Είναι πολύ μεγάλη
τιμή και χαρά για μένα. Είμαι σίγουρος ότι σήμερα όλοι θα με ζηλεύουν. Είμαι
σίγουρος ότι θα με ματιάσουν. Αλλά εγώ μαζί σας θα προχωρήσω. Και την Κυριακή
θα είμαστε το πρώτο κόμμα.
Σας ευχαριστώ από
τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί μου δίνετε κουράγιο. Γιατί μου δίνετε δύναμη. Ήθελα η τελευταία
μέρα της προεκλογικής μας μάχης να είναι με εσάς, με τις γυναίκες, με τις νέες,
όλες εκείνες που δίνουν καθημερινά τη μάχη. Δεν σας κρύβω ότι κάτι ξέρω και εγώ
από γυναίκες. Αν κρίνει κανείς ότι ζω με έξι γυναίκες. Με τις δύο μου κόρες, με
τις δύο μου αδερφές, με την πεθερά μου και βέβαια με τη γυναίκα μου, που με
στηρίζει σε αυτή τη δύσκολη ώρα και σε αυτή τη δύσκολη μάχη.
Είμαι σίγουρος
ότι, κλείνοντας αυτή την ωραία προεκλογική περίοδο, με έναν αγώνα έντιμο,
σοβαρό, με πολιτικά διλήμματα, χωρίς εντάσεις, χωρίς αλητείες, χωρίς να πετάμε
εμείς λάσπη, είμαι σίγουρος ότι κλείνουμε με τον καλύτερο τρόπο αυτή την
εκδήλωση. Γιατί οι γυναίκες, άμα βάλουν κάτι στο μυαλό τους, το πετυχαίνουν. Και
εσείς θέλετε να νικήσει η Νέα Δημοκρατία. Και ξέρω ότι στέλνετε το μήνυμα η
Ελλάδα να πάει μπροστά. Η προσπάθεια που καταβάλλετε όλες σας σε οικογενειακό
επίπεδο, κατά τη γνώμη μου, είναι το πρότυπο που χρειάζεται σήμερα η χώρα για
να σταθεί όρθια στα πόδια της. Το νοικοκύρεμα, όπως εσείς το διδάσκετε, είναι
το κλειδί για να ανοίξουμε την πόρτα για το μέλλον της Πατρίδας μας. Το
οικογενειακό παράδειγμά σας είναι πρότυπο για το δρόμο που χρειαζόμαστε σε
εθνικό επίπεδο. Και για αυτό ακριβώς είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και υπερήφανος,
που βλέπω σήμερα όλες τις γυναίκες με τις οποίες ξεκινήσαμε από μικροί στη Νέα
Δημοκρατία. Βλέπω τη φίλη μου τη Φάνη, βλέπω τη Σύλβια την Ιωαννίδου, βλέπω και
νεότερες. Βλέπω τη Μαρία τη Συρηγγέλα η οποία έκανε και την προσφώνηση. Και
αυτό δείχνει ότι το νέο και το παλιό συμπορεύονται, πάμε μαζί. Πάμε μαζί οι
νέοι με τους παλιούς. Και η εμπειρία με τον ενθουσιασμό. Για να μπορέσουμε να
έχουμε μια καλύτερη σύνθεση.
Αποδείξαμε, όλες
αυτές τις μέρες, ότι ο στόχος μας είναι οι συνεργασίες. Αποδείξαμε ότι στόχος
μας είναι να έχουμε τη Δευτέρα μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Να μην πάμε ξανά σε εκλογές. Γιατί, αν δυστυχώς
κάποιοι σκεφτούν διαφορετικά και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος, τότε είναι πολύ πιθανόν
να οδηγηθούμε και πάλι σε μεγάλη αβεβαιότητα, σε αστάθεια και ξανά
εκλογές. Και αυτό το μήνυμα πρέπει
παντού να το μεταφέρουμε. Πρέπει σε όλους να εξηγήσουμε ότι ΣΥΡΙΖΑ ίσον μνημείο
αστάθειας και αβεβαιότητας, πέραν της καταστροφής που φέρνει. Γιατί η χώρα δεν
αντέχει άλλο πείραμα. Η χώρα δεν αντέχει άλλη ανικανότητα. Η χώρα αποκλείεται
να κερδίσει το μέλλον, με πρακτικές πόλωσης και διχασμού, σαν κι αυτές στις
οποίες επιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς θέλουμε να ενώσουμε και όχι να διχάσουμε το λαό μας. Πιστεύουμε πως όλοι μαζί, μπορούμε καλύτερα. Μπορούμε να
σηκώσουμε ψηλά την Ελλάδα. Μπορούμε να πάμε την Ελλάδα
μπροστά.
