναφορικά με την απόδοσή του στο… πολύ μακρινό μέλλον. Τόσο μακρινό που… χάνεται από τον ορίζοντα της σημερινής συγκυρίας.
ysterografa.gr
Σε επίπεδο επικοινωνιακής διαχείρισης και εντυπώσεων, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχασαν ήδη τη μάχη που θέλησαν να κερδίσουν, καταθέτοντας την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Μεγάλου Συνασπισμού της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Η… ηχώ της χθεσινής πρωτοβουλίας, που είναι η κορυφαία θεσμική την οποία έχει στη διάθεσή του ένα κόμμα Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στρέφει τη συζήτηση περισσότερο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, παρά δημιουργεί ουσιαστικό πολιτικό πρόβλημα στη συνοχή της κυβέρνησης.
Από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου κατήργησε τη μυστικότητα των σχετικών ψηφοφοριών, το αποτέλεσμά τους είναι περίπου βέβαιο: Κανένας βουλευτής της εκάστοτε συγκυβέρνησης δεν αναλαμβάνει το βάρος να “πυροβολήσει” και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, που εκ των πραγμάτων θα σήμαιναν τον τερματισμό της δικής του διαδρομής στα δημόσια πράγματα.
Οι προτάσεις μομφής παραδοσιακά συσπειρώνουν τις κυβερνητικές πλειοψηφίες. Στη δεδομένη μάλιστα συγκυρία, το “δώρο” του Αλέξη Τσίπρα προς τον Αντώνη Σαμαρά είναι… σκανδαλιστικό. Η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται τη στιγμή που υπάρχει διαπιστωμένο πρόβλημα στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, στο εσωτερικό (τουλάχιστον) της Νέας Δημοκρατίας κοχλάζουν μικρά “αντάρτικα”, και η επιχείρηση-σκούπα στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ επανέφερε στη δημόσια ρητορική μια μάλλον άβολη κατάσταση.
Επιπροσθέτως, η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν έχει το θεσμικό δικαίωμα να επαναφέρει την πρόταση δυσπιστίας για το επόμενο εξάμηνο. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι η κυβέρνηση εξασφαλίζει… αβλαβή διέλευση για ένα πολιτικά “θερμό” διάστημα, το οποίο περιλαμβάνει σταθμούς όπως την Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις ευρωεκλογές.
Γιατί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την απόφαση να καταθέσει πρόταση μομφής; Υπάρχει στρατήγημα το οποίο… δεν βλέπουμε; Μάλλον όχι. Τουλάχιστον όχι εμφανώς. Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιχειρεί ουσιαστικά εξαγωγή της εσωκομματικής… μουρμούρας στην Κουμουνδούρου. Δίνει χρόνο στην κυβέρνηση, ώστε… να κερδίσει και εκείνος.
Στο τέλος αυτού του εξαμήνου που ακολουθεί άλλωστε, στις αρχές του καλοκαιριού του 2014, ανοίγει ενδεχομένως το πρώτο ρεαλιστικό “παράθυρο” πρόωρων εκλογών, καθώς η κυβέρνηση θα έχει υπό προϋποθέσεις στη φαρέτρα της επαρκή πολιτικά και στρατηγικά επιχειρήματα για να διεκδικήσει την αναβάθμισή της στην κάλπη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, με τη συγκεκριμένη πρόταση μομφής, μπορεί να ελπίζει μονάχα στη… συσσώρευση κεφαλαίου, προς μελλοντική αξιοποίηση. Από τη στιγμή που οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ θα υπερψηφίσουν την κυβέρνηση, ακυρώνεται κάθε μελλοντική διαφοροποίησή τους στον απόηχο της συζήτησης για τη λήψη των όποιων δημοσιονομικών μέτρων. Καθίστανται δηλαδή… συνένοχοι.
Μόνο που το στρατήγημα αυτό, ανήκει αναφορικά με την απόδοσή του στο… πολύ μακρινό μέλλον. Τόσο μακρινό που… χάνεται από τον ορίζοντα της σημερινής συγκυρίας.
ysterografa.gr
