Το σόκ πού υπέστη η Πατραϊκή κοινωνία τά τελευταία 24ωρα από τον ξαφνικό και τραγικό θάνατο της Νοσηλεύτριας του Ασύλου Ανιάτων Πατρών, της Αγγελικής Φράγκου υπήρξε οδυνηρότατο…
Το «πώς και γιατί συνέβει αυτό;..» όπως σε κάθε τέτοια περίπτωση συνηθίζεται να συζητείται, το εάν φορούσε κράνος θα σωζότανε, το εάν ο οδηγός του ΙΧ ήτανε τάπα στο μεθύσι, και το εάν ο 17χρονος οδηγός της μηχανής και αδελφός της Αγγελικής έτρεχε, ή ήταν απρόσεκτος, είναι διαπιστώσεις τώρα πού ουδέν ωφελούν μια καί στην ζωή η χαμογελαστή και ευλογημένη αυτή κοπέλλα δεν επανέρχεται…
Για ένα σάντουιτς λοιπόν πού ξεκίνησαν να πάρουν το βράδυ από μια ψησταριά, και παρά την επιμονή της Αγγελικής να πάνε με το αυτοκίνητό της, στο τέλος υπερίσχυσε ο μικρός «να πάμε με το μηχανάκι…».
Ήταν η ενεργοποίηση της λεγόμενης «κακιάς ώρας» και των όσων πάντοτε και συνήθως κουβαλάει μαζί της…Ήταν το λάδι του καντηλιού της ζωής τής Αγγελικής πού σε δέκα λεπτά τελείωνε και θάσβηνε, όπως έσβησε, από μόνο του…
Ήταν η εντολή του Θεού για την μετακίνηση της Αγγελικής στην άλλη ζωή και στην γειτονιά των Αγγέλων πού ως φαίνεται πήγε έστω και δι΄ αυτού του βίαιου τρόπου εξόδου της από την ζωή και από τον άχαρο κόσμο πού ζούμε, και μάλιστα μέσα στην Αναστάσιμη Διακαινήσιμη Εβδομάδα του Πάσχα όπου σύμφωνα και με κάποια αρχαία λαϊκή Παράδοση «φεύγουν οί καλές ψυχές…»
Νάναι έτσι; Νάναι αλλιώς; Ο Θεός γνωρίζει…
Κι΄ ενώ από τό πρωϊ είχε ετοιμάσει το αυτοκίνητό της, το είχε πλύνει και είχε βάλει βενζίνη για να πάει την άλλη μέρα για προσκύνημα στην Παναγία την Τρυπητή όπου τακτικά πήγαινε, στο τέλος σαν άνεμος αιφνίδιος ενέσκηψε ο θάνατος και τα παρέσυρε και τα ακύρωσε όλα…
Τινάχτηκε και ξεψύχησε πάνω στο πεζοδρόμιο ανοιγλόκλειντας για τελευταία φορά τά μάτια της καθώς της κρατούσε ένας περαστικός το κεφάλι λέγοντάς της « κουράγιο κοπέλλα μου, έρχεται το ασθενοφόρο…».
Και ήλθε βέβαια το Ασθενοφόρο αλλά για να διαπιστώσει απλώς τον θάνατό της…
Μια τραγική εικόνα υπήρξε η κηδεία της, τα κλάμματα των δικών της, και τα χιλιάδες πρόσωπα γνωστών και αγνώστων, κυρίως της νεολαίας, πού πέρασε από το άσπρο φέρετρο και από την Αγγελική ντυμένη νυφούλα για να της πούνε το τελευταίο αντίο…
Ο λόγος του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου πού ήλθε στην κηδεία της, υπήρξε όπως πάντα παρήγορος και καταλυτικός στο πένθος όλων μας…
Άς προσευχόμαστε στον Χριστό πού τις μέρες αυτές εορτάσαμε την ένδοξη Ανάστασή Του να την κρατήσει μαζί Του και στην Βασιλεία Του…
http://patrablog.blogspot.com/2012/04/blog-post_9121.html
