Μία από τις σημαντικότερες μέρες στην ιστορία της Γαλλίας είναι η Κυριακή 23η Απριλίου του 2017 καθώς η Ευρώπη καλείται να τα βάλει για ακόμη μία φορά με το "φάντασμα" της Ακροδεξιάς και μία επιπλέον ενδεχόμενη αποχώρηση. Οι Γάλλοι θα ψηφίσουν το νέο πρόεδρο τους αλλά θα δώσουν και ένα ισχυρό μήνυμα στην ΕΕ, που μέρα με τη μέρα χάνει τις ισορροπίες της ενώ οι ηγέτες της βλέπουν πως σε όλες σχεδόν τις χώρες - μέλη η Ακροδεξιά ανεβαίνει επικίνδυνα.
Οι κάλπες θα κλείσουν στις 21:00 (ώρα Ελλάδας) ενώ και σε αυτή την περίπτωση, οι αναποφάσιστοι, οι οποίοι υπολογίζεται πως είναι περίπου το 40% θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Την ίδια ώρα, με ενδιαφέρον περιμένουν όλοι και τα ποσοστα της αποχής, μιας και εκφράζονται φόβοι ότι θα είναι περισσότεροι από την τελευταία φορά. Και όλα αυτά ενώ ο φόβος και ο τρόμος κυριαρχούν στην "Πόλη του Φωτός" μετά το νέο τρομοκρατικό χτύπημα στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων, όπου έχασε τη ζωή του ένας αστυνομικός.
Η Γαλλία, λοιπόν, μοιάζει να είναι σε μία κρίσιμη περίοδο ενώ η διακυβέρνηση της χώρας θεωρείται από πολλούς "δίκοπο μαχαίρι". Ωστόσο, οι μνηστήρες που την διεκδικούν είναι πολλοί με τέσσερις από αυτούς να ξεχωρίζουν λίγο παραπάνω.
Ο ανεξάρτητος Εμανουέλ Μακρόν φαινόταν ότι προοριζόταν να ανέλθει στη γαλλική πολιτική σκηνή όταν αποφάσισε να εφαρμόσει τα προσόντα του επενδυτή τραπεζίτη στον κόσμο της πολιτικής. Αφού αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία, δύο μόλις χρόνια αφού ανέλαβε το υπουργείο Οικονομίας, ο Μακρόν με το μήνυμά του κατά του κατεστημένου έχει αναχθεί σε φαβορί για να κερδίσει τις πιο αβέβαιες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας προτού γιορτάσει τα 40ά του γενέθλια.Άγνωστος στο ευρύ κοινό τρία χρόνια πριν, αν κερδίσει στις εκλογές, ο 39χρονος θα γίνει ο νεότερος ηγέτης κράτους μετά τον Ναπολέοντα. Το 2007 παντρεύτηκε την 56χρονη (σήμερα) Μπριζίτ Τρονιέ, η οποία ήταν δασκάλα του... και κάποιοι την χαρακτηρίζουν ως και το κρυφό χαρτί του που τον κάνει τόσο δημοφιλή.
Η Μαρίν Λε Πεν κατάφερε να φέρει το Εθνικό Μέτωπο (FN) από το περιθώριο στο πολιτικό προσκήνιο και επιδιώκει να εκλεγεί πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας και η πρώτη ακροδεξιά πρόεδρος της χώρας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μητέρα τριών παιδιών και δύο φορές χωρισμένη, προωθεί μια διαφορετική εικόνα του κόμματός της, τασσόμενη κατά των μεταναστών και της ΕΕ, ενώ παράλληλα δεσμεύεται να προστατεύσει τους Γάλλους εργαζόμενους από την παγκοσμιοποίηση.Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τη Λε Πεν σταθερά ως μία από τους υποψήφιους που πρόκειται να κερδίσουν στον πρώτο γύρο των εκλογών και να περάσουν στον δεύτερο στις 7 Μαΐου. Την τελευταία φορά που ακροδεξιός ηγέτης κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο προεδρικών εκλογών ήταν το 2002, όταν ο πατέρας της ήρθε αντιμέτωπος με τον Ζακ Σιράκ. Η πρώην δικηγόρος αντιμετωπίζει προβλήματα και με τη δικαιοσύνη καθώς κατηγορείται για κατάχρηση ευρωπαϊκών κονδυλίων τα οποία φέρεται να χρησιμοποίησε για να πληρώσει δύο βοηθούς της.
Πρώην υπουργός του προέδρου Φρανσουά Ολάντ και βουλευτής, ο… «αντάρτης», προσπαθεί να συνασπίσει μια αριστερά κατατεμαχισμένη σε πολλά ρεύματα ώστε να προκριθεί στον δεύτερο γύρο των προεδρικών. Κέρδισε την υποστήριξη του οικολόγου Γιανίκ Ζαντό, ο οποίος παραιτήθηκε υπέρ του, αλλά δεν σφράγισε μια συμμαχία με τον ταραξία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, τον Ζαν-Λικ Μελανσόν.
Υποψήφια του κόμματος της άκρας αριστεράς Εργατική Πάλη, αυτή η εκπαιδευτικός Ναταλί Αρτό, με ειδίκευση την οικονομία και τη διαχείριση είχε ήδη θέσει υποψηφιότητα το 2012 (0,56% των ψήφων).
Πρώην επιθεωρητής Οικονομικών, υπέρμαχος της εθνικής κυριαρχίας, ο Φρανσουά Ασελινό ,περιγράφει τον εαυτό του ως τον «υποψήφιο της εθνικής απελευθέρωσης», προτείνει το «Frexit», την έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ.
Κεντρώος βουλευτής της νοτιοδυτικής περιφέρειας Πυρηναίων Ατλαντικού, ο πρώην βοσκός Ζαν Λασάλ,πραγματοποίησε απεργία πείνας 39 ημέρων κατά της μετεγκατάστασης ενός εργοστασίου από την περιφέρειά του και διέσχισε πεζή τη χώρα επί εννέα μήνες για να συναντήσει τους Γάλλους
Πρόεδρος του κινήματος Debout la France (Όρθια Γαλλία, 1,79% το 2012), υπέρμαχου της εθνικής κυριαρχίας, ο Νικολά Ντιπόν-Ενιάν, καλεί τους Γάλλους σε μια «αφύπνιση» και στην έξοδο από το ευρώ
Υποψήφιος ήδη το 2012 του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA, 1,15%), ο Φιλίπ Πουτού, εργάτης έγινε γνωστός από τη μάχη του για τη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας στο εργοστάσιο της Ford στο οποίο εργαζόταν.
Αφού συγκέντρωσε 0,25% των ψήφων το 2012, ο πρώην δημόσιος υπάλληλος Ζακ Σεμινάντ, είναι και πάλι υποψήφιος «ενάντια στο πολιτικό σαράι που τα έχει συμφωνήσει με την αυτοκρατορία του χρήματος».
Με πληροφορίες ΑΠΕ – ΜΠΕ
Φωτογραφίες: Reuters