Ξέρω ότι η Ελληνίδα πρωτοστάτησε τόσο στους κοινωνικούς,
όσο και σε εθνικούς αγώνες. Έκανε θυσίες για την κοινωνική πρόοδο, με την
πολύπλευρη παρουσία και προσφορά. Κέρδισε σεβασμό,
έπεισε πως αξίζει και πορεύτηκε με ξεκάθαρους στόχους, για σημαντικούς ρόλους
στην κοινωνία. Κι είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που σήμερα είναι και όλες οι
εκλεκτές συνάδελφοι βουλευτές παρούσες σε αυτή τη μάχη. Με τη Ντόρα
Μπακογιάννη, τη Σοφία Βούλτεψη, με τη φίλη μας την Κατερίνα Παπακώστα, την Όλγα
Κεφαλογιάννη, τη Ρόδη Κράτσα. Όλες οι εκλεκτές και αγαπημένες συνάδελφοι, που
μαζί αύριο θα κάνουμε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων.
Δεν χρειάζεται, ούτε
εγώ ούτε κανένας άλλος να εξάρει το ρόλο και τη συμβολή της Ελληνίδας στην
αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης αυτών των ετών, αυτής της κοινωνικής λαίλαπας,
που πλήττει την Πατρίδα μας. Δεν υπάρχει κανείς που να μην βλέπει καθημερινά
τις μάχες που δίνετε σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπάρχει κανείς που να μην βλέπει
ότι η κρίση που ζούμε τα τελευταία χρόνια έχει μπει μέσα στο σπίτι, έχει μπει
μέσα στο νοικοκυριό, μέσα στις κρεβατοκάμαρες των παιδιών μας, μέσα στην
κουζίνα και είναι το καθημερινό μας θέμα στο τραπέζι που τρώμε. Και το
νοικοκυριό το διαχειρίζεστε εσείς, οι γυναίκες της Πατρίδας μας.
Η Ελληνίδα βλέπει
σήμερα τον οικογενειακό προϋπολογισμό να μειώνεται. Βλέπει να καταργούνται
οικογενειακές ελαφρύνσεις και επιδόματα. Ιδιαίτερα οι πολύτεκνες μάνες στις
οποίες οφείλουμε με σεβασμό να δούμε τα δικαιώματά τους, οι τρίτεκνες μητέρες.
Η Ελληνίδα μάνα, βλέπει να αδειάζει το «καλάθι» και να πέφτει πάνω της το βάρος
να διατηρήσει την ισορροπία μέσα στην οικογένεια. Διαπιστώνει πως δεν μπορεί να
αναθρέψει και να σπουδάσει, όπως αυτή θα ήθελε μετά από κόπους ετών, τα παιδιά
της.
Ξέρω, λοιπόν,
πολύ καλά ότι η Ελληνίδα μητέρα, η Ελληνίδα σύζυγος, η Ελληνίδα νοικοκυρά, έζησε, ζει και ξέρει την κρίση, πιο έντονα από όλους εμάς.
Ξέρω ότι είναι πολλά τα προβλήματα, και πολύ σοβαρά τα
προβλήματα της εργαζόμενης γυναίκας, της αγρότισσας, της αυτοδημιούργητης, της
νέας κοπέλας που βγαίνει τώρα στην αγορά και τολμάει να μπει στο χώρο της
επιχειρηματικότητας. Όλες δέχτηκαν, ιδιαίτερα φέτος, αυτό το επτάμηνο, το πιο
σκληρό χτύπημα, εξαιτίας κιόλας των capital controls.
Η αλήθεια είναι
ότι οι Ελληνίδες χτυπήθηκαν πιο πολύ από την κρίση και σε προσωπικό επίπεδο. Έχασαν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, τα οποία ενίσχυαν τη μητρότητα. Έχασαν ασφαλιστικές διευκολύνσεις που
είχαν θεσμοθετηθεί -και μάλιστα από κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας-
προκειμένου να εναρμονιστεί ο «εργασιακός βίος με τον οικογενειακό». Έχασαν μέτρα που είχαν θεσπιστεί για
την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος.
Φέτος γίναμε
μάρτυρες και του πιο προβληματικού ξεκινήματος σχολικής χρονιάς. Πάνω από 250
σχολεία έμειναν κλειστά, εξαιτίας της έλλειψης δασκάλων και καθηγητών. Κι αυτό
είναι από ανικανότητα, αλλά και από φαυλότητα και ιδιοτέλεια της συγκυβέρνησης.
Περίπου 26 χιλιάδες παιδιά έμειναν εκτός βρεφονηπιακών σταθμών φέτος μέχρι
στιγμής, εξαιτίας ελλείψεων προσωπικού. Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν
θέλησε, δεν νοιάστηκε, δεν μπόρεσε να αντλήσει τους πόρους από το ΕΣΠΑ.
Δεσμεύομαι, λοιπόν, ότι η κυβέρνησή μας πρώτη προτεραιότητα θα έχει να καλύψει
όλα αυτά τα κενά για να μπορέσουν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί να λειτουργήσουν. Για
να βρουν τα παιδιά μας θέση. Είναι αδιανόητο, λάθη και παραλείψεις μιας
πειρατικής κυβέρνησης να τινάζουν στον αέρα οικογένειες ολόκληρες.
