Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Απόδοση τιμής στο φόρο αίματος των πεσόντων του C 130 στις κορυφογραμμές της Πάστρας του Κιθαιρώνος 20/12/1997 17 Χρόνια μετά

Εκδηλώσεις Τιμής & Μνήμης C 130 20/12/1997 17 Χρόνια μετά
17 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΝ 
Ο Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Οινόης Αττικής Η Δημοτική ενότητα Οινόης και ο Δήμος Μάνδρας - Ειδηλίας Αττικής , επί τη συμπληρώσει 17 χρόνων από της πτώσεως του C 130, στην πλαγιά του όρους Παστρά της οροσειράς του Κιθαιρώνα ,τη 20/12/1997, διοργάνωσαν εκδηλώσεις απόδοσης Τιμής & Μνήμης στους πεσόντες που εκούσια ή ακούσια έδωσαν την ζωή τους στην υπηρεσία όλων μας
Το Σάββατο 20/ 12 διοργανώθηκε υπό του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος Οινόης , ορειβατική ανάβαση Τιμής & Μνήμης,εις την πλαγιά της Πάστρας , του Κιθαιρώνα, από την Οινόη ,
εις το σημείο πτώσης του C 130, όπου ετελέστηκε Νεκρώσιμο Τρισάγιο για τους πεσόντες!
 Χθές Κυριακή 21/12/14 στις 8.30 το πρωί ετελέστηκε Θ. Λειτ. & Επιμνημόσυνος δέησις στον Ιερό Ναό Αγ. Τριάδος Οινόης και στις 10.30 π.μ. Τρισάγιο στο Μνημείο πεσόντων C 130 στον αύλειο χώρο του Ι. Παραλαυρίου Αγ. Δημητρίου Οινόης 

17 χρόνια πρίν   στις 20 Δεκεμβρίου του 1997 όπως αναφέρει το peripatrhs.blogspot.gr επί τέσσερις ημέρες αναζητούνται τα συντρίμμια του ουκρανικού αεροσκάφους Γιάκοβλεφ, που είχε συντριβεί στα Πιέρια όρη. Επικρατεί νευρικότητα και πανικός. Μία ώρα πριν αυτά εντοπιστούν, χάνονται ακόμη πέντε ζωές. Οι ζωές πέντε εμπειρότατων και Άξιων Αξιωματικών...

 Σύμφωνα με την σχετική αρθρογραφία ένα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας συνετρίβη στο όρος Πάστρα, βορείως της Οινόης, με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο και τα πέντε μέλη του πληρώματος. Το αεροσκάφος πήγαινε στην Τανάγρα για να παραλάβει καταδρομείς, οι οποίοι θα έπαιρναν μέρος στις έρευνες για τον εντοπισμό του Γιάκοβλεφ.
Ο κυβερνήτης του «Hercules» αντισμήναρχος Γ. Παπαγιαννόπουλος ήταν από τους πλέον έμπειρους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας με χιλιάδες ώρες πτήσης στο ενεργητικό του και ο χαρακτηρισμός που είχε στον ατομικό του φάκελο στο ΓΕΑ ήταν «ικανότατος, τυπικός και μεθοδικός».

Ο πιλότος του C-130, πέντε μόλις λεπτά μετά την απογείωση του από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας με προορισμό το γειτονικό αεροδρόμιο της Τανάγρας, πέταγε στο ίδιο ύψος και στην ίδια πορεία χωρίς να χρησιμοποιεί τα όργανά του αλλά μόνο την οπτική επαφή που είχε με την περιοχή. Δύο άλλα C-130 είχαν περάσει πριν από λίγα λεπτά από την ίδια περιοχή χωρίς προβλήματα. Οι καιρικές συνθήκες όμως για τα άλλα δύο C-130 ήταν διαφορετικές και οι πιλότοι τους δεν είχαν κατά τη διάρκεια της πορείας τους ούτε ομίχλη ούτε πλάγιους ανέμους ούτε πυκνή νέφωση.

Ο αντισμήναρχος Γ. Παπαγιαννόπουλος ήταν κυβερνήτης και εκπαιδευτής στα αεροσκάφη Ρ-3 Orion ναυτικής συνεργασίας του Πολεμικού Ναυτικού και από τον Ιανουάριο του 1998 επρόκειτο να μετατεθεί στο ΝΑΤΟ αναλαμβάνοντας την διακυβέρνηση ενός AWACS, ιπτάμενου ραντάρ. Ήταν ό,τι καλύτερο έστελνε η Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ.

Το C-130 επρόκειτο να προσγειωθεί στην Τανάγρα για να παραλάβει 80 καταδρομείς που θα τους μετέφερε στον νομό Πιερίας για να μετάσχουν στα συνεργεία εντοπισμού του ουκρανικού ΥΑΚ-42.
Το C-130 είχε απογειωθεί στις 9.10 π.μ. από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας με πενταμελές πλήρωμα που το αποτελούσαν ο κυβερνήτης αντισμήναρχος Γεώργιος Παπαγιαννόπουλος, συγκυβερνήτης ο εκ Δερβενίου Κορινθίας επισμηναγός Παναγιώτης Χρ. Γκολφινόπουλος, ο ιπτάμενος μηχανικός ανθυπασπιστής Παναγιώτης Αλεξίου και 2 ναυτίλοι οι αντισμήναρχοι Σαράντης Μουτσάτσος και Θεόφιλος Γεωργακόπουλος .



 Πετούσε χαμηλά, περίπου σε ύψος 900 μέτρων, επιδιώκοντας να κερδίσει χρόνο ώστε να βρίσκεται έγκαιρα στο αεροδρόμιο της Τανάγρας. Λόγω των νεφώσεων δεν είδε το βουνό που έχει υψόμετρο 940 μέτρα και προσέκρουσε με την κοιλιά στην κορυφή. Τα συντρίμμια του αεροσκάφους διασκορπίστηκαν σε απόσταση 800 μέτρων και προεκλήθη φωτιά”.
 
Στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα, για χρόνια το κλίμα ήταν βαρύ καθώς οι φήμες οργιάζουν. Βλέπεις οι άνθρωποι που χάθηκαν, ήταν οι δικοί τους συνάδελφοι. Πολύ περισσότερο, που αμέσως μετά την πτώση, μόνιμο προσωπικό, εστάλει από το διοικητή Ταξίαρχο Δήμου, για να βρουν το πλήρωμα και το αεροσκάφος.Η θλίψη τους όμως πάει χέρι χέρι με την οργή γιατί αυτοί ξέρουν τον πραγματικό λόγο της πτώσης του αεροσκάφους!

Ο έμπειρος πιλότος αντισμήναρχος Γ. Παπαγιαννόπουλος δε μπορούσε να πετάξει. Είχε δηλώσει κώλυμα και μάλιστα τρεις (3) φορές όταν εκλήθει από τη διοίκηση της μονάδας να απογειωθεί.Ο λόγος: είχε υποπέσει στο ατόπημα, να εορτάσει με συναδέλφους του τη μετάθεση του στο ΝΑΤΟ, γεγονός που το θεωρούσε μεγάλο κατόρθωμα και το ένα ποτηράκι διαδέχτηκε το επόμενο. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, στην κορυφή της οποίας τότε βρισκόταν ο Τσοχατζόπουλος ήθελε άμεση κινητοποίηση όλων των υπαρχόντων δυνάμεων, ώστε να βρεθεί επιτέλους το Γιάκοβλεφ και να αποστομώσει τους δημοσιογράφους. Οι πιέσεις του πρωθυπουργού Σημίτη και του ΥΕΘΑ Τσοχατζόπουλου ήταν ασφυκτικές!Παρά τη δήλωση επομένως κωλύματος, ο μοιραίος πιλότος έπρεπε να πετάξει και... πέταξε στον Χάρο...

Όταν αργότερα, η οικογένεια του θέλησε να διερευνήσει την υπόθεση, υπήρξαν απειλές ότι θα χάνονταν όλες οι πρόνοιες που απολάμβανε, γιατί θα έβγαιναν στο προσκήνιο οι λόγοι αδυναμίας του πιλότου.

Μετά από όλα αυτά, στην Ελευσίνα στήθηκε μνημείο, με τη δέουσα υποκρισία να ξεχειλίζει... όπως και όλα τα αντίστοιχα μνημεία.
 
Γιά τη πτώση   του μοιραίου C 130, στην πλαγιά του όρους Παστρά στις 20 Δεκεμβρίου του 1997, στρατιωτικός από το Δερβενι μας ανάφερε
"Βασιλη, θα μου επιτρεψεις να διηγηθω μια ιστορια. Την αποφραδα εκεινη ημερα στις 07:00 ωρα Ελλαδος, πεταγα με C-130Η απο Σαραγιεβο για Μικρα-Ελευσινα. Φτανοντας στις 10:00 στην Ελευσινα, τα γελια και η χαρα μεταξυ φιλων ηταν εντονα. Παντα καθως προσγειωνομαστε ανοιγει η πισω ραμπα του αεροπλανου να μπει φρεσκος αερας γιατι το κλιματιστικο σβηνει κατα την προσγειωση για λογους ασφαλειας. Εκεινη την ημερα δεν ανοιξε και ολος περιεργος μας απαγορευτικε η εξοδος απο το αεροσκαφος. Με απορια και εμεις και το πληρωμα περιμεναμε λιγα λεπτα. Μια αρχισμηνιας με κλαμενα ματια μπηκε στο πιλοτηριο τρεχοντας. Ησυχια για λιγα δευτερολεπτα. Ξαφνικα βρυσιες, κλαματα, χτυπηματα μεσα απο το πιλοτηριο. Εμεις τα χασαμε. Οι πιλοτοι με αναμμενους ακομα τους κινητηρες πεταχτηκαν εξω κλαιγοντας. Η αρχισμηνιας με προσωπο μελανιασμενο απο το κλαμα μας εξηγει... ''Πριν λιγο επεσε αεροσκαφος μας και ειναι ολοι νεκροι''.... Στην Κεντρικη Πυλη, βρισκονται συγγενεις και καναλια που δεν γνωριζουν ακομα την τυχη τους, σας παρακαλουμε πολυ, να φυγετε ησυχα και χωρις να δωσετε δικαιωματα.'' Οι δικοι μου με περιμεναν με ανακουφιση και την καρδια τους να παει να σπασει αφου ειχαν μαθει τα νεα αλλα ευτυχως για μας οι ειδησεις ειχαν ανακοινωσει και το δρομολογιο του αεροπλανου. Στο δρομο για το Δερβενι μας, τα συναισθηματα αναμικτα. Ξαφνηκα το ραδιο αναφερει τα ονοματα των πεσοντων. Συγκυβερνητης Επισμηναγος Παναγιωτης Γκολφινόπουλος. Του πατερας μου παραλιγο να του φυγει το τιμονι απο τα χερια. Εκλαιγε με αναφιλητα. Και ολοι μας. Μια μερα χαρας για μας, που μετα απο μηνες ξανασυναντιομαστε, κατεληξε σε τραγωδια. Να ειναι ελαφρη το χωμα που τους σκεπαζει και ο Θεος να δινει δυναμη στους ανθρωπους τους.... Δεν θα την ξεχασω ποτε αυτη την μερα.....
"
 ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ - ΑΘΑΝΑΤΟΙ