Οι δημοσκοπήσεις είναι, λέει, φωτογραφία στιγμής. Μια αυταπόδεικτη άποψη για τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, την οποία ωστόσο επικαλούνται συνήθως εκείνοι που δεν… ενθουσιάζονται από τα ευρήματά τους.
Σε πολιτικό επίπεδο, είνα προφανές ότι μετά τις ευρωεκλογές του Μαϊου, έχει παγιωθεί το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Νέας Δημοκρατίας, και προϊόντος του χρόνου το προβάδισμα αυτό μεγαλώνει, αντί να συρρικνώνεται.
Κάποιοι περισσότερο προσεκτικοί μελετητές των δημοσκοπήσεων, θα κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η τάση πολιτικής αλλαγής στις επόμενες βουλευτικές εκλογές είναι μη αναστρέψιμη, δεν πρέπει ωστόσο να… βιαζόμαστε, καθώς είναι δεδομένο ότι η εποχή της κρίσης είχε επιπτώσεις και στην αξιοπιστία των εταιρειών δημοσκοπήσεων, ως προς τη δυνατότητά τους να εκτελούν “κανονικές” μετρήσεις, και να συνάγουν τα σωστά συμπεράσματα.
Υπάρχει ωστόσο ένα δημοσκοπικό εύρημα που διαρκώς υποτιμάται, η εμπειρία όμως μας έχει διδάξει ότι κρίνει τις εκλογές. Και δεν είναι άλλο από το ισοζύγιο των απευθείας μετακινήσεων ψηφοφόρων ανάμςσα στα δυο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, καταγράφονται μια αυξανόμενη ροή ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας του 2012 προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι λεγόμενες “απευθείας μετακινήσεις” σαν και αυτές, έχει αποδειχθεί ότι κρίνουν τις εκλογές. Και όσο η Συγγρού δεν καταφέρνει να περιορίσει τις διαρροές των απογοητευμένων και θυμωμένων οπαδών της προς τον ΣΥΡΙΖΑ, η φθορά θα προσλαμβάνει μη αναστρέψιμα χαρακτηριστικά.
ysterografa.gr
Και στο τέλος θα παγιωθεί.
