Τα γεγονότα που συνέβησαν τον Απρίλιο στην περιβόητη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για τη μονάδα βιοαερίου στη θέση Μπέρμπερη του Δήμου Τρίπολης είναι ακόμα νωπά.
Ο πολιτικός χρόνος όμως στην Ελλάδα της κρίσης τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και με κινηματογραφικές ταχύτητες άλλαξαν σχεδόν όλα.
Εκείνοι που είχαν πει τα στεντόρεια "ΟΧΙ" στην περίπτωση της Μαντίνειας, άλλαξαν στάση, σε ψηφοφορίες εξπρές άλλαξαν τα δεδομένα και μαζί τους άλλαξαν ακόμα περισσότερα στη διακυβέρνηση της χώρας.
Από την περίοδο που το "σύστημα Τατούλη κράτησε όρθιο το ΠΑΣΟΚ στην Πελοπόννησο", περάσαμε σε μια περίοδο που σχεδόν όλα τα ηλεκτρονικά μέσα της Πελοποννήσου παρουσιάζουν τον Περιφερειάρχη ως τον απόλυτο ρυθμιστή των πάντων, με σαφώς ηγετικό προφίλ κάποιου σχήματος που ετοιμάζεται και μιας ομάδας που επίσης εμφανίζεται άρτια και έτοιμη να διοικήσει από δήμους ("κλείνει το μάτι στο Δήμο Καλαμάτας"), μέχρι το ... Καπιτώλιο, τουλάχιστον, και ακόμα παραπέρα, μπορεί και το ακρωτήρι Κανάβεραλ άμα λάχει.Ο πολιτικός χρόνος όμως στην Ελλάδα της κρίσης τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και με κινηματογραφικές ταχύτητες άλλαξαν σχεδόν όλα.
Εκείνοι που είχαν πει τα στεντόρεια "ΟΧΙ" στην περίπτωση της Μαντίνειας, άλλαξαν στάση, σε ψηφοφορίες εξπρές άλλαξαν τα δεδομένα και μαζί τους άλλαξαν ακόμα περισσότερα στη διακυβέρνηση της χώρας.
Αυτή η σύμπλευση των περισσότερων ηλεκτρονικών μέσων είναι εντυπωσιακή και φυσικά δεν είναι τυχαία γιατί δεν υπήρχε πριν. Έχει εξελιχθεί τους τελευταίους 3-4 μήνες στο βαθμό που υπάρχει σήμερα.
Όλα δείχνουν ότι το ενεργειακό παιχνίδι έχει ανοίξει για τα καλά στην Πελοπόννησο και όλα κινούνται στους ρυθμούς των διεκδικητών και στο ποιος θα μοιράσει την τράπουλα, η κεντρική εξουσία των Αθηνών, ή η Περιφέρεια.
Νομικά, φαίνεται ότι τελικά ο Παπανδρέου ήξερε τί έκανε όταν έφτιαχνε τον "Καλλικράτη", ένα νομοσχέδιο αδιέξοδο για τους πολίτες, όμως γεμάτο εργαλεία για αδειοδοτήσεις, εισηγήσεις, εγκρίσεις, επιτροπές κτλ κτλ για πάσης φύσεως πλάνα.
Ένα ακόμα στοιχείο που είναι επίσης εντυπωσιακό είναι ότι κατά καιρούς ηλεκτρονικά μέσα χρησιμοποιούνται πλέον και για χτυπήματα - μηνύματα μεταξύ εταιρειών που βρίσκονται ακόμα και σε κοινοπραξίες. Γνωστό το παιχνίδι από παλιά, με τους λεγόμενους "εθνικούς εργολάβους" να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και με πρωτοσέλιδα να εκτελούν όσους δεν συμμορφώνονταν με τις υποδείξεις.
Σε μικρότερο βεληνεκές πλέον, αυτό το παιχνίδι είναι ακόμα πιο εύκολο, πιο προφανές και σαφώς πιο άγαρμπο. Αλλά έχει γούστο γιατί αναδεικνύει τα νέα πιόνια της σκακιέρας που δείχνουν ενθουσιασμένα (έως χαζοχαρούμενα μερικά) με τους νέους τους ρόλους τους οποίους όμως θα χάνουν και πιο εύκολα γιατί στο "τοπικό πρωτάθλημα" είναι ο κόσμος γεμάτος με "δελτία" ποδοσφαιριστών, έτοιμων να "ιδρώσουν" τη φανέλα ...
Πολλές μικρές ή μεγάλες άδειες περνάνε με ταχύτητες "μετρό" από τις σήραγγες των "διαδρόμων", μικρές ή μεγάλες μονάδες ετοιμάζονται και λαμβάνουν θέση στην εκκίνηση. Μικροί ή μεγάλοι επιχειρηματίες δημιουργούνται στο χαρτί λαμβάνοντας άδειες που μπορούν να εξελιχθούν από παραγωγή "ψιλικών", σε υπερβιομηχανίες, με μια απλή αλλαγή του μοχλού στο κιβώτιο ταχυτήτων.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι υποχρεωτικά κακό. Αν είναι αυτά όλα να φέρουν την Πελοπόννησο σε πρωταγωνιστικό ρόλο και να την αναδείξουν στην Περιφέρεια με τη μικρότερη ανεργία στην Ευρώπη, τότε θα έχει τουλάχιστον και μια σοβαρή ωφέλεια αυτή η ιστορία.
Το κακό είναι ότι ορισμένα "σενάρια" που διακινούνται και "συγγράφονται" είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Η αίσθηση που δίνεται, μιας κλικαρίας που κινεί τα πάντα και κρατάει τα καρπουζομάχαιρα, μάλλον αδικεί τον όλο σχεδιασμό που μπορεί να πνιγεί μέσα στον ίδιο του τον μεγαλοϊδεατισμό.
Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μπορούν να καταλάβουν τί συμβαίνει σε ολόκληρο και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που μπορούν να τα παρακολουθήσουν γιατί χρειάζεται ευρεία γνώση των ισορροπιών και των δυνάμεων που κάθε φορά καλούνται να παίξουν στην όποια διελκυστίνδα.
Όλο το εγχείρημα, αν μη τι άλλο, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει ξαναεπιχειρηθεί να ελεγχθεί κατά τρόπο σχεδόν απόλυτο μια τέτοια διαδικασία, παραπλεύρως της εθνικής κεντρικής διοίκησης. Το πλάνο είναι καλό, ο σχεδιασμός μέχρι στιγμής βγαίνει. Συνήθως όμως η στιγμή που όλα μπορούν να τιναχτούν στον αέρα είναι τότε που νομίζεις ότι έχεις "καθαρίσει" με όλα και ξεσκονίζεις τις δάφνες για να αράξεις.
Παρακολουθούμε το φαινόμενο, για εγκυκλοπαιδικούς κυρίως λόγους. Υπάρχει ένα σοβαρό σημείο αδυναμίας που οι πρωταγωνιστές δεν το έχουν αντιληφθεί. Εκεί θα φανεί αν το όλο "πρόγραμμα" περιλαμβάνει και διαχείριση κρίσεων.
Αυτά για την ώρα ...
ΔιαπρύσιοςDiaprisios.GR