Θέλω ακόμη να
σταθώ στο γεγονός ότι εκατοντάδες νέες και νέοι, φωτεινά μυαλά της Πατρίδας
μας, αναγκάζονται να ξενιτευτούν για μια θέση δουλειάς στο εξωτερικό, μακριά
από την Πατρίδα μας. Εμείς, λοιπόν, μπαίνουμε μπροστά για να φέρουμε τα παιδιά
μας πίσω. Γιατί τα θέλουμε πίσω και γι’ αυτό θα μπούμε μπροστά. Γι’ αυτό θα
πάμε στην Ελλάδα μπροστά. Δεν έχουμε άλλο καιρό για χάσιμο. Τα προβλήματα μας
λένε να βιαστούμε. Να αναπτύξουμε νέα ταχύτητα, νέους, γρήγορους ρυθμούς.
Είναι γεγονός,
αγαπητές φίλες, ότι η συμμετοχή της γυναίκας στις δραστηριότητες της κοινωνίας,
δε συγκρίνεται με όσα γίνονταν σε άλλες εποχές. Η γυναίκα σήμερα δεν
περιορίζεται στους ρόλους της συζύγου και της μητέρας μόνο. Αποτελεί βασικό
πυλώνα της σύγχρονης πραγματικότητας. Όμως, αντιμετωπίζει διακρίσεις ακόμη και
στο δημόσιο τομέα. Δεσμευόμαστε, λοιπόν, να προχωρήσουμε σε ένα σύστημα
αξιοκρατίας για την επιλογή προϊσταμένων σε όλες τις μονάδες του Δημοσίου, έτσι
ώστε περισσότερες γυναίκες, με κατάλληλα προσόντα, να καταλαμβάνουν τις θέσεις
για τις οποίες έχουν τα προσόντα και να μην αδικούνται.
Οφείλω να πω ότι
υπάρχουν και διακρίσεις που στηρίζονται, πολλές φορές, σε φυλετική ή εθνική
καταγωγή. Και χρειάζεται, επίσης, να ενταθεί η έμπρακτη υποστήριξη στα θύματα
βίας. Δικαιούμαι να πω- και το ξέρετε- ότι η δική μας κυβέρνηση ολοκλήρωσε ένα
δίκτυο δομών για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών σε όλη τη χώρα.
Και αυτό έγινε από γυναίκες υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας, στις
κυβερνήσεις μας. Δημιουργήθηκαν τότε 39 συμβουλευτικά κέντρα και 21 ξενώνες
φιλοξενίας για τις γυναίκες θύματα βίας και για τα παιδιά τους. Έτσι, για να
καταλάβει κι η Αριστερά ότι δε μπορεί να μονοπωλεί το μύθο της ευαισθησίας.
Ευαίσθητοι είμαστε κι εμείς οι Νεοδημοκράτες. Και οι Νεοδημοκράτισες με
ανθρωπιά αντιμετωπίζουμε όλα τα ανθρώπινα ζητήματα.
Γι’ αυτό, είναι
ανάγκη- και είναι δέσμευσή μας- μέσα στις σημερινές συνθήκες κρίσης να δώσουμε
ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στην κοινωνική συνοχή, την αλληλεγγύη και τα δικαιώματα
όλων. Είναι ανάγκη να εξαντλήσουμε κάθε προσπάθεια έτσι ώστε οι λιγότερο
προνομιούχες ομάδες να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Είναι, λοιπόν, η ώρα να
βάλουμε μπρος τα κοινοτικά προγράμματα, να αξιοποιήσουμε, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση,
τους πόρους που δικαιούται η Χώρα μας.
Το πιο κρίσιμο
ζητούμενο αφορά την αντιμετώπιση της ανεργίας που πλήττει ιδιαίτερα τις
γυναίκες και μάλιστα τις νέες γυναίκες, γιατί ένα ποσοστό περίπου 65% είναι
άνεργες. Τι πρέπει να γίνει; Πρώτ’ απ’ όλα, να επαναλάβω ότι κεντρικός στόχος
της πολιτικής μας είναι η προσέλκυση νέων επενδύσεων. Μόνο με επενδύσεις
δημιουργούνται νέες δουλειές. Εμείς,
την προηγούμενη διετία, φέραμε επενδύσεις. Κι αυτό το επτάμηνο φρόντισε ο
ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας να τις διώξει. Και κλείσανε θέσεις εργασίας. Σταμάτησαν
τα μεγάλα έργα. Σταμάτησε η Ιωνία Οδός, η Ολυμπία Οδός. Σταμάτησαν τα έργα που
είχαν προγραμματιστεί με την COSCO. Σταμάτησε ο
διεθνής διαγωνισμός για τα αεροδρόμια. Σταμάτησαν το μεγάλο έργο στις Σκουριές.
Εμείς, από τη
Δευτέρα το πρωί πιάνουμε δουλειά για να
φέρουμε δουλειές. Γιατί αν δεν πιάσουμε δουλειά να έρθουν επενδύσεις, νέες
δουλειές δεν ανοίγουν. Νέο εισόδημα δεν θα υπάρχει. Άλλος πλούτος δε μπορεί να
υπάρξει.
