Εμφανίστηκε φυσικά μισό βήμα πιο μπροστά από την Άνγκελα Μέρκελ, τουλάχιστον στο σκέλος που αφορά τη μελλοντική παρουσία της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Έδειξε κατανόηση για τις θυσίες του ελληνικού λαού. Συνδύασε, όπως πολιτικά έπρεπε να πράξει, τις μελλοντικές εξελίξεις με την έκθεση της τρόικας. Αναφέρθηκε στο κοινό, ιστορικά παρελθόν. Και σχολίασε ότι θα πρέπει πλέον να προχωρήσουμε στο σκέλος των αποφάσεων.
Ο Αντώνης Σαμαράς από την πλευρά του, επανέλαβε ότι η Ελλάδα δεν είναι επαίτης. Δεν ζητά χρήματα. Ζητά χρόνο για να εφαρμόσει όσα ζητούν οι εταίροι. Κυρίως, και ας μην το λέει ευθέως, ζητά χρόνο για να διορθώσει τις βλαβερές συνέπειες και τις αστοχίες του Μνημονίου που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα, με τον Γιώργο Παπανδρέου να το δέχεται αδιαπραγμάτευτα, και τον Λουκά Παπαδήμο να συνεχίζει την υλοποίησή του αδιαμαρτύρητα.
Στην ουσία βέβαια, ο Φρανσουά Ολάντ παραδέχτηκε εμμέσως ότι το επόμενο βήμα θα πρέπει να το κάνει η Ευρώπη, όχι η Ελλάδα. Να αποφασίσει τις ατραπούς του μέλλοντος. Και να βάλει φρένο στην κακοφωνία για την Ελλάδα, αλλά και συνολικά την ευρωζώνη. Η Ελλάδα και ο Πρωθυπουργός έκαναν το χρέος τους.
statesmen.gr
