Γράφει ο
Χρήστος Πασαλάρης
Χρήστος Πασαλάρης
Είτε ο Τσίπρας κερδίσει την εξουσία, ως επικεφαλής μιας
ενωμένης κεντροαριστεράς , είτε ο Σαμαράς ( ή μήπως ο Καραμανλής; ) ως
επικεφαλής μιας ενωμένης κεντροδεξιάς, ωφελημένη θα βγει η πατρίδα.
Γιατί; Διότι, ούτως ή άλλως, ο νικητής θα κυβερνήσει μια Ελλάδα με έξη μοναδικούς θησαυρούς, που όλους μαζί δεν τους έχει καμιά χώρα στον κόσμο!..
Για αυτό άλλωστε και η ξενοκρατία πλανάται από πάνω της σαν γύπας
έτοιμος να τους αρπάξει . Τους παραθέτω, γιατί κάθε μέρα που περνά
πλουτίζουν, δυναμώνουν, λάμπουν περισσότερο. Αλλά και ανοίγουν την όρεξη
στους αδηφάγους «προστάτες» μας. Από τον μελλοντικό νικητή εξαρτάται να
τους προστατεύσει: Θησαυρό πρώτος: Ο Τουρισμός. Γιγαντώνεται απροσδόκητα, θεριεύει ιλιγγιωδώς! Σπάει όλα τα ρεκόρ σε αριθμό τουριστών, σε έσοδα κατά κεφαλήν, σε ποιότητα επισκεπτών, σε παγκόσμια αναγνώριση . Πάμε ολοταχώς για 22 εκατομμύρια ξένους από όλα τα μέρη του κόσμου, με στροφή σε παρθένες αγορές όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ινδία, τα Εμιράτα. Οι νέες γενιές του πλανήτη ανακαλύπτουν την Ελλάδα της ομορφιάς .Οι προοπτικές ξεπερνάνε και την πιο τολμηρή φαντασία...
Θησαυρός δεύτερος: Η ναυτιλία . Πρώτη και εφέτος στον κόσμο με ένα στόλο που καλύπτει το 16,25 % της παγκόσμιου εκτοπίσματος. Και με τα ναυπηγεία της Κίνας, της Κορέας, της Ιαπωνίας ( δυστυχώς όχι και τα.. εγκαταλελειμμένα δικά μας ) να δέχονται συνεχώς παραγγελίες. Στην Ευρώπη οι Έλληνες εφοπλιστές -δαίμονες επιχειρηματικότητας κατά κοινή αναγνώριση- κατέχουν το 44 % του συνολικού εκτοπίσματος. Ο πρωθυπουργός πήρε μια καλή γεύση του ναυτιλιακού μας θησαυρού στα «Ποσειδώνια 2014» και -έστω αργά - έβαλε τη ναυτιλία σε πρώτη προτεραιότητα ως κορυφαίο παράγοντα για την έξοδο από την κρίση..
Θησαυρός τρίτος: Υπόγειος πλούτος- Ενέργεια: Κλείνουν η μία μετά την άλλη οι συμφωνίες για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που αόρατες δυνάμεις κρατούσαν στο σκοτάδι από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης. Αφάνταστοι είναι οι θησαυροί που κρύβει στα σπλάγχνα της η δόλια πατρίδα, από την ενέργεια ως τα σπάνια μέταλλα. Με τις «ζώνες» της Κύπρου και με τα «περάσματα» διεθνών αγωγών φυσικού αερίου ( αν η ξενοκρατία δεν τα βουλώσει επί ποινή θανάτου ), ο υπόγειος πλούτος και η ενέργεια επιφυλάσσουν λαμπρό μέλλον για την ελληνική οικονομία.
Θησαυρός τέταρτος: Στρατηγική θέση. Περισσότερο από ποτέ η Ελλάδα είναι πολιτικό, εμπορικό και στρατηγικό σταυροδρόμι ανατολής και δύσης , βορά και νότου, όπως ανέκαθεν. Η Ρωσία την λογαριάζει ως διέξοδο για να κατεβεί στη Μεσόγειο. Η Αμερική για να κρατά, μαζί με το Ισραήλ, τα «μπόσικα» στη Μέση Ανατολή. Η Κίνα για το άνοιγμα του εμπορίου της με την Ευρώπη, τόσο ώστε κοτζάμ Πρόεδρος και Πρωθυπουργός της να έρχονται σε λίγες μέρες στην Αθήνα με πολυπληθή συνοδεία για ιστορικές συμφωνίες. Η χάρτης αλλάζει, οι ισορροπίες μεταβάλλονται, αλλά η στρατηγική θέση της Ελλάδος μένει πανίσχυρη, για αυτό και.. επίζηλη. Ο «γύπας» πλανάται, καραδοκεί, ξερογλείφεται..
Θησαυρός πέμπτος: Πολιτισμός. Τα πλεονεκτήματα της πατρίδας στον πολιτισμό είναι αχτύπητα. Ούτε το αιματοβαμμένο Κολοσσαίο της Ρώμης, ούτε το σιδερικό του πύργου του Άιφελ, ούτε το Big ben του Λονδίνου, ούτε το Σινικό Τείχος της Κίνας, ούτε το Κρεμλίνο της Μόσχας, ούτε οι μούμιες της Αιγύπτου, μπορούν να σταθούν μπροστά στους θησαυρούς που παρουσιάζουν τα 200 μουσεία της Ελλάδας σαν δείγματα πολιτισμού 3.000 ετών, με κορυφαίο τον Παρθενώνα. Ο πολιτισμός είναι ο μεγαλύτερος και πολυτιμότερος ελληνικός θησαυρός-και ο μόνος που δεν κινδυνεύει από τα νύχια του γύπα!.. ‘Ο,τι έκλεψαν, έκλεψαν!..
Θησαυρός έκτος: Ο πανέξυπνος λαός. Όσο και αν ψάξει κανείς δεν θα βρει άλλον να έχει στα DNA του: Την πανουργία του Οδυσσέα. Το ρομαντισμό του Κορνάρου. Την παλικαριά του Κολοκοτρώνη. Την περηφάνια του Καζαντζάκη. Την ερευνητική σπίθα του Παπανικολάου. Τη μεγαλοπρέπεια της Μαρίας Κάλας. Το σπάνιο ταλέντο του Μίκη. Ένας λαός αετός όταν σκλαβώνεται, γεράκι όταν φιμώνεται ,ζορμπάς όταν ζορίζεται, καρτερικός όταν δυστυχεί, αγωνιστής μέχρι θανάτου όταν η πατρίδα του κινδυνεύει…
Με αυτά τα θαύματα και με αυτόν τον πανέξυπνο λαό έχουν να κάνουν οι σημερινοί μονομάχοι σε ώρες που η πατρίδα βρίσκει την έξοδο από την κρίση, με την ονειρεμένη προοπτική να γίνει , στα 200 χρόνια της ανεξαρτησίας της , το διαμάντι της Ευρώπης. Αν βέβαια ως τότε μερικά «ρεμάλια» του πολιτικού στερεώματος («ρεμάλια» αποκαλούσε τους γιούς του ο αξέχαστος Κωνσταντάρας με τη φράση «το νου σας ρεμάλια μη μου τη διώξετε» όταν βρήκε τη σύντροφο που θα έσωζε το νοικοκυριό του), αν λοιπόν κάποια «ρεμάλια», της αποδώ ή της αποκεί πλευράς, δεν φέρουν τη μεγάλη ανατροπή, όχι προς τα εμπρός αλλά προς τα πίσω… Ο μη γένοιτο!..
Ch.Passalaris@hotmail.com
