Της
Γιώτας Μπάγκα
Στους εορτασμούς της κυβέρνησης για την επέτειο της στην εξουσία συμμετέχουν
με χαρά οι πάνω από 25000 που διορίστηκαν στο δημόσιο από το 2015 μέχρι το
2017. Γιορτάζουν και οι πρώην
αγανακτισμένοι και νυν βολεμένοι. Γιορτάζουν και κάτι τύποι σαν τον κ. Καρανίκα
… Συμμετέχουν επίσης τα μέλη του
«Ρουβίκωκα» που επιτέλους έχουν μια κυβέρνηση που τους επιτρέπει να εισβάλλουν
όπου και
Δεν γιορτάζουν όμως τα παιδιά που
μεταναστεύουν σε άλλες χώρες. Δεν
γιορτάζουν οι νέοι επιστήμονες των 300 και 400 ευρώ… δεν γιορτάζει ο ηλικιωμένος που του έκοψαν το
ΕΚΑΣ και του υπόσχονται ημίμετρα για να
επιβιώσει… δεν γιορτάζει αυτός που θα
χάσει την περιουσία του για χρέη στο Δημόσιο…
δεν γιορτάζει ο επαγγελματίας με τους δυσβάσταχτους φόρους και εισφορές
που επωμίζεται… δεν γιορτάζει ο
αγρότης που βλέπει το εισόδημά του να
συρρικνώνεται και τη φορολογία του να αυξάνει… δεν γιορτάζει ο άνεργος που βλέπει να μην
έρχονται επενδύσεις… δεν γιορτάζει ο
έμπορος που έχει άδειο το μαγαζί του και σκέφτεται να το κλείσει… δεν γιορτάζει ο μαθητής που τον ζάλισαν με τις
δήθεν μεταρρυθμίσεις , μετονομασίες και πειραματισμούς…
Ωστόσο , νομίζω πως δεν θα πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να
δούμε ποιο κομμάτι του πληθυσμού υπερτερεί αριθμητικά οι εορτάζοντες ή οι
θρηνούντες… Γιατί ανεξάρτητα από την
κατηγορία στην οποία εντάσσουμε τον εαυτό μας , ανεξάρτητα από το προσωπικό μας
συμφέρον, όταν ένας λαός κυβερνάται από εσμούς και - ισμούς αυτός που στο
τέλος θα θρηνήσει είναι ο ίδιος ο λαός…