Hannibal ante portas.

Γράφει ο Γεώργιος Αγαλιώτης *

Τριάντα χρόνια τώρα για τους πολίτες που είναι λογικοί, εργατικοί, παραγωγικοί, μετριοπαθείς, για αυτούς που νοιάζονται για την ατομική και κοινωνική πρόοδο και γαλήνη,που θέλουν και έχουν μάθει να δραστηριοποιούνται σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, που υποστηρίζουν και θέλουν πραγματικά την αξιοκρατία, τη δικαιοσύνη και γενικότερα τους δημοκρατικούς θεσμούς συνδέοντας τη προσωπική τους πορεία, πρόοδο και προκοπή με τη πρόοδο της πολιτείας ποια είναι η ανταμοιβή; Η μιζέρια.
Ειδικότερα τα τέσσερα τελευταία χρόνια βρίσκονται καθημερινά και συστηματικά υπό δίωξη είτε χάνοντας την εργασία τους, είτε τη μικρή τους επιχείρηση, ενώ το περιβάλλον γύρω τους γίνεται όλο και πιο ασταθές, όλο και πιο εχθρικό. Πόροι δεν υπάρχουν πλέον από πουθενά να στηρίξουν μια νέα αρχή, ένα νέο ξεκίνημα ούτε προσφορά εργασίας για να μπορέσουν έστω να επιβιώσουν.
Η αποσάθρωση των μικρής και μεσαίας αστικής τάξης και η σταδιακή τους εξαφάνιση, μας οδηγεί πλέον μαθηματικά στη κατάρρευση των όποιων κοινωνικών ισορροπιών υπήρχαν-έστω τυπικά- έως σήμερα και αργά η γρήγορα στη κατάλυση θεμελιωδών και συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
Το χειρότερο από όλα είναι πως δεν τους δίνουμε και κάποια διέξοδο ή έστω κάποια ελπίδα για το μέλλον.
Έτσι ευρισκόμενοι οι περισσότεροι να αντιμετωπίζουν το φάσμα της φτώχειας ,της κοινωνικής απαξίωσης και εξαθλίωσης ωθούνται στα άκρα και γίνονται εύκολη βορά για τα 'ακραία πολιτικά όρνεα' κάθε είδους, που τους υπόσχονται τιμωρία για τους υπαίτιους και μαγική επαναφορά της πρότερης κατάστασης.
Πως είναι δυνατόν μια αστική δημοκρατία να σταθεί χωρίς μικρομεσαία αστική τάξη;
Απαιτούνται άμεσα διορθωτικές κινήσεις αλλιώς το μέλλον είναι πιο ζοφερό και από τους χειρότερους εφιάλτες μας με τη πολιτική 'εκτροπή' προ των πυλών.
Hannibal ante portas.

 *Ο Γεώργιος Αγαλιώτης είναι οικονομολόγος

 
  logia Starata