Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
Χρέος πατριωτικό όλων ημών των λειτουργών του Τύπου είναι να
πολεμήσουμε πάση θυσία την εθνική κατάθλιψη που πιέζει όλο και
περισσότερο τις ψυχές των Ελλήνων. Χρέος μας είναι να εμπνεύσουμε στους απελπισμένους συμπολίτες μας αισιοδοξία. Να ανάψουμε φώτα πορείας στο σκοτάδι που περιβάλει την πατρίδα. Να αποθαρρύνουμε τις αυτοκτονίες που πληθαίνουν αφάνταστα…
Να βάλουμε τη νεολαία να τρέξει μπροστά στον εθνικό στίβο!… Πώς; Ζωντανεύοντας εκείνους τους πολύ μεγάλους άθλους που χάρισαν κατά καιρούς στην Ελλάδα δύναμη, δόξα και ευτυχία. Άθλοι που συνέβησαν, κατά σύμπτωση, Αύγουστο μήνα…
Άθλος πρώτος: Όσοι μελετούν ιστορία γνωρίζουν ότι τέτοιες μέρες, στις 15 Αυγούστου του 1909, θριάμβευε η σωτήρια επανάσταση του Ζορμπά στο Γουδί. Αυτή που γκρέμισε το σάπιο πολιτικό σύστημα της εποχής και έφερε από την Κρήτη τον επαναστάτη Ελευθέριο Βενιζέλο για να «χτίσει» την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών!….
Άθλος δεύτερος: Όσοι βρέθηκαν την Πέμπτη στην Τήνο για το προσκύνημα της Μεγαλόχαρης σταυροκοπήθηκαν και στον υγρό τάφο της «Έλλης», του θρυλικού πολεμικού μας πλοίου, που τορπίλισαν άνανδρα οι Ιταλοί φασίστες στις 15 Αυγούστου του 1940, για να ακολουθήσει η εξ ίσου ύπουλη επίθεσή τους στις 28 Οκτωβρίου του 1940, το ΟΧΙ του Μεταξά και η πανωλεθρία των Ιταλών στα βουνά τις Αλβανίας που ήταν και η πρώτη συμμαχική νίκη στον πόλεμο. Επιστέγασμα η μνημειώδης φράση του Τσώρτσιλ ότι «από εδώ και πέρα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»!..
Άθλος τρίτος: Τέτοιες μέρες τον Αύγουστο του 2004, ο κόσμος όλος αποθέωνε την Ελλάδα των 28ων ολυμπιακών αγώνων, των πιο επιτυχημένων που έγιναν μεταπολεμικά. Τις ίδιες μέρες, στις 19 Αυγούστου (αλλά του 1896 ) ο κόσμος όλος χαιρόταν την τελετή αναβίωσης των ολυμπιακών αγώνων, χάρη στις προσπάθειες του Γάλλου βαρόνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν (που η καρδιά του είναι φυλαγμένη στην αρχαία Ολυμπία) και του δικού μας σπουδαίου συγγραφέα Δημήτρη Βικέλα, έτσι ώστε οι πρώτοι ολυμπιακοί να ξαναζωντανέψουν στο καλλιμάρμαρο στάδιο το 1896 με πρώτο νικητή τον μαραθωνοδρόμο Σπύρο Λούη!…
Αλλά και τούτο τον Αύγουστο η δόλια Ελλάδα κρατά στα χέρι της το ΤΕΤΡΑΠΛΟ ΛΑΧΕΙΟ που από τη μπροστινή όψη γράφει: «Τουρισμός- Υπόγειος πλούτος».
