Της Λέττας Καλαμαρά
Για
τις προσφυγικές συνοικίες της Νέας Φιλαδέλφειας, της Νέας Σμύρνης, της
Καλαμαριάς και τόσων άλλων οικισμών ξεριζωμένων Ελλήνων σε εφαρμογή της
Συνθήκης της Λωζάνης και της ανταλλαγής των πληθυσμών αποτελεί ύβρις ο
χαρακτηρισμός τους ως λαθραίους. Ο κάθε βουλευτής εκπρόσωπος των
ψηφοφόρων του είναι υπεύθυνος των λόγων του και ελεύθερος να εκφράζεται
όπως θέλει πολιτικά και να κρίνεται ανάλογα την ημέρα των εκλογών.
Δεν
αρμόζει όμως στη Βουλή των Ελλήνων που έχει αναγνωρίσει τα θύματα του
σφαγέα Κεμάλ και ψήφισε ομόφωνα το 1998 την ανακήρυξη της 14ης
Σεπτεμβρίου ως «ημέρα
εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της
Ανατολικής Θράκης από το Τουρκικό Κράτος» να ταυτίζουν μέλη τους
εκείνους τους δυστυχείς Έλληνες με τις ορδές οικονομικών μεταναστών από
την Αφρική και την Ασία που καταφθάνουν ως πελάτες του διεθνούς
οργανωμένου εγκλήματος καταβάλλοντας αδρές αμοιβές χιλιάδων δολαρίων.
Τα
όποια λάθη της διχασμένης Ελλάδας εκείνης της εποχής σε Γερμανόφιλους
Βασιλικούς και Φιλελεύθερους Δημοκράτες δεν μπορούν να δικαιολογούν το
χαρακτηρισμό ως λαθραίους σε άνδρες που εξοντώθηκαν και γυναίκες και
παιδιά που ατιμάστηκαν συνέπεια της εθνοκάθαρσης του Κεμάλ Ατατούρκ.
Ευχόμαστε
ο κ. Κουρουμπλής να καταλάβει το λάθος της ανεπιτυχούς πολιτικής
απόπειρας δικαιολόγησης του πολιτικού εγκλήματος Τσίπρα του 2015 που
άνοιξε την Κερκόπορτα της Ελλάδας και να ζητήσει συγγνώμη από τους
απόγονους των Ελλήνων που σφαγιάστηκαν και να τιμήσει την Ελληνική
Βουλή. Αλλιώς ας τον κατατάξει η ιστορία μας και του προτείνουμε να
διαβάσει το Νούμερο 31328 του Ηλία Βενέζη για να κατανοήσει καλύτερα τη
διαφορά του τότε και του τώρα.
