Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Συμφωνία Μέρκελ-Σαρκοζί για αλλαγή της ευρωσυνθήκης













Ο Γάλλος πρόεδρος και η Γερμανίδα καγκελάριος είπαν «ναι» στην ενεργοποίηση του μόνιμου μηχανισμού στήριξης. Σε συμφωνία για μια νέα συνθήκη είτε με όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση εντός ευρωζώνης, κατέληξαν ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ. Από το Παρίσι, μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου και λίγες μέρες πριν την κρίσιμη ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής την Παρασκευή, οι δύο ηγέτες δήλωσαν ότι είναι υπέρ της ενεργοποίησης του μόνιμου μηχανισμού στήριξης (ESM)το 2012 ενώ τάχθηκαν υπέρ αυτόματων κυρώσεων σε κράτη που δεν πετυχαίνουν τον στόχο τους για έλλειμμα που δεν πρέπει να υπερβαίνει το 35 του ΑΕΠ.
Η συμφωνία για τη νέα συνθήκη, δήλωσαν οι δύο ηγέτες, θα ζητηθεί από τα μέλη της ευρωζώνης να τεθεί σε διαπραγμάτευση και να είναι έτοιμη μέχρι τέλη Μαρτίου.
Συνάντηση και την Παρασκευή
Οι δύο ηγέτες θα ξανασυναντηθούν στο τέλος της εβδομάδας στις Βρυξέλλες με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους τους. Επίσης θα έχουν άλλη μια ευκαιρία την Πέμπτη στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Μασσαλία.
Πρόκειται Ίσως για την πιο δύσκολη εβδομάδα στη θητεία της Άγκελας Μέρκελ. Απαιτούνται ιδιαίτερα λεπτοί χειρισμοί καθώς η Γερμανίδα καγκελάριος καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στις εσωτερικές πιέσεις που δέχεται, κυρίως από τα δυο μικρότερα κόμματα του κυβερνητικού της συνασπισμού, να μην υπαναχωρήσει από τις θέσεις της αλλά και τις εντεινόμενες πιέσεις πολλών Ευρωπαίων ηγετών να εγκαταλείψει τη σκληρή της γραμμή.
Ενδεικτικές του κλίματος είναι οι δηλώσεις του αρχηγού των Χριστιανοκοινωνικών Χορστ Ζέεχοφερ, ο οποίος προφανώς σε μια προσπάθεια να προκαταλάβει τυχόν υπαναχώρηση της Μέρκελ, τονίζει προς την σημερινή S­ddeutsche Zeitung: «Η Άγκελα Μέρκελ πηγαίνει στη Σύνοδο Κορυφής με τις σωστές θέσεις: όχι σε ευρωομόλογο, όχι σε μια ένωση μεταφοράς κεφαλαίων, διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της ΕΚΤ. Αυτός είναι ο γερμανικός δρόμος προς τη σταθερότητα που μπορεί να προφυλάξει την Ευρώπη (…) από μια ένωση χρέους».
Οι στόχοι της Μέρκελ και οι διαφωνίες
Κεντρικός στόχος της Μέρκελ είναι μια δημοσιονομική ένωση ή ένωση σταθερότητας, και αυτό σημαίνει: (1) αδιαμφισβήτητα κριτήρια σταθερότητας και ένα νέο ευρωπαϊκό χρεόφρενο, (2) αυστηρός έλεγχος της δημοσιονομικής πειθαρχίας μέσω της Κομισιόν, (3) αυτόματες κυρώσεις και δυνατότητες παρέμβασης της Κομισιόν σε εθνικούς προϋπολογισμούς σε περιπτώσεις παραβίασης των κριτηρίων, και (4) δυνατότητα προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναντίον των δημοσιονομικών παραβατών.
Πάντως, η έλλειψη ευελιξίας από την πλευρά της Μέρκελ επικρίνεται πλέον και στη Γερμανία, με τον πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Κολ να την κατηγορεί ότι απομονώνει τη χώρα.
Βερολίνο και Παρίσι συμφωνούν στις προτεινόμενες αλλαγές των Συνθηκών που έχουν στόχο τη μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία, τον εντατικότερο έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών και την επιβολή πιο αυστηρών κυρώσεων στους παραβάτες. Υπάρχουν όμως σημαντικές διαφορές: ποιος θα εποπτεύει, για παράδειγμα, την τήρηση των κανόνων και θα έχει δυνατότητα παρέμβασης στους εθνικούς προϋπολογισμούς;
Ο Σαρκοζί θέλει τον τελευταίο λόγο να τον έχουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, η Μέρκελ προκρίνει την κοινοτική μέθοδο, δηλαδή ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών, με την Κομισιόν να έχει κεντρικό ρόλο. Επίσης, η καγκελάριος τάσσεται υπέρ της επιβολής αυτόματων κυρώσεων στους δημοσιονομικούς παραβάτες, κάτι που δεν φαίνεται να αποδέχεται ο Ν. Σαρκοζί.
Ευρωομόλογο και ΕΚΤ
Όσον αφορά το ευρωομόλογο, αλλά και τον ενεργότερο ρόλο της ΕΚΤ που ζητά το Παρίσι, το Βερολίνο εμφανίζεται στο μεταξύ πιο διαλλακτικό και το «nein» δεν είναι πλέον τόσο κατηγορηματικό όσο παλαιότερα. Αναλυτές αποκωδικοποιούν τις πρόσφατες δηλώσεις Μέρκελ και Σόιμπλε ως εξής:
«Ευρωομόλογο ίσως, αλλά σε κάθε περίπτωση στο τέλος μιας μακράς διαδικασίας που μόλις ξεκινά με την αλλαγή των συνθηκών», ενώ όσον αφορά τον ενεργότερο ρόλο της κεντρικής τράπεζας, «η Μέρκελ φαίνεται να εγκαταλείπει τη σκληρή της στάση όσο η αγορά κρατικών ομολόγων είναι ξεκάθαρα επιλογή της ίδιας της τράπεζας και όχι απόρροια πολιτικών πιέσεων και αποφάσεων», σημειώνουν οι ίδιοι.
Πάντως, μπορεί η γερμανική κυβέρνηση να διαμηνύει ότι δεν μπαίνει στη λογική μιας ανταλλαγής, δηλαδή ευρωομόλογα έναντι μεγαλύτερης δημοσιονομικής πειθαρχίας, ωστόσο ακόμη και κορυφαία στελέχη του κόμματός της εκτιμούν ότι η Μέρκελ δεν μπορεί να πάει στο Παρίσι αλλά και στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής «χωρίς να δώσει τίποτα».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AFP, skai.gr