Επανέρχομαι στο
μύθο της δήθεν Αριστεράς Τσίπρα, ότι όλα αυτά γίνονται για να χτυπήσουν τους
έχοντες. Εγώ, λοιπόν, ρωτώ όλους τους μικρομεσαίους και όλους στις κοινωνικά
αδύναμες ομάδες: Είναι καλύτερη η ζωή τους σήμερα από ό,τι το Γενάρη; Σαφώς και
είναι χειρότερη. Χτύπησαν τον μικρομεσαίο, χτύπησαν τον μη έχοντα, χτύπησαν
εκείνον ο οποίος δυστυχώς ψάχνει το φάρμακό του, ψάχνει το σχολείο του και δε
μπορεί να το βρει. Η κοινωνική πολιτική δεν είναι δική τους ευαισθησία. Η
κοινωνική πολιτική είναι ευαισθησία -και το δείξαμε έμπρακτα με τις κυβερνήσεις
μας- της Νέας Δημοκρατίας. Και πρέπει να σας πω ότι η δική μας κυβέρνηση
σχεδίασε το «Εθνικό Πρόγραμμα για την
ισότητα» και το έβαλε στο ΕΣΠΑ για την περίοδο 2014-2020.
Είναι στόχος μας,
λοιπόν, τώρα, χωρίς καθυστέρηση, να βάλουμε σε εφαρμογή, τόσο το «Εθνικό
Πρόγραμμα για την ισότητα», όσο και το πρόγραμμα τόνωσης της απασχόλησης.
-
Να επιδοτηθούν θέσεις εργασίας γυναικών που θέλουν να
αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία.
-
Να ενισχυθεί η κάλυψη των κενών θέσεων λόγω μητρότητας.
-
Να προωθηθούν γυναίκες επιστήμονες σε θέσεις ευθύνης.
-
Να ενισχυθεί η γυναικεία επιχειρηματικότητα με την
ενθάρρυνση συνεταιριστικών σχημάτων και τη χρηματοδότηση των προσπαθειών τους.
Σημειώνω ότι το
πρόγραμμα για την ισότητα, έχει ως βασικές στρατηγικές προτεραιότητες:
-
Τη στήριξη της γυναικείας απασχόλησης, με στόχο την
οικονομική αυτοτέλειά της.
-
Την ενθάρρυνση της γυναικείας επιχειρηματικότητας, ιδίως
σε δραστηριότητες με καινοτομικό προσανατολισμό.
-
Την εκπαίδευση και κατάρτιση, για την απόκτηση σύγχρονων
γνώσεων, δεξιοτήτων και προσόντων.
-
Την εναρμόνιση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής.
-
Την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας ενάντια σε γυναίκες.
-
Την ισόρροπη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα και τις
διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Υπάρχουν, λοιπόν,
κάποιες αλήθειες που κανένας δε
μπορεί να αμφισβητήσει.
Αν διατηρήθηκε
αρραγής η κοινωνική συνοχή, αυτό οφείλεται σε εσάς, στις γυναίκες. Αν κρατήθηκε
όρθια η ελληνική οικογένεια, αυτό οφείλεται σε εσάς, στις γυναίκες. Δώσατε στην
ελληνική κοινωνία μας πολλά, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο.
-
Με τη δουλειά και την προσφορά σας.
-
Με την ψυχική δύναμή σας, που απορροφά τους κραδασμούς
και τα αδιέξοδα μέσα στο σπίτι.
-
Με το δυναμισμό σας, που δίνει λύσεις στα προβλήματα.
-
Αλλά και με την αγάπη σας και τη διάθεση να συγχωρείτε
τους πάντες και να ανοίγετε τη μεγάλη σας αγκαλιά για να μπορείτε να φέρνετε
την ισορροπία η οποία απαιτείται. Με την αγάπη σας αυτή δυναμώνετε τη θέλησή
μας. Εμείς οι άντρες το καταλαβαίνουμε περισσότερο όταν μας σφίγγετε στην
αγκαλιά σας και μας δίνετε τη δύναμη να μπορέσουμε να πάμε μπροστά.
-
Όλα αυτά είναι εφόδια που εσείς έχετε προσφέρει στην
αντιμετώπιση της κρίσης.
-
Όλα αυτά είναι που εσείς θα προσφέρετε από τη Δευτέρα για
να βγούμε πιο γρήγορα από την κρίση. Για να πάμε ακόμα πιο γρήγορα. Για να πάμε
ακόμα πιο ψηλά την Ελλάδα μας.
Τον τελευταίο
καιρό, μέσα στα χρόνια της κρίσης, είδαμε γυναίκες επιστήμονες να στρέφονται
στην παραγωγή, να επενδύουν σε νέες
καλλιέργειες, να ανοίγουν νέους
δρόμους. Είδαμε νέες γυναίκες να
συνεταιρίζονται, να επενδύουν στην τυποποίηση
τοπικών προϊόντων. Είδαμε νέες γυναίκες να δείχνουν δρόμους εξωστρέφειας.
