Τέλος Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη, οι κάτοικοι της Δυτικής Κορινθίας έζησαν με τον πιο δραματικό τρόπο τις επιπτώσεις της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης στο ζήτημα της πολιτικής προστασίας και αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων, με μια καταστροφική πυρκαγιά που ξεκίνησε από την περιοχή Δερβενίου και πήρε τεράστιες διαστάσεις, κατακαίγοντας συνολικά πάνω από 70.000 στρέμματα.
Τα αποτελέσματα αυτής της πυρκαγιάς ήταν τραγικά. Πρώτα απ όλα θρηνούμε την απώλεια δυο ανθρώπινων ζωών, δύο νέων ανθρώπων οι οποίοι προσπάθησαν να βοηθήσουν συνανθρώπους τους από την πύρινη λαίλαπα και από εδώ θέλουμε να εκφράσουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια και την συμπαράστασή μας στις οικογένειές τους.
Πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες που προστίθενται στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων από τις καταστροφικές πυρκαγιές, μεγάλες είναι οι καταστροφές σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ελαιώνες, αμπέλια και άλλες καλλιέργειες, καθώς και σε σπίτια, θερμοκήπια, αποθήκες και υποδομές που είτε έγιναν στάχτη, είτε υπέστησαν σοβαρές ζημιές.
Πολύ σοβαρές είναι επίσης οι καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής η οποία καίγεται για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ότι από το 2010 μέχρι φέτος οι μεγάλες πυρκαγιές στην περιοχή έχουν κάψει συνολικά περισσότερα από 180.000 στρέμματα, επιφάνεια η οποία αντιστοιχεί στο 8% της συνολικής επιφάνειας της Π.Ε Κορινθίας, ενώ έντονος είναι και ο κίνδυνος πλημμυρών με τις πρώτες βροχές σε πολλές από τις καμένες περιοχές εξαιτίας της συγκεκριμένης μορφολογίας και σύστασης του εδάφους που υπάρχει και ολόκληρα χωριά κινδυνεύουν να πνιγούν.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση επανειλημμένα έχουμε θέσει την επιτακτική ανάγκη να λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιπυρική περίοδο, τονίζοντας κάθε φορά την δυσοίωνη κατάσταση. Παρόλα αυτά κάθε χρόνο γινόμαστε μάρτυρες της ανυπαρξίας ενός ολοκληρωμένου σχεδίου πρόληψης και αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών και εδώ στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και παντού.
Μπορεί Κυβέρνηση και Περιφέρεια να επαίρονται για την αντιμετώπιση και αυτής της πυρκαγιάς, όμως για ακόμα μια φορά αποκαλύφθηκε η γύμνια του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων σε μια πυρκαγιά που εκδηλώθηκε τέλος Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη , χωρίς να υπάρχουν άλλες φωτιές εκείνη την περίοδο.
Οι καταστροφές που βιώσαμε στην Κορινθία αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα, έχουν αιτία που έχει ονοματεπώνυμο. Είναι η πολιτική που θεωρεί κόστος την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού αλλά και του περιβάλλοντος, που θεωρεί κόστος την πρόληψη από φυσικές καταστροφές, και γι αυτό δεν υπάρχει γενναία χρηματοδότηση και στελέχωση κρίσιμων υπηρεσιών, όπως της πυροσβεστικής, των δασικών υπηρεσιών με αποτέλεσμα να γινόμαστε μάρτυρες κάθε φορά άλλης μιας μεγάλης καταστροφής.
Το δασαρχείο Ξυλοκάστρου είναι υποστελεχωμένο και ουσιαστικά υπολειτουργεί, σε μια περιοχή με μεγάλο δασικό πλούτο και ανάγκη για σχεδιασμό αντιπυρικών έργων, ζωνών, καθαρισμού δασικών εκτάσεων, συντήρησης του δασικού οδικού δικτύου. Πανελλαδικά οι κενές θέσεις μόνιμου και ειδικευμένου επιστημονικού και λοιπού προσωπικού, είναι κατά μέσο όρο το 70% των αναγκαίων. Λείπουν περίπου 1.500 θέσεις δασολόγων. Λείπουν 10.000 δασεργάτες. Η χρηματοδότηση είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη.
