Της Λέττας Καλαμαρά
Με έναν απολογισμό εξουσίας γιορτάζει την επικείμενη έξοδό του από την εξουσία και μάλλον την πολιτική ο Αλέξης Τσίπρας. Το ανεξιχνίαστο έγκλημα του 2015 περιμένει τη διαλεύκανσή του και ο λαός θα είναι στυγνός στην κάλπη που δεν θα αργήσει να στηθεί, παρά τις υποσχετικές και τις δωροδοκίες.
Στην εκλογική του πελατεία των συνταξιούχων αναζητεί τη σανίδα της πολιτικής του σωτηρίας για να αποφύγει το πικρό ποτήρι της σε πρώτη φάση πολιτικής καταδίκης του, μάταια όμως. Οι νέοι συνταξιούχοι, οι νέοι άνεργοι και οι νέοι εργαζόμενοι της "φακής" θα είναι οι πολιτικοί του δήμιοι.
Ένας λαϊκιστής χωρίς γραβάτα που θα έσκιζε τα Μνημόνια, θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ και θα έφερνε την ελπίδα, έφερε εν γνώσει του και με καθαρό μυαλό ένα τεχνητό δίλημμα και μία αιώνια καταδίκη του ελληνισμού. Προσπάθησε να καταστρέψει την Ελλάδα μέχρι την τελευταία στιγμή εις όφελος του αυταρχισμού και των αντιπροσώπων του και εμπόδισε κάθε ανάπτυξη με μανία. Παραχώρησε την περιουσία της Ελλάδας στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου για να την καρπώνονται οι δανειστές μας μαζί με τη μόνιμη ολιγαρχία τους αδιαφορώντας για έναν λαό σε πενία και στην ξενιτιά.
Τέλος Γενάρη ο Αλέξης Τσίπρας κλείνει τέσσερα χρόνια στην εξουσία και βρίσκεται ένα βήμα πριν την έξωση. Δεν είναι διατεθειμένος...
να υποστεί τον παγκόσμιο εξευτελισμό της ψεύτικης πολιτικής του, τηρώντας την υπογραφή του και μειώνοντας το πενιχρό εισόδημα των συνταξιούχων και περιμένει το πράσινο φως για να πηδήξει από την εξουσία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αφήσει πίσω μία πτωχευμένη Ελλάδα, με κλειστές αγορές, που θέλει πολύ κόπο για να ξανασηκωθεί. Η ιστορία θα τον κατατάξει στους μεγαλύτερους λαϊκιστές και επιζήμιους πολιτικούς της σκλαβωμένης Ελλάδα επί 200 χρόνια τώρα.
Καλώς να ορίσει από τα Παρίσια ο Αλέξης Τσίπρας, να μας πει τα νέα για το στήσιμο της κάλπης. Το 2019 δεν είναι 1919, με την Ελλάδα των τριών Ηπείρων και των πέντε Θαλλασών στην πλευρά των νικητών. Δεν πολέμησε ποτέ για αυτό στη βρώμικη Μεταπολίτευση...
Με έναν απολογισμό εξουσίας γιορτάζει την επικείμενη έξοδό του από την εξουσία και μάλλον την πολιτική ο Αλέξης Τσίπρας. Το ανεξιχνίαστο έγκλημα του 2015 περιμένει τη διαλεύκανσή του και ο λαός θα είναι στυγνός στην κάλπη που δεν θα αργήσει να στηθεί, παρά τις υποσχετικές και τις δωροδοκίες.
Στην εκλογική του πελατεία των συνταξιούχων αναζητεί τη σανίδα της πολιτικής του σωτηρίας για να αποφύγει το πικρό ποτήρι της σε πρώτη φάση πολιτικής καταδίκης του, μάταια όμως. Οι νέοι συνταξιούχοι, οι νέοι άνεργοι και οι νέοι εργαζόμενοι της "φακής" θα είναι οι πολιτικοί του δήμιοι.
Ένας λαϊκιστής χωρίς γραβάτα που θα έσκιζε τα Μνημόνια, θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ και θα έφερνε την ελπίδα, έφερε εν γνώσει του και με καθαρό μυαλό ένα τεχνητό δίλημμα και μία αιώνια καταδίκη του ελληνισμού. Προσπάθησε να καταστρέψει την Ελλάδα μέχρι την τελευταία στιγμή εις όφελος του αυταρχισμού και των αντιπροσώπων του και εμπόδισε κάθε ανάπτυξη με μανία. Παραχώρησε την περιουσία της Ελλάδας στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου για να την καρπώνονται οι δανειστές μας μαζί με τη μόνιμη ολιγαρχία τους αδιαφορώντας για έναν λαό σε πενία και στην ξενιτιά.
Τέλος Γενάρη ο Αλέξης Τσίπρας κλείνει τέσσερα χρόνια στην εξουσία και βρίσκεται ένα βήμα πριν την έξωση. Δεν είναι διατεθειμένος...
να υποστεί τον παγκόσμιο εξευτελισμό της ψεύτικης πολιτικής του, τηρώντας την υπογραφή του και μειώνοντας το πενιχρό εισόδημα των συνταξιούχων και περιμένει το πράσινο φως για να πηδήξει από την εξουσία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αφήσει πίσω μία πτωχευμένη Ελλάδα, με κλειστές αγορές, που θέλει πολύ κόπο για να ξανασηκωθεί. Η ιστορία θα τον κατατάξει στους μεγαλύτερους λαϊκιστές και επιζήμιους πολιτικούς της σκλαβωμένης Ελλάδα επί 200 χρόνια τώρα.
Καλώς να ορίσει από τα Παρίσια ο Αλέξης Τσίπρας, να μας πει τα νέα για το στήσιμο της κάλπης. Το 2019 δεν είναι 1919, με την Ελλάδα των τριών Ηπείρων και των πέντε Θαλλασών στην πλευρά των νικητών. Δεν πολέμησε ποτέ για αυτό στη βρώμικη Μεταπολίτευση...