Και από την πίσω: «Ναυτιλία- Γεωπολιτική θέση». Τέσσερα μοναδικά πλεονεκτήματα που καμιά χώρα δεν τα διαθέτει όλα μαζί. Και που αν η πολιτική ηγεσία τα αξιοποιήσει δυνατά μπορεί να αναδείξει την Ελλάδα σε ένα από τα πιο λαμπερά αστέρια του πλανήτη. Προοπτική λαμπρή , «όσο και επικίνδυνη», θα πείτε, αντικρίζοντας τους αρπακτικούς γύπες να ζυγίζονται από πάνω της έτοιμοι να να την μαδήσουν, όπως και άλλοτε συνέβη…
Όσοι δεν κατέχονται από τις κομματικές εμπάθειες του παρελθόντος θα συμφωνήσουν ότι και τα τρία εθνικά κατορθώματα που εξιστορήσαμε παραπάνω έγιναν όταν οι Έλληνες ήσαν ενωμένοι, με την ηγεσία τους αφοσιωμένη στους μεγάλους εθνικούς στόχους. Θα συμφωνήσουν επίσης ότι οι ξένοι «προστάτες» ανέκαθεν ήθελαν τους Έλληνες διχασμένους ,να σερβίρουν τους ηγέτες της αρεσκείας τους και να επιβάλουν καθεστώτα κατά τα συμφέροντά τους.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Μήπως και σήμερα είναι επικίνδυνα διχασμένοι οι Έλληνες, όπως τότε; Μήπως και οι σημερινοί ηγέτες τους είναι άβουλα «πιόνια» της ξενοκρατίας, όπως αρκετοί από τους παλιούς; Μήπως και σήμερα οι ξένοι «προστάτες» είναι αποφασισμένοι να τσακίσουν την Ελλάδα του «τετραπλού λαχείου», καθώς μάλιστα ανταγωνίζονται σκληρά για την κυριαρχία στον ευρωπαϊκό χώρο, ιδιαίτερα δε στην ανατολική Μεσόγειο, όπου και οι υποθαλάσσιοι θησαυροί;
Αναρωτιούνται επίσης οι Έλληνες πολίτες: Έχουν άραγε οι πολιτικοί ηγέτες (σήμερα ο Σαμαράς, αύριο ο Τσίπρας, μεθαύριο τις οίδε ποιός) την παλικαριά να υψώσουν ανάστημα στην όποια καγκελάριο Μέρκελ, ή στον όποιον πρόεδρο Ομπάμα, προκειμένου να παραμείνει η Ελλάδα στους Έλληνες, μαζί με τους θησαυρούς της; Και αν δεν έχουν τη λεβεντιά του Πλαστήρα ή του Κολοκοτρώνη διαθέτουν άραγε το διπλωματικό δαιμόνιο του Καποδίστρια ή του Τρικούπη ή του Βενιζέλου ώστε να κερδίζουν μάχες παλεύοντας ακόμη και ΜΕΣΑ από το κάστρο των εκάστοτε «προστατών» μας;
Οι αμέσως επόμενες μέρες θα το δείξουν. Θα δείξουν αν ο πρωθυπουργός, ο αντιπρόεδρός του, οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί έχουν το θάρρος να αποβάλουν τις κομματικές στολές τους και να φορέσουν τη φόρμα του ΕΘΕΛΟΝΤΗ, αυτή που παραπέμπει στην Ελλάδα των ολυμπιακών, στην Ελλάδα του ΟΧΙ, στην Ελλάδα των μεγάλων επαναστάσεων… Θα δείξουν αν ο ταλαίπωρος λαός μας μπορεί να λυτρωθεί από την κατάθλιψη, να λέει ΝΑΙ στη θέση, ΟΧΙ στην άρνηση. Θα δείξουν επίσης αν εμείς, οι άνθρωποι των media, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σωστά τη δύναμη της πέννας μας, χωρίς να φοβόμαστε το θάνατο, χωρίς να λατρεύουμε το χρήμα…
(Από τη Real News)
Ch.Passalaris@hotmail.comΧρέος πατριωτικό όλων ημών των λειτουργών του Τύπου είναι να πολεμήσουμε πάση θυσία την εθνική κατάθλιψη που πιέζει όλο και περισσότερο τις ψυχές των Ελλήνων.
Χρέος μας είναι να εμπνεύσουμε στους απελπισμένους συμπολίτες μας αισιοδοξία. Να ανάψουμε φώτα πορείας στο σκοτάδι που περιβάλει την πατρίδα. Να αποθαρρύνουμε τις αυτοκτονίες που πληθαίνουν αφάνταστα…
Να βάλουμε τη νεολαία να τρέξει μπροστά στον εθνικό στίβο!… Πώς; Ζωντανεύοντας εκείνους τους πολύ μεγάλους άθλους που χάρισαν κατά καιρούς στην Ελλάδα δύναμη, δόξα και ευτυχία. Άθλοι που συνέβησαν, κατά σύμπτωση, Αύγουστο μήνα…
Άθλος πρώτος: Όσοι μελετούν ιστορία γνωρίζουν ότι τέτοιες μέρες, στις 15 Αυγούστου του 1909, θριάμβευε η σωτήρια επανάσταση του Ζορμπά στο Γουδί. Αυτή που γκρέμισε το σάπιο πολιτικό σύστημα της εποχής και έφερε από την Κρήτη τον επαναστάτη Ελευθέριο Βενιζέλο για να «χτίσει» την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών!….
Άθλος δεύτερος: Όσοι βρέθηκαν την Πέμπτη στην Τήνο για το προσκύνημα της Μεγαλόχαρης σταυροκοπήθηκαν και στον υγρό τάφο της «Έλλης», του θρυλικού πολεμικού μας πλοίου, που τορπίλισαν άνανδρα οι Ιταλοί φασίστες στις 15 Αυγούστου του 1940, για να ακολουθήσει η εξ ίσου ύπουλη επίθεσή τους στις 28 Οκτωβρίου του 1940, το ΟΧΙ του Μεταξά και η πανωλεθρία των Ιταλών στα βουνά τις Αλβανίας που ήταν και η πρώτη συμμαχική νίκη στον πόλεμο. Επιστέγασμα η μνημειώδης φράση του Τσώρτσιλ ότι «από εδώ και πέρα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»!..
