Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Η Ελλάδα μπροστά σε υπαρξιακό πρόβλημα

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
 
Από το καλοκαίρι του 2015, όταν μετά τα ηρωικά του πρώτου εξαμήνου, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ μπήκαν στον χορό των μνημονίων, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να μετράμε επαχθείς συμφωνίες, συμπληρωματικά μνημόνια, μνημόνια.
Κάθε φορά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βάζουν την υπογραφή τους κάτω από επαχθέστερους όρους, με αποκορύφωμα το αιωνόβιο υπερταμείο, το οποίο μπήκε πλέον και ως αντισυμβαλλόμενος για την αποπληρωμή των δανείων στον ESM. Μπήκε δηλαδή
ως εγγύηση η ελληνική δημόσια περιουσία.
Και τι μας λένε κάθε φορά; Ότι δεν είναι αυτή η βούλησή τους, ότι πιέστηκαν, εξαναγκάστηκαν, υποχώρησαν σε υπέρτερες δυνάμεις. Δηλώνουν δηλαδή, ότι υπογράφουν εκβιαζόμενοι και παρά τη θέλησή τους.
Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι για όλα τα άλλα πιέστηκαν και εξαναγκάστηκαν σε οδυνηρές υποχωρήσεις και κράτησαν όλες τους τις αντιστάσεις και όλους τους τούς ηρωισμούς για τα εθνικά θέματα;
Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι πιέζονται και υποχωρούν στα δημοσιονομικά, αλλά ασκούν περήφανη εξωτερική πολιτική στα κρίσιμα εθνικά μας θέματα;
Όχι, βέβαια! Όπως πιέζονται και υποχωρούν στα δημοσιονομικά έτσι πιέζονται, υποχωρούν και υποκύπτουν και στα εθνικά.
Μετά την «συμφωνία» και όσα περιλαμβάνει, αποδεικνύεται ότι πιεζόμενοι δεν ήταν οι Σκοπιανοί και ο κ. Ζάεφ, αλλά ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του (του κ. Καμμένου συμπεριλαμβανομένου, ο οποίος τώρα μας λέει πως η εφαρμογή της συμφωνίας θα αργήσει, οπότε μπορεί να συνεχίσει αμέριμνος να ταξιδεύει στο Μονακό).
Αποδεικνύεται ότι αυτοί που πιέζουν, δεν βρήκαν βολικό τον κ. Ζάεφ – ο οποίος πανηγυρίζει για τη διαφύλαξη της «μακεδονικής», όπως είπε, ταυτότητας, γλώσσας και πολιτιστικής κληρονομιάς. Βολικό και πιεζόμενο (μέσω υποσχέσεων) βρήκαν τον κ. Τσίπρα.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη εθνική υποχώρηση. Αν μέχρι τώρα τα Σκόπια είχαν υπαρξιακό πρόβλημα, με τη συμφωνία αυτή υπαρξιακό πρόβλημα θα έχει η δική μας πατρίδα.
Όλοι γνωρίζουμε πως το όνομα είναι το όχημα πάνω στο οποίο έρχονται και κάθονται τα θέματα της γλώσσας και της ταυτότητας.
Όλοι καταλαβαίνουμε πως αν οι γείτονές μας παραιτούνταν από γλώσσα και ταυτότητα, δεν θα χρειάζονταν το όνομα. Τι θα έλεγαν δηλαδή; «Δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος, δεν υπάρχει μακεδονική ταυτότητα, δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα, αλλά τη χώρα μας τη λένε Μακεδονία»; Τι να το κάνουν το «Μακεδονία», αν απαρνηθούν όλα τα άλλα;
Οι κύριοι Τσίπρας, Κοτζιάς και Καμμένος, όμως, τους στρώνουν το χαλί της ταυτότητας και της γλώσσας για να ακουμπήσουν πάνω το όνομα.
Τι μας είπε στο διάγγελμά του ο κ. Τσίπρας; Ότι τη χώρα αυτή θα τη λένε πλέον Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Και κατόπιν τούτου, μας είπε, ο όρος «Μακεδόνας» της ελληνικής ιστορικής κληρονομιάς διαχωρίζεται από τον όρο «Μακεδόνας» στη βάση του οποίου αυτοπροσδιορίζονται οι πολίτες της γειτονικής χώρας!
Τους δίνουν δηλαδή οι κύριοι Τσίπρας, Κοτζιάς και Καμμένος αυτό που ζητούν όλα αυτά τα χρόνια: Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού! Και τι θα λένε όταν τους ρωτούν ποιας εθνικότητας είναι; «Μακεδόνας, αλλά ξέρετε όχι του Μεγαλέξανδρου, ο… άλλος»; Όχι, βέβαια! Μακεδόνας θα λένε. Σκέτο!
