‘Της πατρίδας μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.
Κυματίζει με καμάρι,
δεν φοβάται τον εχθρό.
Σαν τη θάλασσα ειν’ γαλάζια
Και λευκή σαν τον αφρό.’
Το χαριτωμένο ποιηματάκι από τα παλιά αναγνωστικά του δημοτικού, εκφράζει απόλυτα τα χαρακτηριστικά της ελληνικής σημαίας. Της τιμημένης και αιματοβαμμένης σημαίας, σύμβολο, του ελληνισμού και της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Ναι εγώ θα υψώσω την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι μου, λόγω της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Θα στείλω το παιδί μου στην παρέλαση. Θα συμμετέχω στην επιμνημόσυνη δέηση σε μνήμη των πεσόντων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της ελληνικής αντιστασιακής πάλης για ελευθερία. Δεν είμαι εθνικιστής ούτε θέλω να ταυτίζομαι με κάθε είδους μόρφωμα. Θέλω όμως, αν μη τι άλλο, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, τουλάχιστον, να απονέμω φόρο τιμής σε ανθρώπους που πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους για να είμαι σήμερα ελεύθερος. Ενάντια στον φασισμό, στην κατοχή και την υποδούλωση.
Θέλω τα παιδιά μου να μάθουν την ιστορία της πατρίδας τους. Να είναι πάντα ευγνώμονες σε ηρωικές και μαρτυρικές μορφές του τόπου τους. Να πάρουν όλα τα μηνύματα και τα διδάγματα ώστε να διαμορφώσουν σωστό χαρακτήρα. Τουλάχιστον έτσι όπως εγώ τον ανατιλαμβάνομαι. Έτσι όπως οι δικοί μου γονείς το πέρασαν προς εμένα. Έτσι όπως νομίζω ότι θα έπρεπε ο κάθε Έλληνας να κάνει στα παιδιά του.
Τα παιδιά είναι το αύριο αυτής της χώρας. Έχουν την απόλυτη ελευθερία να οικοδομήσουν τη δική τους προσωπικότητα. Μπορούν αργότερα να απορρίψουν ή να υιοθετήσουν απόψεις, ιδέες και να τηρήσουν τη δική τους «στάση ζωής». Οι αρχές, όμως, οι αξίες και τα ιδανικά δεν αλλάζουν ούτε έχουν υποκειμενικότητα. Έτσι, λοιπόν, όπως τα εμβολιάζουμε χωρίς τη συγκατάθεσή τους όσο είναι μικρά για το καλό της σωματικής υγείας τους, έτσι όπως τα κρατούμε από το χέρι για να διαβούμε το δρόμο, έτσι πρέπει και να τα νουθετούμε. Η υγεία του μυαλού, της καρδιάς και της ψυχής είναι εξίσου, αν όχι σημαντικότερα, ζητήματα.
Τη σημαία ψηλά Έλληνες! Η Ελλάδα είναι χώρα μοναδική. Σε ιστορία, αγώνα και πάλη. Χίλια δυο κακά μπορούν να μας καταλογίζουν, για ένα όμως θα είμαστε πάντα περήφανοι. Οι Έλληνες θα αποτελούν πάντα το σημείο αναφοράς όλων των λαών. Δημοκρατία, Πολιτισμός, Ελευθερία. Τρεις μόνο, από τους αμέτρητους, πυλώνες, που όλοι οι άλλοι χρησιμοποίησαν σαν βάση των κοινωνιών τους, γεννήθηκαν και ενηλικιώθηκαν στην Ελλάδα μας. Χωρίς ίχνος σωβινισμού, απλά και αντικειμενικά. Ας μην το ξεχνάει κανένας μας. Ας δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό στους προγόνους μας με την ευκαιρία των εθνικών εορτών. Είναι η ταυτότητά μας και πρέπει να την υπερασπιστούμε!
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ / ysterografa.gr
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.
Κυματίζει με καμάρι,
δεν φοβάται τον εχθρό.
Σαν τη θάλασσα ειν’ γαλάζια
Και λευκή σαν τον αφρό.’
Το χαριτωμένο ποιηματάκι από τα παλιά αναγνωστικά του δημοτικού, εκφράζει απόλυτα τα χαρακτηριστικά της ελληνικής σημαίας. Της τιμημένης και αιματοβαμμένης σημαίας, σύμβολο, του ελληνισμού και της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Ναι εγώ θα υψώσω την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι μου, λόγω της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Θα στείλω το παιδί μου στην παρέλαση. Θα συμμετέχω στην επιμνημόσυνη δέηση σε μνήμη των πεσόντων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της ελληνικής αντιστασιακής πάλης για ελευθερία. Δεν είμαι εθνικιστής ούτε θέλω να ταυτίζομαι με κάθε είδους μόρφωμα. Θέλω όμως, αν μη τι άλλο, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, τουλάχιστον, να απονέμω φόρο τιμής σε ανθρώπους που πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους για να είμαι σήμερα ελεύθερος. Ενάντια στον φασισμό, στην κατοχή και την υποδούλωση.
Θέλω τα παιδιά μου να μάθουν την ιστορία της πατρίδας τους. Να είναι πάντα ευγνώμονες σε ηρωικές και μαρτυρικές μορφές του τόπου τους. Να πάρουν όλα τα μηνύματα και τα διδάγματα ώστε να διαμορφώσουν σωστό χαρακτήρα. Τουλάχιστον έτσι όπως εγώ τον ανατιλαμβάνομαι. Έτσι όπως οι δικοί μου γονείς το πέρασαν προς εμένα. Έτσι όπως νομίζω ότι θα έπρεπε ο κάθε Έλληνας να κάνει στα παιδιά του.
Τα παιδιά είναι το αύριο αυτής της χώρας. Έχουν την απόλυτη ελευθερία να οικοδομήσουν τη δική τους προσωπικότητα. Μπορούν αργότερα να απορρίψουν ή να υιοθετήσουν απόψεις, ιδέες και να τηρήσουν τη δική τους «στάση ζωής». Οι αρχές, όμως, οι αξίες και τα ιδανικά δεν αλλάζουν ούτε έχουν υποκειμενικότητα. Έτσι, λοιπόν, όπως τα εμβολιάζουμε χωρίς τη συγκατάθεσή τους όσο είναι μικρά για το καλό της σωματικής υγείας τους, έτσι όπως τα κρατούμε από το χέρι για να διαβούμε το δρόμο, έτσι πρέπει και να τα νουθετούμε. Η υγεία του μυαλού, της καρδιάς και της ψυχής είναι εξίσου, αν όχι σημαντικότερα, ζητήματα.
Τη σημαία ψηλά Έλληνες! Η Ελλάδα είναι χώρα μοναδική. Σε ιστορία, αγώνα και πάλη. Χίλια δυο κακά μπορούν να μας καταλογίζουν, για ένα όμως θα είμαστε πάντα περήφανοι. Οι Έλληνες θα αποτελούν πάντα το σημείο αναφοράς όλων των λαών. Δημοκρατία, Πολιτισμός, Ελευθερία. Τρεις μόνο, από τους αμέτρητους, πυλώνες, που όλοι οι άλλοι χρησιμοποίησαν σαν βάση των κοινωνιών τους, γεννήθηκαν και ενηλικιώθηκαν στην Ελλάδα μας. Χωρίς ίχνος σωβινισμού, απλά και αντικειμενικά. Ας μην το ξεχνάει κανένας μας. Ας δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό στους προγόνους μας με την ευκαιρία των εθνικών εορτών. Είναι η ταυτότητά μας και πρέπει να την υπερασπιστούμε!
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ / ysterografa.gr
