Όταν η κυβέρνηση επιστρατεύει, γιατί υπάρχει πράγματι
μεγάλη κοινωνική ανάγκη, έχει υποχρέωση να διασφαλίζει
την πληρωμή των υποχρεωτικά εργαζομένων
O ευρωβουλευτής Θόδωρος Σκυλακάκης, μέλος της Ομάδας της Συμμαχίας των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE) έκανε την εξής δήλωση:
Η επιστράτευση αποτελεί οριακής ανάγκης μέτρο, που αναλαμβάνεται σε περιπτώσεις όπου οι εργαζόμενοι παρέχουν θεμελιώδη κοινωνικά αγαθά που ρητά προβλέπονται από τις διεθνείς συμβάσεις, όπως είναι στην προκειμένη περίπτωση η διασφάλιση της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας των νησιών, οι κάτοικοι των οποίων που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κρατούνται όμηροι. Όταν όμως υλοποιείται και σε περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι απεργούν, γιατί δεν έχουν πληρωθεί από ορισμένες ακτοπλοϊκές εταιρίες (όπως συμβαίνει για ένα μέρος των εργαζομένων ναυτεργατών), το κράτος –η κυβέρνηση στην προκειμένη περίπτωση- έχει την πολιτική και ηθική υποχρέωση να διασφαλίσει την κανονική πληρωμή τους, για τις υπηρεσίες τις οποίες πλέον παρέχουν υποχρεωτικά. Αυτό απαιτεί ειδική νομοθετική ρύθμιση που πρέπει άμεσα να καταθέσει η κυβέρνηση.Καταναγκαστική εργασία χωρίς πληρωμή δεν νοείται. Επιστρατευμένοι και απλήρωτοι δεν γίνεται. Ιδίως όταν η κυβέρνηση συνεχίζει συστηματικά να ξοδεύει χρήματα που δεν αφορούν κατά κανένα τρόπο απαραίτητα κοινωνικά αγαθά,όπως τα εκατοντάδες εκατομμύρια που δίνει για την ΕΡΤ και η εξαίρεση από το ενιαίο μισθολόγιο των εργαζομένων της Βουλής και του υπουργείου Οικονομικών.
Ταυτόχρονα επαναλαμβάνω την πρότασή μου να θεσπιστεί η υποχρεωτική καθολική, μυστική ψηφοφορία μεταξύ των εργαζομένων για την κήρυξη απεργιών, ιδίως σε χώρους κοινής ωφέλειας. Η συνέχιση της απεργίας της ΠΝΟ έγινε με ψήφους 8-7. Και σ’ αυτή την περίπτωση, όπως και στο Mετρό (η συμμετοχή ήταν εκεί σε κάποια φάση στο 16%), η απεργία θα είχε λυθεί χωρίς να χρειαστεί επιστράτευση. Η επιστράτευση δεν είναι μεταρρύθμιση. Και ο συνδικαλισμός κατ’ εξοχήν χρειάζεται μεταρρύθμιση, που θα αποτρέπει αποτελεσματικά την καταχρηστική άσκηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και θα ενισχύσει τον συνδικαλισμό στον ιδιωτικό τομέα, όπου οι εργαζόμενοι είναι (ειδικά σήμερα με 1,4 εκ. ανέργους) σε δεινή διαπραγματευτική θέση. Δυστυχώς αυτή η μεταρρύθμιση δεν φαίνεται να προωθείται από πουθενά.