Δευτέρα 24 Μαΐου 2021

Γιατί κερδίζουν οι Πράσινοι στη Γερμανία, γιατί χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα

 Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Στις καθημερινές πια δημοσκοπήσεις που διενεργούνται για διάφορα γερμανικά μέσα ενημέρωσης οι Πράσινοι καταλαμβάνουν σταθερά την πρώτη θέση. Και η αρχηγός τους, η Ανναλένα Μπέρμποκ προηγείται στις προτιμήσεις των Γερμανών για το αξίωμα του καγκελαρίου. Με την Χριστιανική Ένωση (Χριστιανοδημοκράτες και Χριστιανοκοινωνιστές) να έπονται.

Οι Πράσινοι δείχνουν να συγκεντρώνουν ψήφους από όλους τους πολιτικούς χώρους, από την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά. Κερδίζουν ψήφους ακόμη και από την αποχή!

Προφανώς έχει παίξει ρόλο η διαχείριση της πανδημίας. Με όποιον κι’ αν μιλήσεις στη χώρα, επαναλαμβάνει σταθερά την ίδια φράση: «Η αγωγή μου δεν μου επιτρέπει να περιγράψω τι συμβαίνει εδώ».

Ωστόσο – το έχουμε πει χιλιάδες φορές – σε καιρούς κρίσης ο κόσμος συσπειρώνεται γύρω από την κυβέρνησή του. Αλλά και όταν δεν συσπειρώνεται – όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Γερμανίας – απεχθάνεται τις συνεχείς καταγγελίες και την κάθε είδους επιθετική αντιπολίτευση.

Πρόκειται για την αυτονόητη αυτοάμυνα: Αναγνωρίζοντας ότι στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, ο μέσος πολίτης φοβάται πως επιθετικές κινήσεις μπορεί να οδηγήσουν στις επόμενες λάθος κινήσεις και σε σπασμωδικές ενέργειες.

Με λίγα λόγια, σε καιρούς κρίσης οι λαοί προτιμούν τον ήπιο πολιτικό λόγο έως ότου ξεπεραστεί η κρίση.

Κι’ αν αυτό συμβαίνει με κυβερνήσεις που μετράνε αποτυχίες, πώς να μην συμβεί με κυβερνήσεις για τις οποίες ο κόσμος θεωρεί πως έπραξαν το καλύτερο για την προστασία του λαού;

Αν, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να πανηγυρίσει για την πορεία των Πράσινων στη Γερμανία, καλό είναι να ανακρούσει πρύμναν.

Απέφυγαν τις υπερβολικές καταγγελίες

Στη διάρκεια της πανδημίας, οι Πράσινοι απέφυγαν την σκληρή κριτική. Συνέχισαν να ασχολούνται με τα θέματα που έχουν ως προτεραιότητα στην γενική πολιτική τους. Και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην αναστατώνεται ο κόσμος με υπερβολικές καταγγελίες και άφθονη κορωνολαγνεία.

Ακόμη και όταν τις προάλλες τάχθηκαν υπέρ του περιορισμού της θητείας στην καγκελαρία, η Μπέρμποκ δεν στάθηκε στα αρνητικά και δεν επιτέθηκε στην καγκελάριο. Σε συνέντευξή της στο «Σπήγκελ», είπε πως απλά τώρα είναι η ευκαιρία, καθώς για πρώτη φορά δεν θα είναι υποψήφιος ένας εν ενεργεία καγκελάριος.

Όταν ψηφίστηκαν τα πρώτα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία, οι Πράσινοι, πριν ακόμη την εκλογή της Μπέρμποκ, υπερψήφισαν μαζί με την Χριστιανική Ένωση (Χριστιανοδημοκράτες και Χριστιανοκοινωνιστές), τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους.

Ακόμη και πρόσφατα, στις 21 Απριλίου, όταν στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο ψηφιζόταν το «φρένο έκτακτης ανάγκης» - το οποίο προβλέπει την αυτόματη επιβολή μέτρων περιορισμού όπου ο αριθμός των κρουσμάτων υπερβαίνει τα 100 ανά 100.000 κατοίκους εντός επτά ημερών – προτίμησαν την αποχή και δεν συνέβαλαν στην έξαψη των παθών, καθώς στους δρόμους μαίνονταν διαδηλώσεις και επεισόδια.

Το «φρένο» ψηφίστηκε με 342 ψήφους υπέρ, 250 κατά και 64 αποχές, με τους Σοσιαλδημοκράτες να επιτίθενται στους Πράσινους που επέλεξαν την αποχή, μιλώντας για ακατανόητη στάση, αφού οι ίδιοι (οι Πράσινοι) ζητούσαν περισσότερη συμμετοχή του κοινοβουλίου στην επιβολή των μέτρων.

Το σημαντικό, όμως, είναι ότι επιθέσεις κατά της κυβέρνησης δεν υπήρξαν. Ούτε αρνητική ψήφος. Και αυτό μέτρησε.

