Γράφει ο
Χρήστος Πασαλάρης
Χρήστος Πασαλάρης
Ποίων τις αμαρτίες πληρώνει η δόλια πατρίδα καθώς κλείνει σχεδόν τετραετία κάτω από ξένη κατοχή, με απίστευτες περιπέτειες, χωρίς όμως να ορθώνει το ανάστημά της , όπως το ύψωνε κατά την αντιστασιακή τετραετία 1941-44… Με τους αδίστακτους «προστάτες» μας να χαιρεκακούν που τα μνημόνια τους περισφίγγουν ανενόχλητα, όπως οι βόες, το λαό μας, έκλεισε χθες μία ακόμη εβδομάδα με πρώτο (και… ανακουφιστικό για την εξουσία) θέμα, ποιό άλλο, τη «Χρυσή Αυγή»! Αυτή τη φορά ενισχυμένο με εκείνες τις εκδικητικές κλωτσιές που έδωσαν οι Κασιδιάρηδες στους δημοσιογράφους… Και με εκείνο το ανατριχιαστικό λεξιλόγιο των «φουσκωτών» ηγετών της, αρσενικών και θηλυκών…
Τις ίδιες μέρες ο πρωθυπουργός εκλιπαρούσε την αμερικανική ηγεσία (περιλαμβανομένης και της Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ), αλλά και την ομογένεια και τους Αμερικανούς επιχειρηματίες , να στηρίξουν τις προσπάθειές του γιατί το ναζιστικό τέρας ,αν και αποκεφαλισμένο, αποτελεί ακόμη σοβαρή απειλή. Και προειδοποιούσε ότι η Δύση θα το πληρώσει ακριβά αν η Ελλάδα (πολύτιμη και περιζήτητη για το τετραπλό λαχείο της, ήτοι τον τουρισμό, τη ναυτιλία, τον υπόγειο πλούτο και τη στρατηγική της θέση ) οδηγηθεί στην κατάρρευση: Προειδοποίηση που ο Αντώνης Σαμαράς θα απευθύνει και στο… ομογάλακτο Ισραήλ… Και ας αναρωτιέται, ίσως και ο ίδιος από μέσα του, ποιό άραγε από τα δύο προτιμούν οι μεγάλοι μας «προστάτες»: Τη σωτηρία μας ή την κατάρρευσή μας!...
Ο Σωκράτης μιλούσε συχνά για την ξαπλωμένη φοράδα (όπως αποκαλούσε τον… ευδαίμονα αλλά παραλυμένο λαό της Αθήνας) που χρειαζόταν μια δυνατή κλωτσιά για να σηκωθεί. Τι να πει κανείς για τον σημερινό μέσο Έλληνα που, αν και τσακισμένος από τις καμουτσικιές των Μνημονίων, δεν λέει να ξεσηκωθεί. Τι να πει για τις ξεθυμασμένες απεργίες του Σεπτεμβρίου και για τα αχαμνά συλλαλητήρια των κομμάτων με μόνους φωνακλάδες αυτούς που σείουν τα πλακάτ; Τι να πει κανείς ακόμη και για εκείνο το μισό εκατομμύριο των ψηφοφόρων της «Χρυσής Αυγής» που εξαφανίστηκαν από προσώπου γης και μόνον 50 εξ αυτών συμπαραστάθηκαν στον «φύρερ» τους όταν την Πέμπτη, (κριθείς προφυλακιστέος επί τέλους ) βγήκε από τον ανακριτή κράζοντας το ναζιστικό «ΝΙΚΗ, αρχηγέ!»
Μέγα κατόρθωμα των σκοτεινών χειραγωγών της κοινής γνώμης είναι αυτή πρωτοφανής απονεύρωση του λαού μας σε μέρες εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον του, όταν...
… Όταν, μήτε το ΚΚΕ, μήτε ο ΣΥΡΙΖΑ, μήτε οι καπεταναίοι του συνδικαλισμού καταφέρνουν να κατεβάσουν στο Σύνταγμα τα μιλιούνια που κατέβαζαν κάποτε ο Ανδρέας ή ο Καραμανλής ή ο Φλωράκης….
…Όταν μια γενική απεργία που θα κηρυσσόταν σήμερα δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα να νεκρώσει τη χώρα όπως τη νέκρωναν εκείνες του 1943 κατά της γερμανικής επιστράτευσης…
…Όταν οι πολίτες κολλάνε επί ώρες στις τηλεοπτικές μυγοπαγίδες, χθες του σήριαλ «Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής» και σήμερα του σήριαλ «Χρυσή Αυγή», τις ίδιες μέρες που τα μνημόνια σκάβουν το λάκκο του…
…Όταν η πατρίδα, κρεμασμένη καθώς είναι στα χέρια των σατανικών δανειστών της και στις ορέξεις των γειτόνων της βρίσκεται σε κίνδυνο… Ποιά πατρίδα;
… Η πατρίδα που, (για να θυμόμαστε και την ιστορία ) τέτοιες μέρες, στις 10 Οκτωβρίου του 1862, επαναστατούσε και με πρωτοπόρο τον Τύπο, έδιωχνε τον βαυαρό βασιλιά Όθωνα. Και στις 6 Οκτωβρίου του 1908 χαιρόταν την κήρυξη ανεξαρτησίας της Κρήτης. Και στις 28 Οκτωβρίου του 1940 βροντοφωνούσε το υπερήφανο ΟΧΙ στον Μουσολίνι. Και στις 12 Οκτωβρίου του 1944 πανηγύριζε την απελευθέρωση της Αθήνας με νικήτρια σε όλες τις περιπτώσεις την αντίσταση του λαού.
Πού είναι σήμερα η αντίσταση; Ποιά σατανική «μάγισσα» με ποιές μυστικές συνταγές έχει απονευρώσει και αποκοιμίσει και καθηλώσει στις πολυθρόνες του αυτόν τον ατίθασο λαό που άλλοτε κρεμούσε με το παραμικρό την κάπα του στην αλυγαριά και σήμερα φοβάται και τη σκιά του; Πού είναι πέντε δέκα παλικάρια, αρσενικά και θηλυκά, από τη Βουλή, με άλλους τόσους εξωκοινοβουλευτικούς και άλλες τόσες άφοβες πέννες να τον ξυπνήσουν και να τον σπρώξουν στη σωτήρια αλλαγή;
Η πατρίδα περιμένει τα τέκνα της που θα την ξυπνήσουν από την κατοχική ραστώνη και θα την οδηγήσουν σε τροχιά σωτηρίας ,χάρη και στο «τετραπλό λαχείο» που έχει βάλει στο χέρι της ο καλός Θεός της. Ποιά θα είναι αυτά τα τέκνα; Θα τα ιδούμε πολύ πριν από το 2021 (δηλαδή πολύ πριν γιορτάσουμε τη200ή επέτειο της μεγάλης επανάστασης)..
Ως τότε όμως ας θυμηθούμε επί τέλους ότι είμαστε λαός που ξέρει να αντιστέκεται!…
Ch.Passalaris@hotmail.com
