Ερώτηση
για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μελισσοκόμοι της Κορινθίας
κατέθεσε ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας, έπειτα από συνάντηση
που είχε με εκπροσώπους τους στο Ζευγολατιό. Σχετικά με το θέμα ο κ.
Κόλλιας δήλωσε:
«Είχα
χθες την ευκαιρία να συναντηθώ με εκπροσώπους των μελισσοκόμων της
Κορινθίας, να ενημερωθώ για τα προβλήματά τους και να ανταλλάξουμε
απόψεις για το παρόν και το μέλλον του κλάδου τους. Είχαμε μία πολύ
ουσιαστική συζήτηση με τον Πρόεδρο κ. Γιάννη Παθέκα και μέλη του
Συνεταιρισμού, κατά την οποία αναδείχθηκαν δύο βασικά ζητήματα: το
θεσμικό πλαίσιο ασφάλισης του ΕΛΓΑ και το συνεταιριστικό.
Σε
ό,τι αφορά την ασφάλιση, ενώ ο ΕΛΓΑ ασφαλίζει το κεφάλαιο από μια σειρά
ασθένειες, ωστόσο θέτει προϋποθέσεις και κριτήρια που στην πράξη
συνιστούν αφανισμό των σμηνών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η νοζεμίαση,
μία καταστροφική νόσος η οποία πριν λίγα χρόνια αφάνισε το ένα πέμπτο
των δηλωμένων μελισσιών στη χώρα μας. Προκειμένου να αποζημιωθεί ο
παραγωγός, ο ΕΛΓΑ θέτει ως προϋπόθεση να έχει προσβληθεί ένα τεράστιο
ποσοστό του μελισσοσμήνους.
Αυτή
η πρακτική εξοντώνει οικονομικά τους παραγωγούς, δεν τους επιτρέπει να
αναπληρώσουν τις απώλειες και να κάνουν μια νέα αρχή στα μελίσσια τους.
Επισημαίνω ότι οι μελισσοκόμοι δεν αποζημιώνονται για απώλειες στην
παραγωγή τους, αλλά μόνο για το κεφάλαιο. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι
όταν υπάρχουν απώλειες στα σμήνη, ο μελισσοκόμος χάνει τα μέσα
βιοπορισμού του, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο κρίσιμη την άμεση και στο
ακέραιο αποζημίωσή τους σε περίπτωση ζημιών.
Επίσης,
συζητήσαμε τους πιθανούς κινδύνους που υπάρχουν από την εξάπλωση ενός
είδους σκαθαριού, το οποίο έχει ήδη προσβάλει μελίσσια στη γειτονική
Ιταλία και η άφιξή του στη χώρα μας θεωρείται βέβαιη. Πρέπει να ληφθούν
προληπτικά μέτρα, αλλά και να βοηθηθούν οι μελισσοκόμοι μας να το
αντιμετωπίσουν εάν και εφόσον εμφανιστεί.
Το
δεύτερο σοβαρότατο ζήτημα που έθεσαν οι παραγωγοί ήταν η συλλογική
συνεταιριστική τους εκπροσώπηση. Από το 2010 έχω επισημάνει ότι ο νόμος
4015 για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς ήταν στην καλύτερη περίπτωση
ανεπαρκής. Ένα από τα προβλήματα είναι η έλλειψη κλαδικότητας, οργάνωσης
δηλαδή των συνεταιρισμών με βάση το προϊόν που παράγουν τα μέλη τους.
Αυτό ακριβώς το πρόβλημα έχουν βρει μπροστά τους οι μελισσοκόμοι. Αυτή
τη στιγμή 70 μελισσοκομικοί συνεταιρισμοί δεν έχουν θεσμικό όργανο
εκπροσώπησης. Υπάρχει πανελλαδική Ομοσπονδία, πλην όμως, ο 4015
προβλέπει τη δημιουργία Ομοσπονδίας μόνο ανά περιφέρεια, και όχι
πανελλαδικά. Ακόμα χειρότερα, οι ομοσπονδίες αυτές προβλέπεται να έχουν
ως μέλη και γεωργούς και κτηνοτρόφους. Αυτό το σχήμα δεν μπορεί να
λειτουργήσει, αφενός διότι χρειάζεται ένα πανελλαδικό όργανο και,
αφετέρου, διότι ο κτηνοτρόφος και ο γεωργός έχουν διαφορετικά
συμφέροντα.
Η
μελισσοκομία στην Κορινθία διαθέτει το μεγάλο όπλο της ασύγκριτης
ποιότητας και της μοναδικότητας των πρώτων υλών. Είναι χρέος μας να την
προστατεύσουμε και να την ενισχύσουμε, γι’ αυτό και κατέθεσα σχετική
ερώτηση προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Πιστεύω ότι το Υπουργείο
αναγνωρίζει τη βαρύτητα της μελισσοκομίας στην εθνική οικονομία και
ευελπιστώ ότι οι απαντήσεις που θα λάβω θα δώσουν ικανοποιητικές λύσεις
στους μελισσοκόμους της Κορινθίας.»
