Η πρωτεύουσα του νομού μας σταδιακά γεμίζει με καφετέριες και ταχυφαγεία ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης πεζοδρόμησης. Παράλληλα η ανεργία αυξάνεται συνεχώς . Τι μας προτείνουν τελικά οι αρχές της Κορίνθου ; Να αφήσουμε τις σπουδές μας και να γίνουμε γκαρσόνια και ψήστες ;
Πλέον όπου κι αν πας, σε όποιο σημείο της Κορίνθου και να σταθείς, θα βρίσκεσαι πολύ κοντά σε μια μικρή καφετέρια από αυτές τις αμέτρητες που «ανοιγοκλείνουν» στην Κόρινθο. Πιστεύω πως οι ιθύνοντες μας ωθούν με έναν σχεδόν υπόγειο τρόπο να γίνουμε γκαρσόνια και να μην σπουδάσουμε ! Εδώ που τα λέμε, δε νομίζω να μπορέσουμε να σπουδάσουμε με την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα.
Σαν παιδιά κι εμείς όμως δικαιούμαστε να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, ακόμα κι αν ξέρουμε πως ό,τι και να ονειρευτούμε, δεν θα μπορέσουμε να το πραγματοποιήσουμε.
Κατά την άποψη μου δε νομίζω να υπάρχει κάποιο παιδί που να ονειρεύεται να γίνει σερβιτόρος/α. Όνειρο όλων θα ήταν να μεγαλώσουμε, να σπουδάσουμε, να αποκτήσουμε εφόδια και να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Να έχουμε μια δουλειά και να μπορέσουμε να φτιάξουμε την οικογένειά μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα έχουμε δουλειά. Ό,τι και να γίνει, όσα πτυχία και να πάρουμε, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι αντί στην καφετέρια που θα μας προσλάβουν να πλένουμε τα ποτήρια, να παίρνουμε τις παραγγελίες.
Στην Κόρινθο έχουν κλείσει πολλά μαγαζιά. Όλα όσα έχουν κλείσει όμως έχουν αντικατασταθεί με ταχυφαγεία ή καφετέριες ! Είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε τρίτης ηλικίας ανθρώπους στις καφετερίες τις καθημερινές ! Τώρα πια ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας πάει για καφέ αντί να είναι στην δουλειά του. Και αυτό γιατί ; Γιατί ο κόσμος δεν έχει δουλειά και η μόνη φθηνή έξοδος είναι ο καφές.
Νομίζω πως η εκτεταμένη πεζοδρόμηση στην Κόρινθο έκανε τεράστια ζημιά. Έκανε ζημιά στη δουλειά όλων των μαγαζιών που βρίσκονται από τις γραμμές του τρένου του στρατοπέδου και κάτω. Η κυκλοφορία μέσα στην πόλη είναι αφόρητη υπόθεση και η κίνηση της πόλης στρέφεται είτε «προς τα πάνω», είτε «προς τα πέρα», σε κάθε περίπτωση, μακριά από την πόλη.
Η κατάσταση στην πόλη μας, όπως και γενικά στη χώρα μας είναι απαράδεκτη. Κανείς δε νοιάζεται, κανείς δεν ασχολείται. Κανείς δε σκέφτεται ότι από τις κινήσεις που κάνει, πλήττονται άνθρωποι, οικογένειες, όνειρα και μετά κάνουν και εγκαίνια για να δούμε τα αγάλματα με φόντο τα κοτόπουλα που σιγοψήνονται στις σούβλες.
Γιατί οι αρχές της Κορίνθου δεν έχουν πάρει θέση σε αυτά τα θέματα ; Πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε σε μια πόλη όπου δεν υπάρχουν κάποιες επιχειρήσεις και είναι γεμάτη φαγάδικα και μικρές καφετερίες ; Που θα δουλέψουμε κύριοι και κυρίες της κορδέλας ;
Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που θα μείνουν στην Κόρινθο αν δεν αλλάξει. Τι θα κάνουν οι νέοι αν δεν βρουν δουλειά ; Θα αναγκαστούν να φύγουν.
Οι αρχές της Κορίνθου την έχουν εγκαταλείψει από τη στιγμή που αφήνουν το μέλλον του τόπου στο αδιέξοδο. Από την στιγμή που η ανεργία έχει αυξηθεί τόσο πολύ, θα έπρεπε να γίνονται άλλες κινήσεις και όχι να εγκλωβίζονται οι άνθρωποι από τους πεζόδρομους. Εκτός αν αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή …
Τόνια Μ.
