Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Έχουν οι αυτοκτονίες πολιτικό χρώμα; Αν ναι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ την «πάτησε»


aytoktonia-syntagmaΗ προχτεσινή παρουσία της Προέδρου της Βουλής σε σημείο του Συντάγματος όπου είχε αυτοκτονήσει συμπολίτης μας, μόνο απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει.

Δεν μπορεί να μην σχολιαστεί αρνητικά τη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακουμπήσει ούτε κατά διάνοια το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.

Αντίθετα το έχει επιδεινώσει. Με τη στάση της η οικονομική ασφυξία έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η αγορά έχει κυριολεκτικά διαλυθεί. Εσωτερική στάση πληρωμών υφίστανται ήδη όλοι οι προμηθευτές του Δημοσίου. Όλα τα έργα είναι σε αναστολή ή στάσιμα. Αβεβαιότητα σε επενδυτές και καταθέτες κυριαρχεί. Οι ξένοι πωλούν προϊόντα στην Ελλάδα μόνο με προεξόφληση. Άρα ποια η υποκρισία για μισθούς και συντάξεις; Όταν ο υπόλοιπος κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση. Αυτό είναι το «κοινωνικό» πρόσωπο της αριστεράς;; Αυτό αποφάσισε ο κυρίαρχος λαός;; Την αφυξία;
Το γνωρίζει η αριστερή κυβέρνηση πως συνεχίζονται οι αυτοκτονίες; Ή μήπως αυτές οι αυτοκτονίες δεν της «ανήκουν»;

Για τις σημερινές αυτοκτονίες ποιος ευθύνεται; Αφού υποστηρίζουν πως τέλειωσε το Μνημόνιο, έφυγε και η Τρόικα. Γιατί αυτοκτονούν άνθρωποι και μετά τις 25 Ιανουαρίου; Γιατί αυτοκτονούν άνθρωποι σήμερα ... και όπως μαθαίνεται με αφορμή τα οικονομικά αδιέξοδα...!!

Η υπόθεση της αυτοκτονίας είναι μία πολυσύνθετη τραγική διαδικασία, στην οποία οδηγείται ένας άνθρωπος συνεπεία πολλών παραμέτρων. Στην περίπτωση των δυτικών πολιτισμών πρώτος παράγοντας είναι η ψυχική αστάθεια που επιβαρύνεται από άλλους παράγοντες.

Οπωσδήποτε μέσα στην κρίση οι άνθρωποι που οδηγήθηκαν σε αυτή τη θλιβερή απόφαση αυξήθηκαν. Δυστυχώς το κράτος δεν μπόρεσε να απλώσει ένα δίχτυ προστασίας. Για να μειώσει ή και να εξαλείψει τους παράγοντες που επιτείνουν σε αυτό. Όπως και να έχει, είναι οδυνηρή η πράξη της αυτοκτονίας.
Όμως κάποιος «χαρίζει» τη ζωή του για ένα μεγάλο σκοπό. Στην προκειμένη περίπτωση των οικονομικών αδιεξόδων, οι άνθρωποι προτιμούν το άγνωστο από το γνωστό που είναι η ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους ή και η εξαθλίωση, ή άλλες απειλές που σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετικές. Ακόμη και ο ορισμός της δυστυχίας για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικός. Με μία τέτοια σκέψη, όλοι οι άποροι και άστεγοι θα έπρεπε να έχουν αυτοκτονήσει.. Είναι αδιανόητο να δεχθούμε πως όσοι έχουν αυτοκτονήσει στην Ελλάδα, το έκαναν για να τιμωρήσουν το Μνημόνιο ή για να στείλουν ένα μήνυμα στους δανειστές... Είναι αδιανόητο να βαφτίσουμε αυτούς τους τραγικούς συμπολίτες μας ως εθνικούς αντιμνημονιακούς ήρωες και όχι ως ανθρώπους που έφτασαν σε προσωπικά ποικιλόμορφα αδιέξοδα. Ακόμη και αυτοί που το έπραξαν και άφησαν πίσω τους ένα πολιτικό κείμενο, έκαναν μία προσωπική επιλογή που δεν έχει πολιτικό χρώμα. Ο θάνατος δεν έχει πολιτικό χρώμα. Η ψυχή που περνά σε άλλη διάσταση δεν «ασχολείται» ούτε με τον Σαμαρά, ούτε με τον Τσίπρα, ούτε με τη Μέρκελ.

Γιατί αλλιώς, αυτοί ...που κάποιοι θέλουν να τους «βαφτίσουν» την αυτοκτονία ως πολιτική πράξη, δεν θα αυτοκτονούσαν απλά... θα ήταν κομάντο αυτοκτονίας. Θα έπλητταν «στόχους» και δεν θα έβλαπταν μόνο τον εαυτό τους.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δώσει πολιτικό χρώμα στις αυτοκτονίες θα το βρει μπροστά του. Διότι το πρόβλημα που κατηγορεί πως οδηγεί στις αυτοκτονίες, δεν το έλυσε αντίθετα το διόγκωσε.

Ας αφήσουν λοιπόν τα υποκριτικά στεφάνια και τις βαρύγδουπες δηλώσεις και ας κυνηγήσουν τους τοκογλύφους που μαστίζουν την αγορά, ας δώσουν ανάσα αξιοπρέπειας στους βιοπαλαιστές της ελεύθερης οικονομίας με πραγματικά μέτρα και ανάπτυξη και όχι με τροπολογίες πασαλείμματα. Ας κυβερνήσουν την Ελλάδα και ας σταματήσουν την αντιπολίτευση στον εαυτό τους.

Ας σταματήσουν να ασχολούνται μόνο με τα κομματικά τους ακροατήρια του δημοσίου τομέα. Που έτσι όπως βαδίζουν, σε λίγο δεν θα πληρώνουν ούτε αυτά.

Γιατί οι αυτοκτονίες συνεχίζονται...και θα διευρύνονται!
Επαμεινώνδας Στεργιόπουλος
www.tokentro.gr