Τη Δευτέρα,
λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία θα αναλάβει το πιο δύσκολο έργο της ιστορίας της: Να
συνεννοηθεί με τις άλλες δυνάμεις, να διαχειρισθεί την κρίση και, κυρίως, να
δημιουργήσει τις συνθήκες κοινωνικής ανόρθωσης και ανάπτυξης. Και σε αυτό τον
αγώνα είστε απαραίτητες. Γιατί ο αγώνας αυτός μπορεί και πρέπει να έχει εσάς
πρωταγωνίστριες. Τις Ελληνίδες. Την Ελληνίδα εργαζόμενη. Την Ελληνίδα
επαγγελματία. Την Ελληνίδα αγρότισσα. Την Ελληνίδα μάνα, την Ελληνίδα αδελφή, την
Ελληνίδα γιαγιά, που κρατάει το σπίτι.
Είναι, λοιπόν,
χρέος μας να αλλάξουμε νοοτροπίες και να κάνουμε πέρα βαθειά ριζωμένα ταμπού.
Να επενδύσουμε σ’ αυτό που έρχεται και όχι σ’ αυτό που φεύγει. Αυτό που φεύγει
είναι το παλιό. Αυτό που φεύγει είναι το φαύλο. Εμείς ερχόμαστε. Είμαστε το
καινούργιο. Είμαστε το νέο και μπορούμε να πάμε όλοι μαζί την Ελλάδα μπροστά.
Η αλήθεια είναι
πως με τις θυσίες σας και τις θυσίες όλων των Ελλήνων, η Ελλάδα από τα τέλη του
2014 είχε αρχίσει να παίρνει μια βαθιά ανάσα. Είχαμε επιστρέψει στα
πλεονάσματα. Επιστρέφαμε, αργά αλλά σταθερά, σε ρυθμούς ανάπτυξης. Είχαμε αρχίσει να μειώνουμε τους
φόρους. Είχαμε αρχίσει να προσελκύουμε επενδύσεις. Η ανεργία, έστω και αργά,
σταθερά όμως μειωνόταν.
Δυστυχώς, η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανέκοψε την πορεία εκείνη. Γύρισε πίσω τη χώρα. Γύρισε πίσω την
Οικονομία. Μας γύρισε πίσω όλους. Να
σας θυμίσω τι υποσχόταν;
-
Κατάργηση του Μνημονίου, αλλά έφεραν χειρότερο Μνημόνιο.
-
Μείωση των φόρων, αλλά τους αύξησαν τους φόρους.
-
Υπόσχονταν ανάπτυξη, αλλά έβαλαν capital controls.
-
Έπληξαν όλα τα νοικοκυριά, ακόμη περισσότερο τις υγιείς
μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
-
Έπληξαν ολόκληρη την ελληνική οικογένεια, τους μισθωτούς,
τους συνταξιούχους, τους καταθέτες.
Άκουσα βέβαια τον
κ. Τσίπρα και τους υπουργούς του, να λένε ότι τα capital controls τα επέβαλαν οι
Ευρωπαίοι. Είναι όπως πάντα στην παραπλάνηση πρώτοι. Είναι πρώτοι. Είναι το
μόνο που μπορούν να κάνουν. Μα, με το δημοψήφισμα δυστυχώς, ήρθαν όλα αυτά. Να
θυμίσουμε τι είχε πει ο ίδιος όταν ο Παπανδρέου είχε προτείνει δημοψήφισμα; Να
θυμίσουμε που είχε πει ότι θα κλείσουν οι τράπεζες; Ότι θα έρθουν τα capital controls και μόνο που θα
ακουστεί η λέξη; Εν τω μεταξύ βέβαια, οι αποφάσεις για το κλείσιμο των τραπεζών
έχουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους. Και ο ίδιος ο Βαρουφάκης μας είπε ότι
γυρίζοντας σπίτι, είπε «Darling, έκλεισα τις
τράπεζες σήμερα».
Αυτοί
προκάλεσαν, λοιπόν, την φυγή καταθέσεων. Αυτοί προκάλεσαν και τη διακοπή της παροχής ρευστότητας.
Αυτοί έφεραν τα capital controls. Η Ευρώπη έχει
κανόνες. Η Ευρώπη δε θέλει να μας σκοτώσει, θέλει να μας βοηθήσει. Θέλει να
είμαστε μαζί τους. Αλλά να είμαστε μέσα στους κανόνες. Και ο κ. Τσίπρας το
ήξερε. Ήξερε ποιες θα είναι οι
συνέπειες, όταν σκόπιμα και προσχεδιασμένα άφηνε τη Χώρα εκτός προγράμματος. Ήξερε ότι θα ακολουθούσαν συνέπειες
όταν θα παραβίαζε αυτούς τους κανόνες. Ήξερε
ότι θα σταματούσε η παροχή ρευστότητας και
θα έκλειναν οι Τράπεζες. Τα ήξερε,
τα συζήτησε με τους υπουργούς του,
όπως φαίνεται, κι όμως, τα προκάλεσε.
Εν ψυχρώ τα προκάλεσε. Τα γνώριζε όλα. Έστω κι αν τώρα προσπαθεί να μας πει
ψέματα.