Την ίδια στιγμή, στην Πυροσβεστική Υπηρεσία τα μέσα καταστολής είναι κατά μέσο όρο το 1/3 αυτών που χρειάζονται για αποτελεσματική αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Οι μάχιμοι πυροσβέστες κατά την αντιπυρική περίοδο, φτάνουν κυριολεκτικά στα όριά τους, αφού υφίστανται το "τέντωμα" του εργασιακού τους χρόνου με τις επιφυλακές και την μη χορήγηση των οφειλόμενων ρεπό και αδειών! Κι αυτό, βέβαια, γίνεται για να καλυφθεί η τεράστια έλλειψη προσωπικού. Περίπου 4.000 είναι οι κενές οργανικές θέσεις των πυροσβεστών.
Πυροσβέστες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας μετακινούνται σε μέρη και περιοχές που δεν γνωρίζουν, ούτε έχουν επισκεφθεί ποτέ και πρέπει ξαφνικά να τις σώσουν! Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, καταλήγουν να επιχειρούν για πάνω από 24 ώρες, να κάνουν 32 συνεχόμενες ώρες υπηρεσία.
Όσοι έζησαν από κοντά αυτή τη καταστροφή έγιναν μάρτυρες αυτών των προβλημάτων συντονισμού αλλά και των ελλείψεων, παρά την αυτοθυσία των πυροσβεστικών δυνάμεων, που σε πολλές περιπτώσεις κινδύνεψαν την ζωή τους για να σώσουν ζωές και περιουσίες, γεγονός που επιβεβαιώνεται και με την απώλεια των δύο πυροσβεστικών οχημάτων που κάηκαν στην περιοχή.
Δυνάμεις που έφθαναν από διάφορα μέρη της Ελλάδας και δεν ήξεραν που να κατευθυνθούν μη γνωρίζοντας την περιοχή, εναέρια μέσα που για μεγάλα διαστήματα γίνονταν άφαντα, παρά τις διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού για την πληθώρα των ιπτάμενων μέσων. Κάτοικοι των χωριών που καίγονταν να παλεύουν οι ίδιοι για να σώσουν τις ζωές τους, την περιουσία και το βιός τους, παρά τις συστάσεις της κυβέρνησης, το γνωστό “τρεχάτε να σωθείτε” με το περιβόητο 112, που από χρήσιμο συμπληρωματικό εργαλείο που θα μπορούσε να είναι, μετατρέπεται σε “φύλο συκής” για τις ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού.
Η δύσκολη κατάσταση στην Δυτική Κορινθία μετά τις πυρκαγιές, επιβάλει την λήψη από την πλευρά της κυβέρνησης, ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την ουσιαστική στήριξη και ανακούφιση όλων όσων επλήγησαν καθώς και την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος.
Σε αυτή τη βάση είναι επιτακτική ανάγκη εδώ και τώρα να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, όπως:
§ Άμεση αποζημίωση των πληγέντων για το σύνολο της καταστροφής της Γεωργικής Παραγωγής ή άλλης καταστροφής, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να εξασφαλιστεί το εισόδημα σε βάθος χρόνου, μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως το κεφάλαιο που θα τους διασφαλίσει τον βιοπορισμό τους.
§ Να γίνουν οι απαραίτητες μελέτες και να ξεκινήσουν άμεσα αντιπλημμυρικά – αντιδιαβρωτικά έργα, αποκατάστασης υποδομών, ρεμάτων, οδικών δικτύων κλπ.
§ Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού πυρόσβεσης καθώς και δασικών υπαλλήλων. Πλήρης επαναλειτουργία του δασαρχείου Ξυλοκάστρου.
§ Αναδάσωση με σωστό σχεδιασμό και μελέτη. Να αποκλειστεί οποιαδήποτε εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα καμένα και κοντά σε οικισμούς, καθώς και οποιαδήποτε ανάμειξη ιδιωτικών εταιρειών.
Πρωτίστως βέβαια, απαιτείται η στήριξη (από Δήμο, Πολιτεία, κλπ) των οικογενειών των δύο νέων ανθρώπων, που έδωσαν την ζωή τους στο όνομα της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού.
ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