Υπεύθυνη στάση και σκληρά μέτρα

Όπως μέτρησε και το γεγονός πως όταν τον Δεκέμβριο του 2020 η Γερμανία προσπάθησε να επιβάλει πανεθνικό lockdown, στην επιβολή των μέτρων πρωτοστάτησε το κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης, όπου πρωθυπουργός είναι ο «Πράσινος» Βίνφριντ Κρέτσμαν. Ο Κρέτσμαν ανακοίνωσε πως από τις 8 το βράδυ ως τις 5 το πρωί οι πολίτες θα μπορούσαν να κυκλοφορούν μόνο για «ουσιαστικό λόγο». Δεν δίστασε δηλαδή, μπροστά σε ένα πολύ σκληρό μέτρο, σε αντίθεση με ομολόγους του άλλων κρατιδίων και άλλων κομμάτων.

Με λίγα λόγια, οι Πράσινοι δεν αναρωτήθηκαν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, αν πριν από τις οκτώ δεν κολλάει και αν μετά τις οκτώ κολλάει.

Αντίθετα, το γεγονός ότι ο πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών Άρμιν Λάσετ εγκαινίασε την προεκλογική εκστρατεία με επίθεση στους Πράσινους, στις 26 Απριλίου, δεν μέτρησε στις δημοσκοπήσεις των αμέσως επομένων ημερών.

«Εκείνη μιλάει, εγώ πράττω. Οι Πράσινοι δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα επί του πρακτέου επί 16 χρόνια», είπε ο Λάσετ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα του Μονάχου «Sueddeutsche Zeitung», επιτιθέμενος στην Μπέρμποκ. Αλλά εκείνη έκανε πως δεν άκουσε.

Το ακριβώς αντίθετο από τον ΣΥΡΙΖΑ που αν δεν βρει κάτι στο οποίο να απαντήσει ή κάποιον τον οποίο να διαστρεβλώσει ή να τρολάρει δεν… μπορεί να αναπνεύσει.

Και όταν τον περασμένο Απρίλιο οι Σοσιαλδημοκράτες επέκριναν το «lockdown-γέφυρα» που είχαν προτείνει οι Χριστιανοδημοκράτες, οι Πράσινοι δια της επικεφαλής της κοινοβουλευτικής τους ομάδας Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρντ κάλεσαν την κυβέρνηση να λάβει αυστηρότερα μέτρα κατά της πανδημίας.

«Τώρα χρειάζεται ένας “ριζοσπαστικός κυματοθραύστης”. Αυτό πρέπει να ενσωματωθεί στον νόμο για την προστασία από τις λοιμώξεις και να ψηφιστεί από το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο», είχε δηλώσει η πράσινη πολιτικός στην εφημερίδα «Die Welt».

Πρωτομαγιά με 100 άτομα

Όσο για την ημέρα της Πρωτομαγιάς, οι Πράσινοι προτίμησαν να φωτίσουν την κατάσταση στα νοσοκομεία και την ανάγκη στήριξης του υγειονομικού προσωπικού.

Η Ανναλένα Μπέρμποκ δεν εμφανίστηκε σε καμιά από τις εκδηλώσεις της Βιέννης (που κατέληξαν σε επεισόδια), αλλά προτίμησε να μιλήσει σε μια εκδήλωση αυστηρά εκατό ατόμων στον Πότσδαμ.

Εντύπωση μάλιστα έχουν προκαλέσει όσα είπε στις αρχές Απριλίου, κατά την έναρξη της διάσκεψης των Πρασίνων της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, ο συμπρόεδρος των Πρασίνων Ρόμπετ Χάμπεκ, υποψήφιος για την ηγεσία, που όμως έχασε από την Μπέρμποκ.

«Προϋπόθεση για την επιτυχία των Πρασίνων στις ομοσπονδιακές εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου είναι η αυτοκριτική στάση απέναντι στην εξουσία και στην άσκηση της εξουσίας», είπε. Και πρόσθεσε:

Όχι στην αλαζονεία και την χαιρεκακία!

«Οι Πράσινοι θα πρέπει να αγωνιστούν για μια νέα πολιτική κουλτούρα. Η διάβρωση της πολιτικής εμπιστοσύνης μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο εάν κάποιος προσπαθεί να κατανοήσει την άλλη πλευρά. Οι Πράσινοι δεν πρέπει μόνο να διεκδικούν πλειοψηφίες στο πράσινο εκλογικό περιβάλλον, αλλά και να απευθύνονται συνολικά στην κοινωνία. Εφιστώ την προσοχή του κόμματος να μην επιδεικνύει σε αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά ηθική αλαζονεία και υπερφίαλη ισχυρογνωμοσύνη ότι τα γνωρίζουμε όλα».

