Ένας Πειραιώτης με συντροφιά την κιθάρα του και την απέραντη αγάπη του στη μουσική μας χάρισε τραγούδια που όλοι έχουμε αγαπήσει. Ο λόγος για τον λαϊκό τραγουδιστή Χρήστο Κυριαζή που χάραξε την δική του ιστορία στη μουσική σκηνή της χώρας μας. Ο δημοφιλής τραγουδιστής άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα ξημερώματα Τετάρτης (10/11), σε ηλικία 68 ετών, σκορπώντας θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. Ο Χρήστος Κυριαζής έδινε «μάχη» με τον καρκίνο.
Εκτός από τραγουδιστής ήταν και ένας ιδιαίτερα επιτυχημένος επιπλοποιός. Το έπιπλο ήταν οικογενειακή υπόθεση, ασχολούνταν τα αδέλφια του και ο ίδιος σπούδασε σχεδιασμό επίπλου στο Μιλάνο. Επιστρέφοντας μπήκε στην οικογενειακή επιχείρηση, ένα μικρό μαγαζί στα νότια προάστια 38 τ.μ. με έπιπλα στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, και την απογείωσε.
Το 1972 είχε δημιουργήσει το μουσικό συγκρότημα «Πρόκες», ενώ ήταν και μέλος των «Mirabilis Zalapa» και «What a pity».
Μετά τις σπουδές του στην Ιταλία και την επιστροφή στην Ελλάδα στράφηκε προς τη λαϊκή μουσική και ερμήνευσε πολλά αξιομνημόνευτα κομμάτια. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε με τον δίσκο «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» το 1992, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεπερνώντας τα 125.000 αντίτυπα. Ακολούθησαν οι δίσκοι «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), «Χαμένος Νικητής» (1995), «Άλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997). «Έλα Μωράκι μου», «Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια» και φυσικά το επικό «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» έχουν αφήσει εποχή. Και ακόμη και σήμερα, όλοι θυμόμαστε τους στίχους!
Ο Χρήστος Κυριαζής δεν έγραφε μόνο τα δικά του τραγούδια αλλά ήταν ο άνθρωπος πίσω από μεγάλες επιτυχίες που ερμήνευσαν άλλοι τραγουδιστές, όπως το τραγούδι «Στη Δραπετσώνα» με τον Βλάσση Μπονάτσο ή το «Βράδυ Σαββάτου» με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και το «Μπρικάκι» με τον Γιώργο Μαργαρίτη.
