Την ελληνική κυριαρχία του Αιγαίου Πελάγους παραδίδει η
πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, συνέπεια της ομηρείας της από το κυρίαρχο στον τόπο διεθνές οργανωμένο έγκλημα. «Το της πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν» έλεγε ο
Ισοκράτης σε αυτό εδώ τον τόπο και σαν να μην πέρασε μία μέρα ο παρασιτικός και
δέσμιος τρόπος ζωής των Ελλήνων είναι η αόρατη δύναμη που κρατά και στην
εξουσία τη σημερινή ντροπιαστική πολιτική ηγεσία.
Μία κοινωνία που ανέχεται ναρκωμένη με φυσικά και
πνευματικά ναρκωτικά το ξεπούλημά της στο γερμανοτουρκικό σκλαβοπάζαρο, τη
μουσουλμανοποίηση των νησιών του Αιγαίου και της Πόλης
Κράτους των Αθηνών με την
πάλαι ποτέ ελπίδα της Αριστεράς, την ελπίδα της διαχρονικής λαμογιάς
στην ουσία. Πάλι με χρόνια με
καιρούς πάλι μίζες θα μας χαρίσει ο Αλέξης, λέει μέσα του ο λαός και
τραγουδά ξεδιάντροπα "Πεθαίνω για σένα και ας είσαι απάτη, δε πα να
είσαι ψέμα εγώ στηρίζω Αλέξη". Όταν οι άλλοι λαοί πεθαίνουν για την πατρίδα τους μακριά της εμείς πεθαίνουμε για τς μίζες μας. Το Μέγαρο να είναι καλά να
προσκυνάμε όλοι, ο Κυριάκος και η Φώφη όταν δεν μπορεί ο Πάνος, σύσσωμο το εντολοδόχο
πολιτικό καρτέλ της χώρας.
Τα νησιά Λέσβο, Χίο και Σάμο κέρδισε η Ελλάδα και το
θωρηκτό «Αβέρωφ» στους Βαλκανικούς Πολέμους, όταν υπήρχαν εθνικοί ευεργέτες και
όχι επιχειρηματίες λαθρέμποροι προμηθευτές των πλοίων. Με τη συμμετοχή της Ελλάδας εναντίον των
Γερμανών έστω και αργά στον Α’ ΠΠ, τη συνθήκη των Σεβρών το 1919 και της
Λωζάννης το 1923 αν και χαμένη τοπικά από τους Τούρκους του Κεμάλ, η Ελλάδα είχε μέχρι σήμερα τα νησιά της.
Τα
νησιά Κω και Ρόδο
κέρδισε η Ελλάδα με το έπος της ήττας του φασισμού εναντίον των Γερμανών
στο
Β’ΠΠ, όταν δεν πέταγε τουρκικό κουνούπι στο Αιγαίο του Ιερού Λόχου. Τότε
που δεν υπήρχαν στρατηγοί με βαμμένα μαλλιά. Τότε που ο Στρατός δεν
άλλαζε τον Αρχηγό του κάθε χρόνο, πιο συχνά και από το τυροπιτάδικο στη
Μεσογείων.
Τα
νησιά του Αιγαίου χάνει η Ελλάδα με την εσκεμμένη απουσία της
από το διεξαγόμενο Γ’ΠΠ από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και τη
σύμπλευση της
με τη Γερμανία και τα στρατηγικά συμφέροντα των σιαμαίων Γερμανίας και Τουρκίας. Όταν
η
ντόπια προπαγάνδα επί δεκαετίες διάβρωνε και μαλάκωνε τα ελληνικά παλληκάρια σε πειθήνια γιουσουφάκια.
Όταν ο Άγιος κρατούσε δεμένα τα παληκάρια γιατί δεν ήταν η ώρα τάχα.
Γιατί θα πάρουμε τσάμπα την πόλη, αναίμακτα από το καναπέ. Όταν η Ελλάδα
του Καραμανλή και του Τσίπρα
κορόιδευε τη Δύση γλείφοντας
τη Ρωσία που λάδωνε διπλά, όταν η Ελλάδα του Σημίτη και του Τσίπρα
προσκυνούν τη
Γερμανία. Οι Ανατολικογερμανοί πράκτορες έγιναν πατριώτες επιχειρηματίες
λαδώνοντας τις τρύπες της Ελλάδας για να έρθουν βουβά οι μέρες μας που τα νησιά
να παραδίδονται
στον Γερμανό διοικητή τους και τους μουσουλμάνους κατοίκους τους,
χιλιάδες
σήμερα, δεκάδες χιλιάδες σε λίγα χρόνια, τούρκικα νησιά μετά.
Ποιος ραγιάς να σηκώσει κεφάλι πια; Πού είναι τα παλληκάρια της πατρίδας ρε παιδιά,
ρωτούσαν οι αδαείς; Πού χάθηκαν τόσες ώρες σε μία λωρίδα γης, 300 μέτρα κύκλος τα
συντρίμμια, 3 νεκροί ήρωες, δεν τους είδε κανείς, δεν φώναξε κανείς τους από τον
ουρανό της Ελλάδας; Για ποια Ελλάδα μπήκαν στη πόλη οι οχτροί και κάμανε χήρες
και ορφανά; Έτσι ήρθαν οι Γερμανοί ξανά να πλεύσουν τα νερά μας. Με τον Αλέξη
Τσίπρα, τον επαναστάτη της φακής, τον δυσώδη ηγέτη της κόλασης των Αθλίων του,
φτωχών και πλουσίων υπηρετών του, ακλόνητο στο θρόνο του, ψυχρό εκτέλεστη.
Μην
κλαις και εσύ Αμφίπολη κρυφή. Όσο βαθιά και να σε
χώσουν θα είσαι πάντα εκεί. Μία μέρα με φως θα φύγει ο Αλέξης, το χώμα
σου θα φύγει για να σκεπάσει ήρωες και η οικουμένη όλη θα σε δοξάσει, το
Αιγαίο πάλι μπλε θα γίνει. Υπάρχει αθάνατη ψυχή Ελλήνων ακόμη, όσα λαδωμένα σκυλιά και να προσκυνήσουν την
Τουρκιά. Πάντα δειλή θα είναι αυτή που δεν έριξε τουφεκιά έναν αιώνα τώρα.
«Στην πολιτική τίποτα δε γίνεται τυχαία. Όλα σχεδιασμένα
και προμελετημένα», Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Πρόεδρος Η.Π.Α., 1882-1945.
thedayaftergr.blogspot.gr