Και όχι μόνο αυτό! Είπε κι’ άλλα:

«Έγιναν θεμελιώδη πολιτικά λάθη στην πανδημία του κορονοϊού. Ήδη το φθινόπωρο ήταν γνωστό ότι θα έρθει το επόμενο κύμα κορονοϊού. Ο δισταγμός και η αμφιταλάντευση οδηγησαν την Γερμανία και την Ευρώπη σε μια σοβαρή κρίση. Η τρέχουσα απώλεια εμπιστοσύνης προς τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Χριστιανοκοινωνιστές (CDU / CSU) και η ομοσπονδιακή πολιτική στο σύνολό τους είναι επικίνδυνη για την κοινωνία. Οποιαδήποτε κακία και κακόβουλη χαρά όμως επ’ αυτού του θέματος είναι ανεπίτρεπτη, διότι η εμπιστοσύνη στην πολιτική ικανότητα δράσης είναι βασικό συστατικό της λειτουργίας της δημοκρατίας».

Είπε δηλαδή πως είναι λάθος να φέρεται κανείς με αλαζονεία σε όσους έχουν διαφορετική γνώμη παριστάνοντας πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια. Αλλά και ότι είναι επικίνδυνη η απώλεια εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα! Διότι όταν αντιμετωπίζεις με χαιρεκακία τα λάθη του αντιπάλου σου θέτεις σε αμφισβήτηση την ίδια την πολιτική και άρα την Δημοκρατία!

Λένε δηλαδή οι Πράσινοι ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ!

Συμμαχία με τους Χριστιανοδημοκράτες

Προσέξτε τώρα. Στις 3 Απριλίου, στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης, Πράσινοι και Χριστιανοδημοκράτες συμφώνησαν να συνεχίσουν την κυβερνητική συμμαχία τους μετά τις τοπικές εκλογές του Μαρτίου, πάντα με επικεφαλής τον Πράσινο Βίνφριντ Κρέτσμαν, πρωθυπουργό από το 2011.

Μια απόφαση που αποκτά μεγάλη σημασία ενόψει των εθνικών εκλογών του προσεχούς Σεπτεμβρίου. Ίσως και οδηγός για την μελλοντική κυβέρνηση.

Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι Χριστιανοδημοκράτες απέσπασαν μόλις το 24% των ψήφων, το χειρότερο ποσοστό στην ιστορία των εκλογών στο συγκεκριμένο κρατίδιο.

Αλλά η ηγεσία των Πρασίνων, μετά από δίωρη συζήτηση στο εσωτερικό του κόμματος, αποφάσισε να συνεχίσει να κυβερνά με τη στήριξη των Χριστιανοδημοκρατών, απορρίπτοντας την πρόταση για τρικομματική κυβέρνηση σε συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και τους Φιλελεύθερους (FDP).

Υπήρχε περίπτωση να λάβει τέτοια απόφαση ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα; Ο οποίος μας λέει και μας ξαναλέει ότι η δεξιά ανήκει στον παλιό κόσμο και ο ίδιος στον… καινούργιο;

Σκληρές θέσεις απέναντι σε Κίνα και Ρωσία

Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και οι θέσεις των Πρασίνων στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.

Η Ανναλένα Μπέρμποκ, σε πρόσφατη συνέντευξή της στη «FAZ», μίλησε και για τις σχέσεις της Γερμανίας με την Ρωσία και την Κίνα. Και δεν δίστασε να πει ότι «οι φιλελεύθερες Δημοκρατίες πρέπει να υπερασπίζονται τις αξίες τους», προτείνοντας σκληρότερη στάση απέναντι στις δύο αυτές υπερδυνάμεις. Ειδικά όσον αφορά στην Κίνα, δήλωσε πως δεν πρέπει να εισάγονται στη Γερμανία και στην Ευρώπη προϊόντα που προέρχονται από καταναγκαστική εργασία.

Για τη Ρωσία δήλωσε πως εξακολουθεί να απειλεί την Ουκρανία, ζήτησε να αυξηθεί η πίεση προς την Μόσχα, ακόμη και με την απόσυρση της υποστήριξης προς τον γερμανορωσικό αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, υπογράμμισε την ανάγκη ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.

Υπάρχει περίπτωση να ακούσουμε τέτοια πράγματα από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Sofia Voultepsi

 

Ρεκόρ νέων εγγραφών στο κόμμα

Όχι, βέβαια. Αλλά μ’ αυτά και μ’ αυτά οι Πράσινοι προσελκύουν όλο και περισσότερα νέα μέλη. Στα τέλη Απριλίου, μόνο μέσα σε μια εβδομάδα, τα μέλη του κόμματος αυξήθηκαν κατά 2.159, αριθμός ρεκόρ στην ιστορία του κόμματος.

Κάθε εβδομάδα φθάνουν στο κόμμα από 150 ως 300 αιτήσεις εγγραφής. Το 2020 τα μέλη του κόμματος αυξήθηκαν κατά 10.000. Στο τέλος της χρονιάς υπήρχαν 107.300 εγγεγραμμένοι.

Και όλα αυτά χωρίς επιθέσεις στην κυβέρνηση, χωρίς ύβρεις, χωρίς να μετράνε τους νεκρούς της πανδημίας, χωρίς υπερβολές, χωρίς να παριστάνουν τους ξερόλες, με μετρημένο λόγο. Και κυρίως χωρίς να διστάζουν να παίρνουν θέση σε θέματα ταμπού για την αριστερά…