Και τα προκάλεσε
από ανευθυνότητα και από ανικανότητα.
Είναι δραματικό
να συναντώνται στο πρόσωπο ενός πολιτικού κι ακόμη χειρότερα στο πρόσωπο
Πρωθυπουργού τόση ανευθυνότητα, τόση ανικανότητα, τόση αφέλεια και
τέτοιες δικαιολογίες.
Δεν μπορεί, δεν πρέπει, δεν
δικαιούται, δεν επιτρέπεται να τον αφήσουμε να ορίζει άλλο την πορεία του λαού
μας, την πορεία της Ελλάδας, γιατί κανένας
πολιτικός δε συνδυάζει τόση ανευθυνότητα
και τόση ανικανότητα όση ο κ.
Τσίπρας.
Τον άκουσα
λοιπόν, να λέει τελευταία πάλι ότι «μάτωσε». Μάτωσε αυτός για να μη ματώσει ο
λαός. Όμως, δεν μάτωσε αυτός. Μάτωσαν οι συνταξιούχοι που
λιποθυμούσαν στις ουρές των ATM’s για τα 60 ευρώ. Μάτωσαν οι εισαγωγείς, που δεν
μπορούσαν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους. Μάτωσαν οι μαγαζάτορες, οι μικρομεσαίοι, που έβαλαν λουκέτο. Μάτωσαν όλες οι εργαζόμενες που έχασαν
τη δουλειά τους. Μάτωσαν οι άνεργες που τον πίστεψαν και κάνανε όνειρα.
Λέει, ακόμη, ότι
διαπραγματεύτηκε 17 ώρες. Απήντησα ότι δεν έχουν σημασία οι ώρες. Ένας
Πρωθυπουργός κρίνεται από το αποτέλεσμα. Μακάρι να διαπραγματευόταν λιγότερο
και να έφερνε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Το ερώτημα όμως παραμένει:
Εφτά μήνες, τι
έκανε;
Εφτά μήνες δεν
διαπραγματευόταν;
Εφτά μήνες γιατί
αποδυνάμωνε τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία;
Και ύστερα από
τους εφτά μήνες και τις 17 ώρες, έφερε μια πολύ σκληρή διαπραγμάτευση, έφερε
ένα νέο μνημόνιο χειρότερο από το παλιό. Έφερε νέους φόρους. Έφερε νέες περικοπές
στις συντάξεις.
Και προσέξτε:
Σήμερα το πρωί, σε τηλεοπτική εκπομπή δε γνώριζε πόσο περικόπηκαν οι συντάξεις.
Είναι δυνατόν Πρωθυπουργός ο οποίος διεκδικεί και πάλι την ψήφο των Ελλήνων
πολιτών να μην ξέρει πόσο περικόπηκε η σύνταξη και να λέει λάθος ποσοστό επί
τοις εκατό;
Και ταυτόχρονα,
θα ήθελα να σας πω ότι με νόμο που ψήφισαν και περηφανεύονται για το νόμο
Κατρούγκαλου, διαβάσαμε και είδαμε ότι επέστρεψε γιατρός καταδικασμένος για
φακελάκι, ο οποίος είχε πιαστεί επ’ αυτοφώρω. Θέλω κι αυτό να το ξεκαθαρίσω:
Ένα μνημόνιο θα σκίσουμε εμείς και θα είναι ο νόμος του Κατρούγκαλου. Γιατί
αυτόν το νόμο, αποκλείεται εμείς να τον εφαρμόσουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να
προχωρήσει η εφαρμογή άλλο αυτού του νόμου από τη Δευτέρα.
Πώς μπορεί λοιπόν
να περηφανεύεται;
Πώς μπορεί να
παριστάνει τον καλό διαπραγματευτή, εκείνος που καταγγέλλεται από τον
Αντιπρόεδρό του, τον κ. Δραγασάκη, ότι πήγε να εκβιάσει τους Ευρωπαίους και δεν
τα κατάφερε;
Λοιπόν του λέμε
ξεκάθαρα: Κύριε Τσίπρα, είστε κατηγορούμενος.
Δεν είστε κατήγορος. Μην απευθύνετε κατηγορίες στη Νέα Δημοκρατία. Εσείς
απαντήστε σε αυτά που εμείς σας καλούμε.
Αγαπητές φίλες,
Είναι κάποιες
μέρες, ξέρετε, που παίρνουμε μια απόφαση που μπορεί να κρίνει μια για πάντα, τη
ζωή μας. Μια τέτοια μέρα είναι η Κυριακή που έρχεται. Μια τέτοια απόφαση είναι
η επιλογή που θα γίνει στην κάλπη.
Πιστεύω ότι οι
εκλογές την Κυριακή πρόκειται να κρίνουν οριστικά την πορεία της Πατρίδας μας,
για τα επόμενα χρόνια.
Κρίνουν το μέλλον
το δικό μας, το μέλλον της νεολαίας μας.
Άρα, οι εκλογές
της Κυριακής είναι η τελευταία ευκαιρία
για την Πατρίδα.