Άθλος τρίτος: Τέτοιες μέρες τον Αύγουστο του 2004, ο κόσμος όλος αποθέωνε την Ελλάδα των 28ων ολυμπιακών αγώνων, των πιο επιτυχημένων που έγιναν μεταπολεμικά. Τις ίδιες μέρες, στις 19 Αυγούστου (αλλά του 1896 ) ο κόσμος όλος χαιρόταν την τελετή αναβίωσης των ολυμπιακών αγώνων, χάρη στις προσπάθειες του Γάλλου βαρόνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν (που η καρδιά του είναι φυλαγμένη στην αρχαία Ολυμπία) και του δικού μας σπουδαίου συγγραφέα Δημήτρη Βικέλα, έτσι ώστε οι πρώτοι ολυμπιακοί να ξαναζωντανέψουν στο καλλιμάρμαρο στάδιο το 1896 με πρώτο νικητή τον μαραθωνοδρόμο Σπύρο Λούη!…
Αλλά και τούτο τον Αύγουστο η δόλια Ελλάδα κρατά στα χέρι της το ΤΕΤΡΑΠΛΟ ΛΑΧΕΙΟ που από τη μπροστινή όψη γράφει: «Τουρισμός- Υπόγειος πλούτος».
Και από την πίσω: «Ναυτιλία- Γεωπολιτική θέση». Τέσσερα μοναδικά πλεονεκτήματα που καμιά χώρα δεν τα διαθέτει όλα μαζί. Και που αν η πολιτική ηγεσία τα αξιοποιήσει δυνατά μπορεί να αναδείξει την Ελλάδα σε ένα από τα πιο λαμπερά αστέρια του πλανήτη. Προοπτική λαμπρή , «όσο και επικίνδυνη», θα πείτε, αντικρίζοντας τους αρπακτικούς γύπες να ζυγίζονται από πάνω της έτοιμοι να να την μαδήσουν, όπως και άλλοτε συνέβη…
Όσοι δεν κατέχονται από τις κομματικές εμπάθειες του παρελθόντος θα συμφωνήσουν ότι και τα τρία εθνικά κατορθώματα που εξιστορήσαμε παραπάνω έγιναν όταν οι Έλληνες ήσαν ενωμένοι, με την ηγεσία τους αφοσιωμένη στους μεγάλους εθνικούς στόχους. Θα συμφωνήσουν επίσης ότι οι ξένοι «προστάτες» ανέκαθεν ήθελαν τους Έλληνες διχασμένους ,να σερβίρουν τους ηγέτες της αρεσκείας τους και να επιβάλουν καθεστώτα κατά τα συμφέροντά τους.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Μήπως και σήμερα είναι επικίνδυνα διχασμένοι οι Έλληνες, όπως τότε; Μήπως και οι σημερινοί ηγέτες τους είναι άβουλα «πιόνια» της ξενοκρατίας, όπως αρκετοί από τους παλιούς; Μήπως και σήμερα οι ξένοι «προστάτες» είναι αποφασισμένοι να τσακίσουν την Ελλάδα του «τετραπλού λαχείου», καθώς μάλιστα ανταγωνίζονται σκληρά για την κυριαρχία στον ευρωπαϊκό χώρο, ιδιαίτερα δε στην ανατολική Μεσόγειο, όπου και οι υποθαλάσσιοι θησαυροί;
Αναρωτιούνται επίσης οι Έλληνες πολίτες: Έχουν άραγε οι πολιτικοί ηγέτες (σήμερα ο Σαμαράς, αύριο ο Τσίπρας, μεθαύριο τις οίδε ποιός) την παλικαριά να υψώσουν ανάστημα στην όποια καγκελάριο Μέρκελ, ή στον όποιον πρόεδρο Ομπάμα, προκειμένου να παραμείνει η Ελλάδα στους Έλληνες, μαζί με τους θησαυρούς της; Και αν δεν έχουν τη λεβεντιά του Πλαστήρα ή του Κολοκοτρώνη διαθέτουν άραγε το διπλωματικό δαιμόνιο του Καποδίστρια ή του Τρικούπη ή του Βενιζέλου ώστε να κερδίζουν μάχες παλεύοντας ακόμη και ΜΕΣΑ από το κάστρο των εκάστοτε «προστατών» μας;
Οι αμέσως επόμενες μέρες θα το δείξουν. Θα δείξουν αν ο πρωθυπουργός, ο αντιπρόεδρός του, οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί έχουν το θάρρος να αποβάλουν τις κομματικές στολές τους και να φορέσουν τη φόρμα του ΕΘΕΛΟΝΤΗ, αυτή που παραπέμπει στην Ελλάδα των ολυμπιακών, στην Ελλάδα του ΟΧΙ, στην Ελλάδα των μεγάλων επαναστάσεων… Θα δείξουν αν ο ταλαίπωρος λαός μας μπορεί να λυτρωθεί από την κατάθλιψη, να λέει ΝΑΙ στη θέση, ΟΧΙ στην άρνηση. Θα δείξουν επίσης αν εμείς, οι άνθρωποι των media, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σωστά τη δύναμη της πέννας μας, χωρίς να φοβόμαστε το θάνατο, χωρίς να λατρεύουμε το χρήμα…
(Από τη Real News)
Ch.Passalaris@hotmail.com
