«Γιατρός στη Γάζα αντίκρισε στο νοσοκομείο όπου εργάζεται τα πτώματα του αδελφού και της νύφης του, θύματα ισραηλινού βομβαρδισμού»
(Εικόνες)
Με αμείωτη και σχεδόν βιομηχανική σκληρότητα, οι επιχειρήσεις που εξαπολύονται εναντίον της Λωρίδας της Γάζας μετατρέπουν ξανά και ξανά την καθημερινότητα των Παλαιστινίων σε εφιάλτη: δεκάδες χιλιάδες νεκροί από την αρχή της σύγκρουσης, μαζικοί εκτοπισμοί και συστηματική καταστροφή κατοικιών, υποδομών και νοσοκομείων.
Οι ανθρωπιστικές συνέπειες είναι απεριόριστες και απαιτούν άμεση καταγγελία και κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας.
Τον Σεπτέμβριο του 2025, ο αριθμός των νεκρών Παλαιστινίων έχει ξεπεράσει τις 65.000 σύμφωνα με διεθνείς αναφορές , ένα νούμερο που δεν είναι απλά στατιστική αλλά ανθρώπινη καταστροφή με ονόματα, οικογένειες και χαμένες ζωές. Οι εκτοπισμοί είναι μαζικοί: μόνο από την Πόλη της Γάζας εκτοπίστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, με εκτιμήσεις που φτάνουν στα 450–480.000 άτομα που αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς το νότο, αφήνοντας πίσω τους σπίτια, δουλειές και το τελευταίο ψήγμα ασφάλειας.
Η εκστρατεία που υλοποιείται εντός της Πόλης της Γάζας έχει προσλάβει στρατηγική κωδική ονομασία —μια συνέχεια των προηγούμενων επιχειρήσεων και συνοδεύεται από προειδοποιήσεις περί «άνευ προηγουμένου» δύναμης. Τέτοιες διακηρύξεις, όταν γίνεται ταυτόχρονα ευρεία χρήση αεροπορικών επιδρομών, αρμάτων και πυροβολικού σε πυκνοκατοικημένες συνοικίες, σημαίνουν αναπόφευκτα τεράστιες απώλειες αμάχων και εκτοπισμούς χωρίς ρεαλιστική δυνατότητα ασφαλούς υποδοχής στον νότο.
Τα νοσοκομεία, οι σχολικές αίθουσες που είχαν μετατραπεί σε καταφύγια και οι προσφυγικοί καταυλισμοί δεν εξαιρούνται. Υπάρχουν αναφορές για πλήγματα σε νοσηλευτικά ιδρύματα και σε σχολεία-καταφύγια, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο γυναικών και παιδιών και την αδυναμία παροχής στοιχειώδους ιατρικής φροντίδας στο πεδίο.
Το προσωπικό δράμα ενός γιατρού — Όταν ο πόλεμος φτάνει στο ίδιο σου το σπίτι
Ο διευθυντής του νοσοκομείου Σίφα της πόλης της Γάζας, ο Μοχάμεντ Αμπού Σαλμίγια, βίωσε ο ίδιος το πιο σκληρό πρόσωπο του πολέμου. Ενώ είχε βάρδια το Σάββατο (20/9) στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, διακομίστηκαν εκεί τα πτώματα του αδελφού του και της νύφης του, θυμάτων ισραηλινού βομβαρδισμού.
«Έπαθα σοκ, συγκλονίστηκα όταν είδα τα πτώματα του αδελφού μου και της γυναίκας του», είπε ο γιατρός στο AFP. Και συμπλήρωσε με φωνή που τρέμει από πίκρα και οργή: «Τα πάντα είναι πιθανά τώρα, να παραλάβεις νεκρούς ή τραυματισμένους αγαπημένους σου. Τα εγκλήματα της κατοχής συνεχίζονται κι ο αριθμός των μαρτύρων δεν σταματά να αυξάνεται».
Η στρατηγική απόκλεισης των παραδοσιακών οδικών διαδρόμων διαφυγής (όπως η οδός Σαλάχ αλ Ντιν) και η συγκέντρωση των εκτοπισμένων σε μια περιορισμένη παραλιακή οδό (al-Rashid) δημιουργούν συνθήκες όπου η επιλογή για πολλούς είναι «θάνατος ή εξορία» , όχι απλώς ως ρητορικό σχήμα, αλλά ως πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά χιλιάδες οικογένειες. Οι δρόμοι γίνονται παγίδες· τα λίγα φορτηγά και τα πεζοδρόμια γεμίζουν ανθρώπους που κοιμούνται στο δρόμο, άρπαξαν ό,τι πρόλαβαν και ζουν υπό την απειλή των βομβών.
Τι οφείλουμε να κάνουμε
-
Να απαιτηθεί αμέσως ανεμπόδιστη ανθρωπιστική πρόσβαση σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας: τρόφιμα, νερό, φάρμακα, καύσιμα και ιατρικές προμήθειες.
-
Να τεθεί τέλος στις πρακτικές που οδηγούν σε μαζικές, βίαιες εκτοπίσεις και να διερευνηθούν καίρια περιστατικά πλήγματος σε αμάχους και υποδομές υγείας ως πιθανά εγκλήματα πολέμου.
-
Άμεση πίεση προς κράτη και οργανισμούς που στηρίζουν στρατιωτικά ή πολιτικά τις επιχειρήσεις που προκαλούν μαζικές απώλειες αμάχων με κυρώσεις, εμπάργκο όπλων και διπλωματικές πρωτοβουλίες , μέχρι να διασφαλιστεί η προστασία του αμάχου πληθυσμού.
-
Υποστήριξη και χρηματοδότηση των οργανώσεων που δουλεύουν στο έδαφος για να σώσουν ζωές ,νοσοκομεία, κέντρα πρώτων βοηθειών, ομάδες διάσωσης και φορείς υποστήριξης προσφύγων.
Μια έκκληση στην κοινή λογική και την ανθρωπιά
Εν ολίγοις
Η καταγραφή αριθμών δεν αρκεί. Κάθε νεκρός έχει όνομα. Κάθε σπίτι που χάθηκε σήμαινε παιδικές φωτογραφίες, οικογενειακά έγγραφα, αναμνήσεις. Η ιστορία δικάζει όχι μόνο τις πράξεις αλλά και τη σιωπή. Αυτό το άρθρο είναι μια φωνή αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους που υφίστανται απερίγραπτο βάρος και μια έκκληση προς όλους όσους πιστεύουν στην ηθική και το Διεθνές Δίκαιο: μην κλείνετε τα μάτια.
Μ.Π.Ν.
protinewskorinthias.gr