Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου έχει κερδίσει ήδη μια διόλου κολακευτική θέση στην αποτίμηση της διαδρομής της στον δημόσιο βίο, από τον ιστορικό του μέλλοντος. Αθροίζοντας «χαμηλές πτήσεις», απογοητεύσεις και προβληματικά αποτυπώματα, από το πέρασμά της από υψηλά αξιώματα. Από το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου έφτασε μέχρι την Προεδρία του, μέχρι φυσικά την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Σε μια εποχή γκρεμίσματος γυάλινων οροφών, με τις γυναίκες να διεκδικούν και να κερδίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο που αξίζουν και τους αναλογεί στη δημόσια σφαίρα, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν τίμησε τη γενναιοδωρία του πεπρωμένου απέναντί της.
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η παρουσία της συνδέθηκε με αποφάσεις που δεν τέμνονταν με το περί δικαίου αίσθημα του λαού μας, και δεν προήγαγε την εθνική πρόοδο, με όρους κοινωνικής συνοχής. Κορυφαίο παράδειγμα… γκρίζου αποτυπώματος, η αποδοχή τη συνταγματικότητας των Μνημονίων, που οδήγησαν την ελληνική κοινωνία στη φτωχοποίηση, και το διεθνές αποτύπωμα της χώρας σε… συστολή.
Στην πρόσφατη επίσκεψη στη χώρα μας του Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρέμεινε άφωνη και σιωπηλή, ενώπιον του εξοργιστικού κυνισμού του Γερμανού ομολόγου της, αναφορικά με κάτι… χρωστούμενα που έχει το έθνος το οποίο αιματοκύλησε δυο φορές την ανθρωπότητα, απέναντι στο κράτος που εφηύρε τη Δημοκρατία και το μωσαϊκό ιδεών που επέτρεψαν στο ανθρώπινο γένος να προχωρήσει μπροστά, εμπνέοντας το θυελλώδες ρεύμα αλλαγής του Διαφωτισμού.
Μια γυναίκα που «μίκρυνε» τον ανώτατο θεσμό της Δημοκρατίας μας. Και εξελίχτηκε σε «συνήγορο» του εθνικού συμβιβασμού.
Πηγή: εφημερίδα One Voice
