Είναι μεγάλη η ικανοποίηση μας
για την επιλογή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να εγκαταλείψουν το αντιευρωπαϊκό τους
παραλήρημα και να αποδεχτούν με ερώτηση τους ενώπιον του κοινοβουλίου τον
καθοριστικό ρόλο του ΕΣΠΑ στην Περιφερειακή Ανάπτυξη. Είναι αντίστοιχα
σημαντική και η παραδοχή τους ότι στην Περιφέρεια Πελοποννήσου πετύχαμε να αξιοποιήσουμε στον
μέγιστο βαθμό τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Και αυτό το πετύχαμε, παρά την μηδενική βάση
που παραλάβαμε το πρόγραμμα και παρά τις κασσάνδρες που περίμεναν να αποτύχουμε
για να βγουν στα μπαλκόνια του λαϊκισμού και της προσωπικής τους μιζέριας. Η
σημερινή τους κατηγόρια, καινούριο εφεύρημα, ότι δεν επαρκούν πια τα λεφτά του
ΕΣΠΑ και ότι αυτά τα έργα που έχουμε δρομολογήσει θα πρέπει δήθεν να
χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προυπολογισμό, αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά
την μεγάλη τους γύμνια στην διατύπωση σοβαρών απόψεων και τεχνοκρατικών
εκτιμήσεων, αλλά κυρίως φανερώνει την εμμονή τους σε μια στείρα αντιπαράθεση.
Οι ίδιοι αυτοί ανερμάτιστοι πολιτικοί είναι που μας εγκαλούσαν πριν από
μερικούς μήνες για μια δήθεν κακή πορεία του ΕΣΠΑ της Πελοποννήσου, ενώ σήμερα
που αναγνωρίζουν την αξιοποίηση στον μέγιστο βαθμό των κοινοτικών πόσων από την
περιφερειακή Αρχή, κυνηγούν καινούρια φαντάσματα για να συνεχίσουν την
παρατεταμένη προεκλογική μηδενιστική τους ρητορεία.
Η υλοποίηση της δέσμευσης που
αναλάβαμε απέναντι στους πολίτες, ότι δεν θα πάει πια χαμένο ούτε ένα ευρώ και
ότι η Πελοπόννησος γίνεται πια μια σύγχρονη περιφέρεια με σοβαρές υποδομές,
αναγνωρίζεται στον υπέρτατο βαθμό από τους πολιτικούς μας αντιπάλους.
Από την άλλη πλευρά, με θλίβει
βαθιά το γεγονός που αποκαλύπτεται από την ευκαιριακή αυτή νέα παλινδρόμηση του
κυρίου Τσίπρα που αναζητά πολιτικές βάσεις για να στηρίξει τον Οδυσσέα
Βουδούρη. Έναν απόκληρο της κεντρικής σκηνής πολιτικό που είναι τόσο
απασχολημένος με τον προσωπικό του αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχει χρόνο να
συνθέσει με τους συνεργάτες του πολιτική, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι είχε αυτή
την ικανότητα.
