Η Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1996. Στόχος της είναι να ενθαρρύνει τις ανταλλαγές τηλεοπτικών προγραμμάτων μεταξύ των χωρών και ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με την ειρήνη, την ασφάλεια, τον πολιτισμό την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.
Η τηλεόραση είναι ένα σύστημα τηλεπικοινωνίας που χρησιμεύει στη μετάδοση και λήψη κινούμενων εικόνων και ήχου εξ αποστάσεως. Αποτελεί το κυριότερο και δημοφιλέστερο Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας και η χρήση της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο. Ο όρος καλύπτει ολόκληρο το φάσμα των τεχνικών και δραστηριοτήτων που αφορούν τα τηλεοπτικά προγράμματα, όπως και τη μετάδοσή τους. Συνήθως, λέγοντας “τηλεόραση” εννοούμε τη συσκευή, δηλαδή τον δέκτη, ο οποίος λαμβάνει το (τηλεοπτικό) σήμα που εκπέμπουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί σε συγκεκριμένες συχνότητες (ή αλλιώς κανάλια) με την οθόνη που απεικονίζει το αποτέλεσμα της εκπομπής (μετατροπή του σήματος σε εικόνα και ήχο).
Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό πρόθεμα τηλε- (=μακριά) και την λέξη όραση.
Η τηλεόραση δεν είναι εφεύρεση ενός μόνο ανθρώπου. Τα πρώτα πειράματα
που οδήγησαν στην εφεύρεση αυτή έκανε ο Τζών Μπαίρντ στις αρχές του
1926. Μια νέα αποφασιστική πρόοδος κατέστη δυνατή χάρη στην επινόηση του
εικονοσκοπίου του Ζβαρυκιν. Αυτό αποτέλεσε την αρχή των σύγχρονων
ηλεκτρονικών συστημάτων τηλεοπτικής μεταβιβάσης. Ανήκει στις εφευρέσεις
του 20ου αιώνα και είναι βασικό και σπουδαίο επικοινωνιακό μέσο του
ανθρώπου. Η τηλε-όραση : τηλέ σημαίνει μακριά και τηλεόραση είναι το
σύστημα επικοινωνίας που επιτρέπει την μεταβίβαση κινούμενων εικόνων.
Μετά από τις προσπάθειες πολλών ανθρώπων για την μετάδοση της εικόνας, τελικά το 1945 καταφέρνουμε να δούμε την εικόνα. Η λειτουργική αρχή της έγχρωμης τηλεόρασης, η ανάλυση της εικόνας σε τρία βασικά χρώματα, χρονολογείται το 1929. Τελειοποιήθηκε στις ΗΠΑ το 1953. Στην Ευρώπη αναπτύσσεται μετά το 1962.
Στα πρώτα της στάδια η τηλεόραση έμοιαζε περισσότερο με ένα μεγάλο, ξύλινο έπιπλο πάνω στο οποίο βρισκόταν μία μικροσκοπική οθόνη -αποκλειστικά για παρακολούθηση από κοντινή απόσταση- ενώ δεν ήταν δυνατόν να αναπαραχθούν λεπτομέρειες.
Ωστόσο, το 1956 ένα μικρό στούντιο στο Σικάγο πέτυχε την πρώτη έγχρωμη πειρατική αναμετάδοση, με μικρή εμβλέλεια και προγράμματα με “χιόνια”.
Η έγχρωμη τηλεόραση καθιερώθηκε τελικά στην Αμερική το 1962 και στην Ευρώπη το 1967, ενώ η πρόοδος της τεχνολογίας βοήθησε και στην εξέλιξη της εμφάνισής της.
Η τηλεόραση στην Ελλάδα
Η ιστορία της τηλεόρασης στη χώρα μας άρχισε με τον νόμο του 1951, που προέβλεπε την ίδρυση και τη λειτουργία ραδιοτηλεοπτικών σταθμών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η επίσημη έναρξη της Ελληνικής Κρατικής Τηλεόρασης πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 1969, όταν βγήκε στον αέρα η πρώτη εκπομπή με παρουσιάστρια την Ελένη Κυπραίου και συντονιστή το δημοσιογράφο Γεώργιο Κάρτερ.
Λίγους μήνες αργότερα και ενώ η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς δικτατορίας, η τηλεόραση άρχισε να προβάλει σημαντικά αθλητικά γεγονότα, ενώ αναμεταδόθηκαν και τα πρώτα βήματα του Νιλ Άρμστρονγκ στο φεγγάρι.
Το 1989, εμφανίστηκαν τα δύο πρώτα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας: το Mega Channel και ο Antenna TV που έφεραν τεράστιες αλλαγές στη χρήση του μέσου. Καινούρια κανάλια άρχισαν να εκπέμπουν, άνθρωποι έγιναν “stars”, ενώ αναδύθηκαν κι άλλες μορφές τηλεόρασης, όπως η καλωδιακή και η συνδρομητική.
Σήμερα, πάντως, η “χρυσή εποχή” της ελληνικής τηλεόρασης μοιάζει κάπως μακρινή, καθώς το τοπίο μεταβάλλεται διαρκώς και οι διαφημιστές στρέφονται προς τα ψηφιακά μέσα ενημέρωσης, που κερδίζουν ολοένα περισσότερο έδαφος.
