Του Ανδρέα Σταματακόπουλου
Μηδενική ανοχή. Ο αθλητισμός χωρίς σεβασμό στα εθνικά σύμβολα δεν έχει θέση στην Εθνική Ελλάδος
Φίλες και φίλοι,
Η πρόσφατη ενέργεια αθλητών της Εθνικής Ελλάδος να περιφέρουν την ελληνική σημαία με γραμμένη επάνω της επιγραφή-αφιέρωση προς τον κ. Πάνο Ρούτση – τον απεργό πατέρα με το αντίσκηνο στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη – συνιστά βαρύτατη προσβολή ενός εκ των ιερότερων συμβόλων της πατρίδας μας.
Η ελληνική σημαία δεν είναι πανό για αφιερώσεις, ούτε μέσο προσωπικής έκφρασης ή προβολής. Είναι το εμβληματικό σημείο αναφοράς του συλλογικού μας «ανήκειν»· της ιστορίας, της ενότητας και των θυσιών που έγιναν ώστε να μπορούμε σήμερα να την υψώνουμε με υπερηφάνεια.
Η τιμή της εκπροσώπησης της Ελλάδας σε διεθνείς αγώνες συνεπάγεται απόλυτη υπευθυνότητα και σεβασμό. Δεν επιτρέπεται ίχνος ελαφρότητας, ιδιοτέλειας ή πράξεων που υποβαθμίζουν τα θεμέλια της εθνικής αξιοπρέπειας.
Για τον λόγο αυτό, τέτοιες ενέργειες δεν μπορούν ούτε πρέπει να μένουν ατιμώρητες. Η αντίδραση των αρμόδιων φορέων, αλλά και της κοινωνίας συνολικά, οφείλει να είναι άμεση, ξεκάθαρη και πολυεπίπεδη:
Πρώτον, οι εμπλεκόμενοι αθλητές πρέπει να αποκλειστούν οριστικά από κάθε μελλοντική συμμετοχή στην Εθνική Ομάδα, ανεξαρτήτως ηλικιακής κατηγορίας. Η εκπροσώπηση της χώρας είναι τιμή, όχι δικαίωμα – και προϋποθέτει αδιαπραγμάτευτο σεβασμό.
Δεύτερον, απαιτείται η ανάληψη πολιτικών και διοικητικών ευθυνών. Όσοι από την Ομοσπονδία ή το τεχνικό επιτελείο αδυνατούν να αποτρέψουν ή να καταδικάσουν τέτοιες ενέργειες, οφείλουν να παραιτηθούν ή να παυθούν.
Φίλες και φίλοι,
Σε μια εποχή όπου η αίσθηση του συλλογικού αποδυναμώνεται, η Εθνική Ομάδα οφείλει να λειτουργεί ως φάρος αξιών, ήθους και υπευθυνότητας – όχι ως βήμα για προσωπικές επιδείξεις.
Ο αθλητισμός υπηρετεί την πατρίδα· δεν τη χρησιμοποιεί.
Η συλλογική μας αξιοπρέπεια δεν είναι διαπραγματεύσιμη.
Ο απόλυτος σεβασμός στη σημαία είναι το ελάχιστο που οφείλουμε σε όσους θυσιάστηκαν για να την κρατάμε σήμερα ψηλά.