Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Το χαλασμένο… ηχείο του λαϊκισμού

Η εικόνα δεν είναι φυσικά ξένη προς το πολιτικό σκηνικό αλλά και το πολιτικό δυναμικό της Ελλάδας: Η Αντιπολίτευση, κυρίως η Αξιωματική, να εκφέρει έναν μονότονα μηδενιστικό λόγο άρνησης, απέναντι σε κάθε πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Προσδοκώντας ότι με τη συγκεκριμένη στρατηγική, θα συρρικνώσει τον πολιτικό χρόνο, θα φθείρει την κυβέρνηση, και… δεν θα αργήσει να την αντικαταστήσει στην άσκηση της εξουσίας.
Το σχετικό… φωτορεπορτάζ περιγράφει την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις διεθνείς επαφές του Αντώνη Σαμαρά, και ειδικότερα τις κρίσιμες συναντήσεις του Πρωθυπουργού με την Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο και τον Φρανσουά Ολάντ στο Παρίσι. Η Κουμουνδούρου, έστω και ακέφαλη προσωρινά, λόγω του… απέραντου καλοκαιριού ξεκούρασης του Αλέξη Τσίπρα, δεν βρήκε ούτε μισό καλό λόγο να πει για τη διεθνή κινητικότητα του Πρωθυπουργού.
Λες και πρόκειται για… ξένο ή εχθρό. Λες και όσα συμβαίνουν δεν αφορούν την καθημερινότητα και το μέλλον της Ελλάδας, δηλαδή την προοπτική της ελληνκής κοινωνίας να ξεπεράσει τη σημερινή αδιέξοδη κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει βγαλμένος από τις πιο… πυκνογραμμένες σελίδες των εγχειριδίων του πολιτικού λαϊκισμού. Μπολιασμένος φυσικά με τις απαραίτητες δόσεις από το όλον, το διαχρονικά μοιραίο για την Ελλάδα ΠΑΣΟΚ, που έσπευσε μαζικά στην Κουμουνδούρου, μόλις διαπίστωσε ότι το Κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου διαλύεται στα χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Ο πολιτικός λόγος και η συμπεριφορική νοοτροπία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν ταιριάζουν στις απαιτήσεις της συγχρονης εποχής. Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα το ουσιαστικό, στην προβολή του μέλλοντος της χώρας. Αυτό το χαλασμένο… ηχείο του λαϊκισμού, ενισχύει απλώς την κακοφωνία κατά της Ελλάδας.

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / statesmen.gr