Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Είναι ικανοί οι τρεις τους για μια θαρραλέα υπέρβαση;

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
 
ΚΑΘΩΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ δέκα χρόνια (και πάμε για έντεκα) από τότε που βάλαμε τη δραχμή στο χρονοντούλαπο και το ευρώ στις συναλλαγές μας, ο νους γυρίζει στο 2002. Τότε που κυβερνούσε ο Κώστας Σημίτης, περιβαλλόμενος από τους «λεβέντες» του Γιώργο Παπανδρέου, Γιάννο Παπαντωνίου, Άκη Τσοχατζόπουλο, Νίκο Χριστοδουλάκη, αλλά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον ανορθόδοξο Θεόδωρο Πάγκαλο, που βρήκε (όπως και τώρα) την ευκαιρία να δηλώσει ότι «εκτός θαύματος, το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τις επόμενες εκλογές!»…

ΤΙΣ ΕΧΑΣΕ από τον Κώστα Καραμανλή (που… ακριβώς εκείνη την Πρωτοχρονιά του 2002 μια... περίεργη σφαίρα είχε τρυπήσει το πίσω τζάμι του αυτοκινήτου του). Μύριζαν εκείνα τα χρόνια τα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου και των Ολυμπιακών. Αλλά ο πολύς κόσμος αγρόν αγόραζε, βουτηγμένος καθώς ήταν στην καλοπέραση, λόγω θηριώδους πελατειακού συστήματος, οργιαστικής φοροδιαφυγής, ασύδοτης ρουσφετολογίας και κατακλυσμιαίου μαύρου χρήματος...

ΔΕΚΑ και πλέον χρόνια ευρώ, λοιπόν. Με τη δραχμή να βρικολακιάζει πού και πού, καθώς η πατρίδα ζει το μεγαλειώδες μακροβούτι από την υψηλή εξέδρα της καλοπέρασης στον σημερινό βορβορώδη βυθό της δυστυχίας. Με το άθλιο μεροκάματο των 580 ευρώ, με τρεις αυτοκτονίες ημερησίως, με 30.000 διακοπές ρεύματος μηνιαίως, με 1,5 εκατομμύριο ανέργους (56% νέους), με δέκα ληστείες και φόνους το 24ωρο, με ενάμισι εκατομμύριο μετανάστες να υποκλέπτουν δουλειές Ελλήνων και να εξάγουν 12 δισ. ετησίως, αλλά και με την κυβέρνησή της να εξαντλεί όλη την... ικμάδα της στο πώς θα εξασφαλίσει τη... σωτήρια «δόση»!..

ΛΑΘΟΣ λαό βρήκε η τριανδρία να θριαμβολογεί για τα 44 δισ. του Γιουρογκρούπ. Γιατί εκείνο που κατάφερε, είναι να παρουσιάσει στις δύο κυρίες της ξένης κατοχής (Μέρκελ και Λαγκάρντ) μια υπόδουλη Ελλάδα, δεμένη μέχρις ασφυξίας στα (ήδη υπόδικα) μνημόνιά τους. Και να κορυβαντιά ξεφωνίζοντας: «Ιδού, εμείς εκτελέσαμε ό,τι μας ζητήσατε, τώρα η σειρά σας»! Η σειρά τους δεν είναι άλλη από το να μας διανέμουν τόσο «συσσίτιο» όσο χρειάζεται για να μη γονατίζουμε. Και η προσταγή τους είναι να παραμείνουμε στο ευρωμαντρί, ώστε να τους επιστρέψουμε εν καιρώ όσα μας έδωσαν και... κάτι παραπάνω!..

ΘΑ ΠΕΙΤΕ, πάλι, όσοι πιστεύετε ότι με τα 44 δισ. η σκελετωμένη πατρίδα επί τέλους ανασταίνεται: «Βρε αδελφέ, τι είναι αυτά που λες; Τσίπρας έγινες και εσύ και τα βλέπεις όλα μαύρα;». Όχι, δεν τα βλέπω όλα μαύρα, αντίθετα είμαι αισιόδοξος, γιατί πιστεύω στο δαιμόνιο του Έλληνα. Ο Τσίπρας κάνει τη δουλειά του, διαλέγει περούκες, μεταμορφώνεται σε «καλό παιδί», αντιγράφει τον Ανδρέα, σπεύδει από προχθές να μαντρώσει τους «από κάτω» σε ενιαίο κόμμα, επείγεται να θρονιαστεί στην πρωθυπουργική καρέκλα και, κατά τις δημοσκοπήσεις (πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, δεύτερη η Ν.Δ., τρίτη η Χρυσή Αυγή και πέμπτο το ΠΑΣΟΚ), θα τα καταφέρει, αλλά μόνον ΕΑΝ…

…ΕΑΝ ο Αντώνης Σαμαράς και οι δύο αρχάγγελοί του δεν πέσουν με τα μούτρα σε αστραπιαίο γκρέμισμα και χτίσιμο ενός κράτους που δεν θα θυμίζει σε τίποτε το παλιό... Σίγουρα, στις προτεραιότητες της τριανδρίας είναι το κυνήγι των φοροφυγάδων. Σίγουρα, είναι οι ξένες επενδύσεις, με στόχο την ανάπτυξη. Σίγουρα, είναι η ολοκληρωτική στροφή στον τουρισμό. Σίγουρα, είναι η τιμωρία καταχραστών και απατεώνων. Όμως...

…ΟΜΩΣ, ο απλός πολίτης θέλει, πρώτα από όλα και πάνω από όλα, να νιώσει ότι στην πατρίδα του ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ. Εννοώ κράτος που ενεργεί αστραπιαία απέναντι σε άθλια φαινόμενα όπως αυτό του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ή των φυλακών Κορυδαλλού ή των πεινασμένων παιδιών ή των γερόντων που δολοφονούνται για 100 ευρώ ή των καρκινοπαθών που καταφεύγουν στα Σκόπια για φάρμακα ή των εργατοπατέρων που στήνουν κάθε μέρα κράτος εν κράτει!..

ΠΩΣ ΟΜΩΣ να φτιάξουν μοντέρνο και ρωμαλέο κράτος οι τρεις αρχηγοί που, λίγο - πολύ, ευθύνονται και οι ίδιοι για το σημερινό; Πώς, εάν και οι τρεις δεν αποφασίσουν κάποτε να υπερβούν εαυτούς και εάν δεν τολμήσουν να διαλύσουν τα (ούτως ή άλλως τελειωμένα) κόμματά τους και να συμπτύξουν ένα προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό, αναγεννητικό ΚΙΝΗΜΑ, κατάλληλο να μετατρέψει σε δημιουργικό το σημερινό εκδικητικό πάθος του λαού μας;.. Πάθος που ακόπως χρησιμοποιούν ως δραστικό «καύσιμο» και τα τρία νεοπαγή κόμματα της αντιπολίτευσης, με κίνδυνο ενός νέου εμφυλίου;

ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ικανοί για μια τέτοια υπέρβαση;
(Από τη Real News)
elzoni.gr