Μας είπε επίσης ο κ. Τσίπρας ότι η συμφωνία αναγνωρίζει τις σχετικές αποφάσεις του 1977 του ΟΗΕ για την καταγραφή της γλώσσας των γειτόνων μας. Όπως έχουμε ήδη αναλύσει, καμία τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι η λατινοποίηση των όρων, μια βάση δεδομένων (database), ένα πρόχειρο λεξικό ορολογίας (Unterm multilingual terminology database), για να μπορούν να συνεννοούνται οι κυανόκρανοι στις ειρηνευτικές αποστολές τους. Στον ΟΗΕ δεν υπάρχει διαδικασία αναγνώρισης γλωσσών. Διότι ο ΟΗΕ έχει 193 χώρες, όπου ομιλούνται εκατοντάδες γλώσσες και διάλεκτοι. Είναι άλλο πράγμα να υπάρχει ένα λεξικό ορολογίας για να συνεννοούνται οι κυανόκρανοι με τους Τούτσι και τους Χούτι και άλλο η αναγνώριση γλώσσας. Γι’ αυτό και στον ΟΗΕ υπάρχουν μόνο έξι επίσημες γλώσσες.
Πολύ περισσότερο που στο προοίμιο αυτού του λεξικού (τύπου Wikipedia), αναφέρεται συγκεκριμένα: «Η συμπερίληψη στοιχείων σ’ αυτή τη βάση δεδομένων δεν πρέπει να θεωρείται ως υιοθέτηση εκ μέρους του ΟΗΕ οποιασδήποτε θέσης, οντότητας ή προγράμματος».
Το κρύβουν αυτό οι κύριοι Τσίπρας, Κοτζιάς και Καμμένος όταν προπαγανδίζουν το θέμα της γλώσσας.
Και αναγνωρίζουν, αυτοί μόνοι, την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας».
Και δεν μου λέτε; Όταν ένας πολίτης της γειτονικής χώρας θα ερωτάται τι γλώσσα μιλάει, τι θα απαντά; «Μακεδονικά, αλλά ξέρετε, η δική μου γλώσσα ανήκει στην οικογένεια των νοτιοσλαβικών γλωσσών», όπως μας είπε ο κ. Τσίπρας; Όχι, λοιπόν! Θα λέει ότι μιλάει «μακεδονικά», σκέτα νέτα.
Και τι θα λέει όταν θα τον ρωτούν για την υπηκοότητά του; Το σχοινοτενές στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Τσίπρας; «Μακεδόνας/Πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας» ή «Μακεδόνας» σκέτο; Προφανώς, «Μακεδόνας» σκέτος!
Μας είπε επίσης ο κ. Τσίπρας ότι απαλείφονται οι αναφορές σε μακεδονική μειονότητα, καθώς και στην ανάγκη προστασίας της. Μας είπαν όμως επίσης, ότι για την προστασία της ομογένειάς τους θα βάλουν στο Σύνταγμά τους πιστή αντιγραφή του αντίστοιχου κεφαλαίου που υπάρχει στο ελληνικό Σύνταγμα.
Ναι, αλλά στο ελληνικό Σύνταγμα, στο άρθρο 108 περί απόδημου ελληνισμού αναφέρεται ότι «το Κράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα. Επίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Ελλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια».
Οπότε, είναι απολύτως βέβαιο ότι όλοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι είναι «Μακεδόνες που κατοικούν στην Ελλάδα», θα σπεύσουν να αυτοπροσδιοριστούν ως «βορειομακεδονική ομογένεια», για τους οποίους πάλι θα μεριμνά η «Βόρεια Μακεδονία». Δηλαδή… μειονότητα! Δηλαδή θα αποκτήσουμε εδώ στην Ελλάδα «απόδημους Βορειομακεδόνες».
Όλοι θυμόμαστε ότι ο κ. Ζάεφ μας είχε πει να ανοίξουμε και το δικό μας Σύνταγμα. Ε, το ανοίξαμε για να τους διευκολύνουμε!
Βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλο εθνικό κίνδυνο, που αποτελεί συνειδητή επιλογή των Τσίπρα, Κοτζιά, Καμμένου.
Και μια τέτοια συμφωνία, μια συμφωνία που χαρίζει γλώσσα, υπηκοότητα, ταυτότητα, ομογένεια – στην ουσία μειονότητα – δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από όποιον έχει στοιχειώδη συναίσθηση του καθήκοντός του απέναντι στις επόμενες γενιές.

elzoni.gr