Κι αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί. Οι κίνδυνοι μπροστά μας θα είναι
αξεπέραστοι.
Η ψήφος αυτής της
Κυριακής θα είναι κρίσιμη. Και πρέπει να είναι χρήσιμη. Δεν έχουμε πολλά περιθώρια γι’ αυτό.
Αντιλαμβάνομαι ότι ακόμη υπάρχει στην κοινωνία θυμός και διάθεση
αγανάκτησης και τιμωρίας. Δεν αντιλαμβάνομαι όμως
Έλληνες δημοκράτες, Έλληνες με λογική και συναίσθηση ευθύνης, να δίνουν ψήφο
χαμένη, ψήφο χαμένη σε ναζιστικά μορφώματα, ψήφο χαμένη σε κόμματα τα οποία δεν
ξέρουμε πως μπορούν να συνεργαστούν. Και γι’ αυτό ακριβώς επειδή υπάρχει η
κρισιμότητα των στιγμών, δεν επιτρέπεται σε καμία να μην κρίνει αυτή τη
χρησιμότητα της ψήφου της. Δεν μπορεί καμία να σκέφτεται πως την ψήφο της θα
την πάρει το «Ποτάμι» ή πως την άλλη θα την αφήσει στο τραινάκι του φίλου μου του Πάνου του Καμμένου. Δεν είναι
δυνατόν στις κρίσιμες αυτές ώρες, να υπάρξει, χαμένη ψήφος. Πρέπει όλες και
όλοι -και μην ακούτε τις μετρήσεις που πότε λένε πάμε καλά, πότε λένε δεν πάμε-
πρέπει να δουλέψουμε μέχρι την Κυριακή που θα κλειδώσει η κάλπη. Με ηρεμία, με
άνεση, με επιχειρήματα και με χαμόγελα. Θα προκριθούμε γιατί βλέπουν ότι χάνουν
και θέλουν να προκαλέσουν ένταση. Μπορεί να μας βρίσουν, μπορεί να μας λοιδορήσουν,
μπορεί να μας πετάξουν λάσπη. Εσείς όμως με το γλυκό χαμόγελο της γυναίκας, της
Ελληνίδας, που ξέρει να κερδίζει, που μπορεί να συγχωρεί, που μπορεί να ανοίξει
την αγκαλιά της, που μπορεί να τους φέρει όλους πίσω. Γιατί πολλοί είναι αυτοί
οι οποίοι πράγματι τον Ιανουάριο παρασύρθηκαν από υποσχέσεις. Πρέπει να τους
υποδεχτούμε. Πρέπει να τους δείξουμε ότι καταλαβαίνουμε πως δεν μας ενδιαφέρει
και δεν μας χωρίζουν τέτοια ζητήματα. Εμείς τους δεχόμαστε, τους καλούμε, εμείς
δεν παλεύουμε ταξικά, δεν παλεύουμε διχαστικά, παλεύουμε ενωτικά. Θέλουμε όλες
τις κοινωνικές ομάδες, θέλουμε και το νέο και το παλιό, θέλουμε και εκείνους
που δεν μας ψήφισαν τις προηγούμενες εκλογές.
Γι’ αυτό και πέρα από τη χαμένη ψήφο, υπάρχει και το
πολιτικό θράσος του κ. Τσίπρα, που προσποιείται ανευθυνότητα, δηλώνει άγνοια
και ζητά δεύτερη ευκαιρία. Πώς γίνεται μετά το καταστροφικό, έργο, το
καταστροφικό επτάμηνο, που ο ίδιος τα παράτησε κι έφυγε και δραπέτευσε να
ξαναζητά επιστροφή; Η χώρα χρειάζεται
κυβερνήτη, όχι δραπέτη που κάθε φορά στα προβλήματα φεύγει, κάνει δημοψήφισμα,
κάνει εκλογές και ζητάει τη γνώμη των πολιτών. Πώς γίνεται να ζητά δεύτερη ευκαιρία
εκείνος που έπαιζε στα ζάρια τη μοίρα της Πατρίδας;
Εκείνος που έφερε
πολύ κοντά το grexit; Δεύτερη ευκαιρία γιατί; Για ποιο λόγο; Για να ολοκληρώσει
την καταστροφή; Δεύτερη ευκαιρία, για να σύρει τη χώρα οριστικά και αναπόφευκτα
στο grexit; Δεύτερη ευκαιρία, για να συνεχίσει τα παιχνίδια
της ανευθυνότητας σε βάρος της χώρας; Δεύτερη ευκαιρία που; Στην ανικανότητα,
στην ανεπάρκεια, σε τι;
Εάν, λοιπόν, την
Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία ψήφο παραπάνω, τη Δευτέρα δεν θα έχουμε κυβέρνηση. Το
λένε και οι ίδιοι, τονίζοντας πως δεν συνεργάζονται με κανέναν.
Το πιο σοβαρό
είναι πως, ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά σχημάτιζε κυβέρνηση, η κυβέρνηση αυτή
δεν θα άντεχε παρά μόνο λίγες εβδομάδες. Γιατί; Το λένε οι ίδιοι. Το λένε οι
πρώην υπουργοί με τις διαφωνίες τους, αλλά και οι 53 με το κείμενο που
προετοιμάζουν την επόμενη ανταρσία τους.
