Η περίπτωση του Γιώργου Στύλιου, που κυριάρχησε χθες στην επικαιρότητα, μέσα στην… αγαρμποσύνη της, συνιστά ηχηρό παράδειγμα των συστημικών συμπτωμάτων που έχει η εθνική κρίση την οποία βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Το χειρότερο και πλέον ανησυχητικό μάλιστα είναι ότι οι στρεβλώσεις και οι παθογένειες αυτές, κάθε άλλο παρά… κουνούν μαντίλι στην Ελλάδα του σήμερα, ώστε να προσδοκά κανείς βάσιμα ότι δεν θα μας συνοδεύουν στην Ελλάδα του αύριο.
Ο αποπεμφθείς υφυπουργός Παιδείας, βουλευτής Άρτας της Νέας Δημοκρατίας, δεν προέβη απλώς σε έναν αψυχολόγητο χαρακτηρισμό, που από την πολλαπλή επανάληψή του απέδειξε ότι δεν οφειλόταν σε φραστική αστοχία.
Έδειξε να μην κατανοεί τι έκανε, τι ακριβώς πρόβλημα δημιούργησε, αλλά ούτε και την εθνική συγκυρία μέσα στην οποία η κοινωνία έχει προ πολλού εξαντλήσει τις ανοχές της απέναντι στο πολιτικό σύστημα, και πολύ περισσότερο απέναντι στην κυβέρνηση, που συνδέθηκε μοιραία με την εφαρμογή ενός σκληρού Μνημονίου, χωρίς μάλιστα, όπως φάνηκε και από το χθεσινό Eurogroup, να είναι ορατή η προοπτική μιας ρεαλιστικής απαγκίστρωσης.
Μια Βουλή γεμάτη… Στύλιους, δεν είναι μια Βουλή που εκπέμπει ασφάλεια για τους πολίτες και αυτοπεποίθηση για τη χώρα. Είναι μια Βουλή που διαιωνίζει και καθιστά περισσότερο σύνθετη την κρίση.
Μια τέτοια Βουλή πυροδοτεί την αποσταθεροποίηση. Γι’ αυτό και υποτιμάται η βουβή οργή της κοινωνίας, που οδηγεί σε πρόωρες εκλογές εντός των επόμενων μηνών.
ysterografa.gr
