Ελάχιστοι υπήρξαν εκείνοι που προειδοποιούσαν επίμονα και με μεγάλη υπομονή πως τα πράγματα δεν είναι έτσι, πως και στις άλλες χώρες υπάρχουν λαοί, κοινοβούλια, κυβερνήσεις και πως δεν έχουν τρελαθεί όλοι να χάνουν εκλογές και να πέφτουν οι κυβερνήσεις τους για χάρη μας.
Η στάση της Φιλανδίας δεν είναι κάτι το καινούργιο.
Στη χώρα αυτή έχουν πέσει δύο κυβερνήσεις (μετά από 17(!) ψήφους δυσπιστίας η κυβέρνηση του Κατάινεν και μετά από πέντε ψήφους δυσπιστίας αυτή του Στουμπ), ενώ στις πρόσφατες εκλογές οι νικητές του Κέντρου υποχρεώθηκαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού με τους ευρωσκεπτικιστές, που δεν θέλουν να μας βλέπουν στα μάτια τους.
Τον Μάιο, η ανεργία στη Φιλανδία εκτινάχθηκε στο 11,8% (από 10,3% τον Απρίλιο), φθάνοντας στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 13 ετών – και μην σπεύσει κανείς να αναφέρει τα νούμερα της ανεργίας στην Ελλάδα, διότι αυτό ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ τον μέσο Φιλανδό, είτε μας αρέσει, είτε όχι.
Η νέα κυβέρνηση του πρωθυπουργού Γιούχα Σίπιλα, έχει εξαγγείλει μεταρρυθμίσεις και περικοπές και τα ποσοστά της ανεργίας έχουν σημάνει συναγερμό.
Επιπλέον, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι ο κ. Σιπίλα διόρισε τον πρόεδρο του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος των Φινλανδών, Τίμο Σόινι, υπουργό Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Θεμάτων.
Την προηγούμενη φορά που ο Σόινι είχε την ευκαιρία να μπει στην κυβέρνηση και δεν το έκανε, το 2011, ήταν επειδή εκείνον τον καιρό η Φιλανδία ετοιμαζόταν να δανείσει χρήματα στην Πορτογαλία.
Τέσσερα χρόνια μετά, αυτός ακριβώς ο κυβερνητικός συνασπισμός τιμωρήθηκε από τους ψηφοφόρους, οι Φινλανδοί κατετάγησαν δεύτεροι στις εκλογές και αποτέλεσαν τον φυσικό εταίρο για τον νικητή των εκλογών της 19ης Απριλίου, το κόμμα του Κέντρου.
Για να υπάρξει κάποια ισορροπία, ο Σιπίλα διόρισε υπουργό των Οικονομικών τον συντηρητικό πρώην πρωθυπουργό Αλεξάντερ Στουμπ, που είναι φιλοευρωπαϊστής.
Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα και η ύφεση που αντιμετωπίζει η χώρα, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια ευελιξίας.
Στόχος είναι ένα πρόγραμμα προσαρμογής ύψους 10 δις ευρώ ως το 2030: 4 δις ως το 2019, περιλαμβανομένων της μείωσης κοινωνικών επιδομάτων, περιστολή των δαπανών για την εκπαίδευση και την υγεία και την αναπτυξιακή βοήθεια.
Αλλά κάποιοι εννοούν να συμπεριφέρονται ωσάν να μην υπάρχουν η Φιλανδία και οι άλλες χώρες…
elzoni.gr