Και ρωτώ: Αντέχει
η χώρα ξανά να πληρώνει τα εσωκομματικά και τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ; Αντέχει
και άλλες εκλογές μέσα στο ‘16; Αντέχει άλλη παράταση ακυβερνησίας, αβεβαιότητας και αστάθειας; Αντέχει το χάος
που έφερε και απειλεί να ξαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μόνη λύση η Νέα Δημοκρατία
μπροστά. Επιλέγουν οι Έλληνες πολίτες την Κυριακή σταθερότητα, βεβαιότητα,
πορεία προς τα εμπρός. Γι’ αυτό και σας λέω ότι η ψήφος δεν είναι μόνο κρίσιμη,
είναι και χρήσιμη.
Το δίλημμα υπάρχει:
-
Θέλουμε κι άλλο πείραμα ΣΥΡΙΖΑ ή σιγουριά;
-
Θέλουμε σταθερότητα και ασφάλεια ή αστάθεια και κίνδυνο grexit;
-
Θέλουμε ευημερία και ικανότητα ή απειρία και ανικανότητα;
-
Θέλουμε μπλόφες που κοστίζουν ακριβά ή υπευθυνότητα και
εθνικό σχέδιο;
Υπάρχει έστω και
ένας σήμερα, υπάρχει έστω και μια σήμερα που να πιστεύει ότι ο κ. Τσίπρας
τήρησε τις δεσμεύσεις του;
Υπάρχει έστω και
μια που πιστεύει ότι ο Τσίπρας ξέρει να διαλέγει συνεργάτες;
Υπάρχει έστω και
μια που πιστεύει ότι το τελευταίο επτάμηνο τα πράγματα πήγαν καλύτερα;
Όσες και όσοι
πιστεύουν ότι τα πράγματα πήγαν χειρότερα τους τελευταίους επτά μήνες, όσες και
όσοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα για να πάει μπροστά θέλει σχέδιο και γνώση, όσες
και όσοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα χρειάζεται κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας, έχουν
μόνο μια επιλογή: Να ψηφίσουν τη Νέα Δημοκρατία. Και αυτό πρέπει να το πούμε
παντού, δυνατά και καθαρά. Εσείς οι γυναίκες ξέρω ότι μπορείτε να καθορίσετε το
αποτέλεσμα.
Γι’ αυτό και σας
καλώ να μην εφησυχάσουμε μέχρι την Κυριακή που κλείνουν οι κάλπες. Να πάμε
παντού. Να ζητήσουμε από όλους να ψηφίσουν τη Νέα Δημοκρατία. Να ζητήσουμε από
όλους να συνενώσουμε δυνάμεις. Και θέλω και να δηλώσω ξεκάθαρα ότι εμείς
μπορούμε να κάνουμε κυβέρνηση και χωρίς εκείνους που δεν θέλουν να μπουν. Δεν
θα τους παρακαλάμε. Αν θέλουν έχει καλώς, εάν δεν θέλουν, η Νέα Δημοκρατία με
εντολή του λαού και τη βοήθεια του Θεού, θα προχωρήσει μπροστά. Γιατί έχει την
υποχρέωση μετά από την εντολή τη δική σας να πάει τη χώρα μπροστά. Γι’ αυτό σας
καλώ να πάμε παντού πόρτα – πόρτα, σε κάθε γωνιά. Να απευθυνθούμε σε όλους
εκείνους κι εκείνες που δεν πήγαν το Γενάρη. Σ’ εκείνους κι εκείνες που ψήφισαν
στις τελευταίες εκλογές κάτι διαφορετικό. Να τους πούμε την αλήθεια: Προσέξτε,
έχουμε τρία χρόνια μπροστά μας. Για πρώτη φορά ίσως η χώρα για τα επόμενα τρία
χρόνια δεν έχει εκλογική δοκιμασία. Δεν έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν
έχουμε Ευρωεκλογές, δεν έχουμε εκλογή Προέδρου. Έχουμε τρία ωφέλιμα χρόνια,
ζητώ ισχυρή εντολή για κυβέρνηση τουλάχιστον τριετίας. Θα μπορέσουμε και θα
πετύχουμε. Θα μπορέσουμε και θα πάμε τη χώρα μπροστά.
Δώστε μας την
εντολή για την ισχυρότερη Ελλάδα.
Δώστε μας την
εντολή για την καλύτερη Ελλάδα, μαζί με εσάς θα προχωρήσουμε.
Με εσάς τις
γυναίκες θα βγούμε μπροστά για να πάει η χώρα καλά.
Σας ευχαριστώ από
τα βάθη της καρδιάς μου. Παίρνω πολλή περισσότερη δύναμη σήμερα. Πολύ περισσότερο
κουράγιο. Έπρεπε να είχα ξεκινήσει τις εκλογές με τη συγκέντρωση τη δική σας.
Ζήτω η Ελλάδα.
