Ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης, κυρίως οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που ήρθαν πιο κοντά στις θέσεις του Πρωθυπουργού, απέδειξαν απόψε ότι έχουν την κρίσιμη και αναγκαία ευχέρεια να διαχειρίζονται τα σύμβολα με σύνεση. Και στην προκειμένη περίπωση πιο εκκωφαντικός συμβολισμός από την προσπάθεια που ξεκίνησαν και οι τρεις πριν από έναν χρόνο, δεν υπάρχει.
Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Αριστερά συναντήθηκαν στον “μεσαίο χώρο” της εθνικής ανάγκης να αποτραπεί μια χρεοκοπία όχι μόνο οικονομική, αλλά κυρίως και μάλλον πρωτίστως ηθική, αξιακή και πολιτική. Προέταξαν την ετερόκλητη συμπόρευσή τους, απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εναπόθεσαν στο “ράφι” του λαϊκισμού, σε αντιδιαστολή δηλαδή με τη δική τους προσπάθεια “εθνικής ευθύνης”.
Αυτό είναι το μείζον. Και δεν θα μπορούσε να παρακαμφθεί ή να ξεχαστεί για την υπόθεση της ΕΡΤ. Όχι επειδή δεν είναι σημαντική, ή δεν αγγίζει τις παρυφές της Δημοκρατίας. Αλλά επειδή δεν αφορά την ουσία του θέματος. Αφορά τον χειρισμό του.
(Σχεδόν) κανείς δεν διαφωνεί ότι η ΕΡΤ πρέπει να αλλάξει. Οι διαφορετικές αποχρώσεις προκύπτουν αναφορικά με την ποσόστωση, τον χρόνο και τη… σφοδρότητα των αλλαγών αυτών. Για τους συγκεκριμένους λόγους δεν ρίχνεις μια κυβέρνηση που ανέλαβε να αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας και τα κατάφερε, έστω κι αν σε εσωτερικό επίπεδο η κοινωνία δυσκολεύεται ακόμη να σηκώσει κεφάλι.
Κάπως έτσι προέκυψε ο επίλογος της χθεσινής σύσκεψης, που ανοίγει το δρόμο για την οριστική συμφωνία στην σημερινή σύσκεψη, και αφού θα έχει προηγηθεί η ενημέρωση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς για το… αναπόφευκτο των εξελίξεων.
Από τον εθνικό τρόμο των εκλογών λοιπόν, περάσαμε πλέον στην προσδοκία του ανασχηματισμού και τη συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης. Με περίσσευμα… εθελοντισμού για ανάληψη ευθύνης από όλους, δηλαδή με την ουσιαστική, πολιτική συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Πιθανότατα, με τη συμμετοχή του ίδιου του Ευάγγελου Βενιζέλου στο κυβερνητικό σχήμα, σε μια “επικαιροποιημένη” εκδοχή του μοντέλου Κάμερον-Κλεγκ, έστω κι αν στη Μεγάλη Βρετανία ο “μικρός” του κυβερνητικού συνασπισμού επέλεξε να είναι (μόνο) αναπληρωτής πρωθυπουργός. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο πληθωρικός Ευάγγελος Βενιζέλος θα περιοριστεί σε ρόλο αντιπροέδρου, χωρίς να “τσιμπήσει” και κάποιο μεγάλο, θεσμικό υπουργείο.
Όπως επίσης, θα είναι κρίσιμο να υπάρξει “κούρεμα” μετριοτήτων και ανεπάρκειας, με την ηχηρή απομάκρυνση από το κυβερνητικό σχήμα όλων εκείνων των “φοβικών” και “ανεπίκαιρων” πολιτικών, ξένων σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και την… ταχύτητα της σύγχρονης εποχής, που με την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και να παρακολουθήσουν τον βηματισμό του Αντώνη Σαμαρά, έφτασαν να εξελιχτούν σε… ασήκωτα βαρίδια.
Επανεκκίνηση. Ελληνιστί… restart.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ /ysterografa.gr
