Twitter@EmOikonomidis
Η δραματοποίηση της πολιτικής καθημερινότητας, και η διολίσθηση των πιθανοτήτων για το μέλλον στην (περίπου) βεβαιότητα της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών το αργότερο στα τέλη του χειμώνα, με αφορμή την εκλογή του διαδόχου του Κάρολου Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας, αφορά προφανώς τα δυο αντιμαχόμενα μέρη του υπαρκτού διπολισμού, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, προκαλεί ωστόσο δέος στο κόμμα που κυριάρχησε όσο κανένα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ που συνήθισε να βρίσκεται στην εξουσία ακόμη κι όταν… δεν βρισκόταν στην κυβέρνηση, καλείται να κερδίσει ακόμη ένα ιστορικό στοίχημα, που στις επερχόμενες εκλογές θα αφορά τη… μη εξαφάνισή του από το πολιτικό σκηνικό. Έτσι ώστε μετεκλογικά να διεκδικήσει και πάλι ρόλο σε ένα κυβερνητικό σχήμα, με κορμό είτε τη Νέα Δημοκρατία, είτε τον ΣΥΡΙΖΑ, και να συνεχίσει να έχει μερίδιο στην άσκηση της εξουσίας.
Μόνο που αυτή τη φορά, τα πράγματα είναι περισσότερο δύσκολα από κάθε άλλη φορά, για το Κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, και συνέδεσε την ιστορική του διαδρομή με πολλές, χαμένες ευκαιρίες για την Ελλάδα, κυρίως από το 1981 μέχρι και σήμερα.
Κοινώς, να ζητήσει συγγνώμη από τους Έλληνες, τη χώρα, την Ιστορία, το πεπρωμένο και το μέλλον μας.Το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου αποτελεί ήδη το… φυσικό θύμα των επόμενων εκλογών. Επειδή βαρύνεται με όσα προηγήθηκαν της εθνικής χρεοκοπίας. Επειδή προσυπέγραψε την απώλεια της εθνικής αυτοδιάθεσης, με το Μνημόνιο του 2010, και όσα ακολούθησαν. Επειδή ακόμη και σήμερα, δυσκολεύεται να προχωρήσει σε μια ειλικρινή αυτοκριτική.
Μόνο που, όπως φαίνεται, η τελευταία ευκαιρία που… κλώτσησε το ΠΑΣΟΚ, είναι αυτή της αποδοχής της δικής του συγγνώμης από τους Έλληνες.
Και αυτή τη φορά, η εκλογική τιμωρία δεν θα είναι… μακέτο.