Μαθήτρια Α' Λυκείου σε σχολείο της Κορινθίας
Πλέον όπου κι αν πας, σε όποιο σημείο της Κορίνθου και να σταθείς, θα βρίσκεσαι πολύ κοντά σε μια μικρή καφετέρια από αυτές τις αμέτρητες που «ανοιγοκλείνουν» στην Κόρινθο. Πιστεύω πως οι ιθύνοντες μας ωθούν με έναν σχεδόν υπόγειο τρόπο να γίνουμε γκαρσόνια και να μην σπουδάσουμε ! Εδώ που τα λέμε, δε νομίζω να μπορέσουμε να σπουδάσουμε με την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα.
Σαν παιδιά κι εμείς όμως δικαιούμαστε να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, ακόμα κι αν ξέρουμε πως ό,τι και να ονειρευτούμε, δεν θα μπορέσουμε να το πραγματοποιήσουμε.
Κατά την άποψη μου δε νομίζω να υπάρχει κάποιο παιδί που να ονειρεύεται να γίνει σερβιτόρος/α. Όνειρο όλων θα ήταν να μεγαλώσουμε, να σπουδάσουμε, να αποκτήσουμε εφόδια και να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Να έχουμε μια δουλειά και να μπορέσουμε να φτιάξουμε την οικογένειά μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα έχουμε δουλειά. Ό,τι και να γίνει, όσα πτυχία και να πάρουμε, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι αντί στην καφετέρια που θα μας προσλάβουν να πλένουμε τα ποτήρια, να παίρνουμε τις παραγγελίες.
Στην Κόρινθο έχουν κλείσει πολλά μαγαζιά. Όλα όσα έχουν κλείσει όμως έχουν αντικατασταθεί με ταχυφαγεία ή καφετέριες ! Είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε τρίτης ηλικίας ανθρώπους στις καφετερίες τις καθημερινές ! Τώρα πια ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας πάει για καφέ αντί να είναι στην δουλειά του. Και αυτό γιατί ; Γιατί ο κόσμος δεν έχει δουλειά και η μόνη φθηνή έξοδος είναι ο καφές.
Νομίζω πως η εκτεταμένη πεζοδρόμηση στην Κόρινθο έκανε τεράστια ζημιά. Έκανε ζημιά στη δουλειά όλων των μαγαζιών που βρίσκονται από τις γραμμές του τρένου του στρατοπέδου και κάτω. Η κυκλοφορία μέσα στην πόλη είναι αφόρητη υπόθεση και η κίνηση της πόλης στρέφεται είτε «προς τα πάνω», είτε «προς τα πέρα», σε κάθε περίπτωση, μακριά από την πόλη.
Η κατάσταση στην πόλη μας, όπως και γενικά στη χώρα μας είναι απαράδεκτη. Κανείς δε νοιάζεται, κανείς δεν ασχολείται. Κανείς δε σκέφτεται ότι από τις κινήσεις που κάνει, πλήττονται άνθρωποι, οικογένειες, όνειρα και μετά κάνουν και εγκαίνια για να δούμε τα αγάλματα με φόντο τα κοτόπουλα που σιγοψήνονται στις σούβλες.
Γιατί οι αρχές της Κορίνθου δεν έχουν πάρει θέση σε αυτά τα θέματα ; Πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε σε μια πόλη όπου δεν υπάρχουν κάποιες επιχειρήσεις και είναι γεμάτη φαγάδικα και μικρές καφετερίες ; Που θα δουλέψουμε κύριοι και κυρίες της κορδέλας ;
Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που θα μείνουν στην Κόρινθο αν δεν αλλάξει. Τι θα κάνουν οι νέοι αν δεν βρουν δουλειά ; Θα αναγκαστούν να φύγουν.
Οι αρχές της Κορίνθου την έχουν εγκαταλείψει από τη στιγμή που αφήνουν το μέλλον του τόπου στο αδιέξοδο. Από την στιγμή που η ανεργία έχει αυξηθεί τόσο πολύ, θα έπρεπε να γίνονται άλλες κινήσεις και όχι να εγκλωβίζονται οι άνθρωποι από τους πεζόδρομους. Εκτός αν αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή …
Τόνια Μ.
Μαθήτρια Α' Λυκείου σε σχολείο της Κορινθίας
