Μεταξύ εκείνων που εκφώνησαν επικήδειους λόγους ήταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, η τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης, ο Σταμάτης Φασουλής, η γιατρός Α. Κοτανίδου, ο Α. Κυριτσόπουλος, καθώς και ο γιος και ο εγγονός του εκλιπόντος.
Ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι «η κληρονομιά του Σαββόπουλου δεν αποτελεί μόνο τεράστιο κεφάλαιο της καλλιτεχνικής μας ιστορίας αλλά και κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης». Προσέθεσε ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος συμβάδισε με τη ζωή της χώρας στις χαρές, ενώ προειδοποιούσε στις “ανηφόρες” έχοντας πάντα τη δική του άποψη για τα πράγματα “ανοιχτή αλλά ποτέ αιχμάλωτη δογμάτων”. «Έφερε το ροκ κοντά στο λαϊκό και το δημώδες έτσι και στο κοινωνικό πεδίο, από τις οραματικές ιδέες της Αριστεράς συναντήθηκε με τον ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης» είπε και ανέφερε στίχους από τον “Άγγελο Εξάγγελο”, που -όπως συμπλήρωσε- τους ξεχώρισε επειδή αποτελούν ευθύ και δημόσιο λόγο που γεφυρώνουν τον κόσμο της Τέχνης με τον πραγματισμό της πολιτικής. «Μια απόδειξη όπου η καλλιτεχνική ευαισθησία γίνεται πολύ πιο περιγραφική και πολύ πιο ισχυρή από κάθε πολιτικό επιχείρημα», προσέθεσε ο κ. Μητσοτάκης, χαρακτηρίζοντας τον εκλιπόντα «αιρετικό στα σχόλιά του» που δεν αρνήθηκε ποτέ την πρόκληση της αμφισβήτησης, και «πατριώτη που αγαπούσε τον τόπο του ειλικρινά, μιλώντας με τη βραχνή φωνή πότε του αφηγητή και πότε του επικριτή κάθε λάθους, του κράτους ή του πολίτη», ώστε η στάση του να μετατρέπεται σε έναν αόρατο συντελεστή στην εξίσωση της Δημοκρατίας.
«Δεν ήταν μόνο η δημόσια συμπεριφορά του Διονύση», είπε ο πρωθυπουργός, «που ένωνε στο πρόσωπό του την Τέχνη με την πολιτική», επισημαίνοντας ότι δεν δέχθηκε ποτέ δημόσιες θέσεις και αξιώματα, αλλά ήταν «και το μήνυμα της ενότητας και της κοινότητας των Ελλήνων που διέτρεχε το έργο και τη δράση του».
Ο κ. Μητσοτάκης αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο με ένα “μεγάλο ευχαριστώ στο όνομα τόσων γενεών” που σφράγισε η διαδρομή του.
Από την πλευρά της, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αναφέρθηκε στην κοινή τους καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, λέγοντας: «Βαπτίστηκες στην ποιητικότητα και την πνευματικότητά της… της δικής μας πόλης, της γενέθλιας γης και της αναφοράς μας της κοινής». Όπως είπε η κ. Σακελλαροπούλου, «Το φορτηγό πέρασε από την εθνική και σε πήγε μακριά… τραγούδησες για μας, για τον λαό, το έθνος και την ιστορία», ενώ τόνισε ότι «με τα τραγούδια σου ερωτευθήκαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε, λυτρωθήκαμε… η φωνή σου θα αντηχεί για πάντα μέσα μας».
Πρόσθεσε ότι «το έργο σου δεν είναι μόνο μια μουσικά αποτυπωμένη, πολιτική και πολιτισμική ιστορία του τόπου μας· είναι μια σπουδή ποιητική, μια γλώσσα σαββοπουλική, τολμηρή και τρυφερή, ανατρεπτική και θεραπευτική», που «μιλά της καθεμιάς γενιάς, καινούργιας και παλιάς». Η τέως Πρόεδρος σημείωσε ακόμη: «Έγινες, ήσουν και παρέμεινες μέχρι το τέλος αληθινός… δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου, ούτε επί χούντας, στη φυλακή, απέναντι στα σκοτάδια και τη λογοκρισία». Θύμισε ότι ο Σαββόπουλος στάθηκε όρθιος με αξιοπρέπεια, ακόμη και όταν πέρασε από τον θρίαμβο στην αποδοκιμασία, και ότι «με την Άσπα πάντα δίπλα σου να λάμπει και να σε στηρίζει».
«Και ήρθαν τα χρόνια τα τελευταία… με την πληρότητα της ζωής, την παρουσία σου να μας γεμίζει και να μας φωτίζει», είπε η κ. Σακελλαροπούλου, προσθέτοντας: «Θα στην προσέχουμε την Άσπα, να είσαι ήσυχος. Καλό ταξίδι, Διονύση αγαπημένε».
Όταν βγήκε η σορός από την εκκλησία, η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού παιάνισε τη «Συννεφούλα» και το «Μη μιλάς άλλο για αγάπη», με τον κόσμο να χειροκροτεί και να τραγουδά τα λόγια των αγαπημένων του τραγουδιών. Υπό τους ήχους αυτούς και σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης ξεκίνησε η αυτοκινητοπομπή για το Α’ Νεκροταφείο, όπου θα γίνει η ταφή του μοναδικού Διονύση Σαββόπουλου.
«Ας κρατήσουν οι χοροί»: Το τελευταίο τραγούδι προς τιμήν του Διονύση Σαββόπουλου
Με το τραγούδι «Ας κρατήσουν οι χοροί» αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο η φιλαρμονική του δήμου Αθηναίων, λίγο πριν την ταφή του καλλιτέχνη.
Το «ύστατο χαίρε» στον μεγάλο συνθέτη
Οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμα, ενώ η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού παιάνιζε πένθιμα εμβατήρια αποτίοντας τιμές πριν και κατά τη μεταφορά του φέρετρου του Διονύση Σαββόπουλου. Τη σορό συνόδεψαν μέσα στον ναό η σύζυγος του Άσπα, τα παιδιά και στενοί συγγενείς και φίλοι.
Η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού, επίσης, εις ένδειξη τιμής στον μουσικοσυνθέτη εκτέλεσε τρεις από τις πιο φημισμένες μελωδίες του, ανάμεσα τους το λυρικό «Λαύριο» και την πασίγνωστη «Συννεφούλα».
Μεγάλο πλήθος από ανθρώπους κάθε ηλικιών που είχε προσέλθει για να προσκυνήσει τη σορό, η οποία εξετίθετο στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης έως τις 11:30 και είχε συγκεντρωθεί κατόπιν στην πλατεία Μητροπόλεως, με σκυμμένο κεφάλι και περισσή συγκίνηση, χαιρέτισε με χειροκροτήματα και επευφημίες το φέρετρο.